Zaterdag las ik erover, in deze krant, daarna niet meer, maar misschien heb ik niet goed opgelet, wat door de zomer kan komen. Ging over Lent en daar gaat het niet zo vaak over, daarom heb ik het ook onthouden, maar natuurlijk vooral vanwege Kuifje, van wie de avonturen me al le... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Actie
Zaterdagavond gaat om een uur of acht de bel. Ik ben zalm aan het bakken, wat ik graag met grote aandacht doe. Er staan wel acht kinderen voor de deur, van een jaar of twaalf, schat ik. Ze zien er opgewonden uit. Zes meisjes, twee jongens. Een van die jongens is de woordvoerder. Dat straalt hij uit voordat hij nog iets gezegd heeft, zo’n jongen die in een jeugdfilm in een luchtballon zit, aan kerktorens hangt en grappig met zijn moeder omgaat. Alle meisjes willen iets met hem. Hij zegt: `We zijn geld aan het inzamelen tegen kanker.’ Terwijl hij deze woorden uitspreekt, knikt de rest van het groepje gedreven. Vind ik een uitstekend doel, maar wil er toch iets meer van weten. Daarom vraag ik of het een actie is van school. De jongen schudt wild zijn hoofd: `We hebben het zojuist bedacht. We zaten bij elkaar en vonden dat we dit moesten doen.’ Waarom vond ik dat vroeger niet toen ik met vrienden bij elkaar zat? Toch wil ik nóg meer weten en dat verwijt ik mezelf. Misschien is het een actie die om een draagvlak vraagt, en een duidelijk adres en een bestuur dat de gang van zaken in de gaten houdt, en een geplastificeerde kaart waarop staat dat de actie geen verzinsel is. Maar ik moet daar in de deuropening alsjeblieft niet de zeurkous uithangen. Ik geef de jongen een biljet van tien euro en zeg: `Je neemt me niet in de maling.’ De jongen zegt: `We komen u persoonlijk zeggen wat we met het geld gedaan hebben.’ Zoiets maak je ook nooit mee. We nemen afscheid. Ze lopen naar de buren. Ik moet terug naar de zalm.
Columns
-
-
Helaas heb ik het er te druk voor, maar ik weet zeker dat ik nog toekom aan het boek van Joseph Jebelli dat Rust in je hoofd heet. Samenvatting staat onder de titel: Waarom nietsdoen je leven kan veranderen.
Ja, ik zal me me er op volle kracht en geconcentreerd in... lees meer -
Sterker uit de storm. Goede titel. Het verkiezingsprogramma van de VVD gaat zo heten, waarschijnlijk, er is een concept gepresenteerd, in september wordt het definitief, titel ook.
Sterker uit de storm. Zat gelijk in mijn hoofd, wat ook komt doordat het me... lees meer -
Altijd lastig: je hebt goed geluisterd naar mensen die alles weten van het menselijk lichaam en hoe dat gezond te houden, en daarom bijvoorbeeld dagelijks 100 gram brocoli gegeten, omdat die groente de hersens in conditie houdt, en ineens blijkt dat dus niet nodig te zijn.
-
Van de Golden Earring heb ik alle muziek die ze gemaakt hebben, en daar luister ik ook nog vaak naar. Ik ben ermee opgegroeid en die fase van mijn leven is nooit tot in de puntjes voltooid, dus zonder pathetisch te doen kan ik zeggen dat de Earring bij me hoort. Ik heb betere mu... lees meer
-
Eén seconde niet opgelet. Dat zei Hans Klok afgelopen weekend, nadat tijdens een act een zwaard door zijn arm heen was gegaan. Ik meen dat vrijwilligers zwaarden mochten steken in een doos waarin de artiest zat opgesloten. Gaat normaal nooit mis.
Hans Klok is geen zeurpiet... lees meer -
Op weg naar sportbeoefening zie ik op de hoek van de straat een vrouw op een taxi staan wachten. Dat het om een taxi gaat, kun je altijd zien: mensen kijken gespannen om zich heen naar alle richtingen waaruit die taxi kan komen.
Vrouw ken ik. Weer door sportbeoefening. Wan... lees meer -
In deze tijd heb je vakantiegangers, thuisblijvers en reizigers. Tegen die laatste groep moet je niet zeggen `Prettige vakantie’, want een reis is wat anders dan vakantie, een ander soort inspanning, ook een andere intentie, het gaat niet alleen om de recreatie, nee, vaak is het... lees meer
-
Het wordt leger om me heen, bijna iedereen is vakantieganger geworden, het merendeel tot op het bot gestrest. De radio gaf me zaterdag en gisteren ook veel informatie over hoe de wegen in Europa eruitzagen. Mij ontspant het zeer daarvan kennis te nemen aan de keukentafel. Ik hóó... lees meer
-
Het is een wachtplein met daaromheen zes poliklinieken. In een daarvan moet ik zijn en als je daar zit te wachten, ben je midden in de wereld. Zo voelt het. Nog niet zo lang geleden nam ik weleens een boek mee, maar dat hoeft niet meer, er valt om je heen genoeg te beleven. Dat... lees meer
-
Of het typisch Nederlands is, weet ik niet, maar we hebben de neiging wat niet per se klein gemaakt hoeft te worden, kleiner te maken. Ik heb het niet over voorwerpen. Nee, bijvoorbeeld als je bij vrienden gegeten hebt en het erg lekker was. Zeg je dan ook: “Jongens, wat was het... lees meer
-
Gewoon even doorzetten.
Ik voel bezwaar tegen ieder zinnetje waarin `gewoon’ voorkomt, want niets is gewoon, gelukkig, maar ja, verzet is zinloos, dus: gewoon even doorzetten.
Haast nooit zeg ik het tegen iemand, want het lijkt dan zo makkelijk, gewoon even doorzetten.... lees meer -
Omdat de vakantie onvermijdelijk is, stonden er zaterdag in de bijlage van deze krant adviezen van de relatietherapeut, want de vakantie is een groter probleem dan nog niet zo lang geleden. Door die adviezen wil je het liefst in je eentje weg, hoe verfrissend kan dat zijn, maar... lees meer
-
Deze week is Nijmegen de hoofdstad van Nederland en behalve het wandelfeest moeten we ook de verschijnselen eromheen strak in de gaten houden.
Bijvoorbeeld het plaspark bij het station. Mannen die graag wildplassen, kunnen daar hun gang gaan, tegen van alles wat normaal bij... lees meer -
Nooit beseft dat vakantie een probleem kon zijn. In de bijlage van deze krant las ik zaterdag de adviezen en tips van een relatietherapeut, met het oog op de vakantie dus. Ben ik over aan het nadenken, nog niet aan toe, zal ik maar zeggen, hoewel ik besef dat het kleine dingen z... lees meer