Fascinerende van woorden is dat er bijna iedere dag een bij komt dat je nog niet kende. Soms lees of hoor je meteen wat het betekent, maar liever weet ik dat dan nog niet. Kan ik er nog even over nadenken en naar gissen.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitloop
Of het iets uithaalt, weet ik niet, maar ik vind de Liegbeestverkiezing wel een goed idee. Het is een initiatief van Wakker Dier dat zich tegen leugenachtige reclames verzet. Dus tegen de suggestie dat een dier een fantastisch leven heeft gehad voordat het op een schap van de supermarkt terechtkomt. Ik kon daar als kind ook al diep over nadenken. Zag je bijvoorbeeld voor de slager een groot bord staan met daarop de mededeling dat de karbonades in de aanbieding waren. Een heel erg vrolijk varken wees met een poot naar tekst terwijl het likkebaardend met zijn grappige tong in de weer was. Dat lijkt me het woord: likkebaardend – ik gebruik het nooit. Ik zette mijn vraagtekens bij het enthousiasme van het varken. Ik heb het trouwens over mijn jeugd, toen varkens volgens mij een beter leven hadden dan nu. Maar toch. Iets anders: ik kocht gisteren een doosje eieren bij Albert Heijn en op dat doosje stond dat het Blije Kip eieren waren. En daar in de buurt zag ik ook de magische woorden `vrije uitloop’, iets waarnaar ik ook persoonlijk verlang zonder dat ik kan uitleggen wat me dan te wachten staat. Ik denk aan Blije Kip. Wil ik dat weten? Misschien wel en ik begrijp natuurlijk ook wat er bedoeld wordt, maar tegelijkertijd ga ik over die blijdschap nadenken. Dat moet ook, want daardoor besef ik dat er ook veel niet blije kippen zijn. Komt er binnenkort op het gehakt (h.o.h) te staan dat het rund en het varken hartstikke tof leven achter de rug hebben? Er zit me iets dwars, maar ik krijg er mijn vinger niet op.
Columns
-
-
Eind 1963, misschien iets later, kreeg ik van een aardige tante twee affiches cadeau. Net 11 was ik. Affiches is een groot woord: het waren uitvouwbare middenpagina’s uit de Libelle, foto’s van Anneke Grönloh en Rob de Nijs.
“Voor op je kamer,” zei de tante. -
De straat hier is bijna vier jaar autovrij, nu de gewoonste zaak van de wereld, ik sta er zelden bij stil, kan me niet eens meer voorstellen dat er auto’s voorbij het huis raasden.
Op maandag en donderdag kan het even door me heen schieten als ik de vuilniszak op de hoek va... lees meer -
Steeds beter leer ik om te gaan met vriendelijke mensen die me iets proberen op te dringen, vaak een goed doel, terwijl ik al veel aan goede doelen doe, ook soms een handige voorziening waarmee ik digitaal sterker sta. Enzovoort. Altijd onverwachte vragen.
Zaterdag kwam di... lees meer -
Geweldige foto´s. Onze Mark Rutte en president Trump voor de open haard van het Witte Huis. En maar lachen! Heb ze uitgeknipt, niet alleen omdat ze prima voor mijn humeur zijn, ik moet ook aan slappe spreekwoorden en gezegden denken, zoals een dag niet gelachen is een dag niet... lees meer
-
Wanneer ik een paspoort of rijbewijs moet verlengen, vraag ik me altijd af hoe het mij gaat en met de wereld als ik het weer moet doen. Toen ik gisteren op het stadhuis was voor mijn rijbewijs, draaide ik het om: eerst met de wereld, daarna even niets, en dan met mij.
-
Vaak kom ik er te laat achter dat de dag van vandaag een dag is met een speciaal thema, De Dag van Het Brood, Secretaressedag, Complimentendag. Als ik er iets aan wil doen, is het mosterd na de maaltijd.
Morgen is bijvoorbeeld de Internationale Dag van de Slaap. Goed om t... lees meer -
Niet zo vaak zeg ik: “Het wordt tijd.” Zinnetje waarover ik als kind belachelijk lang kon nadenken: hoezo wordt het tijd, hoe kan dat dan, wat wordt er als het tijd wordt? Was misschien best ongezond dat zoiets me bezighield, maar ik kon het niet tegenhouden.
-
Autorouw. Woord kende ik niet. Ik las er een artikel over, in Trouw. Woord is wat het zegt: je moet afstand doen van je auto, wat verschillende redenen kan hebben, en daar heb je last van. `Last’ is misschien niet het juiste woord, maar dat het pijn doet, is niet te pat... lees meer
-
Sommigen van ons herinneren het zich vast uit hun jeugd: je wilde iets héél graag, maar van thuis mocht het niet. Had allerlei redenen, maar daarin was je nauwelijks geïnteresseerd. Je bleef er met grote kracht op terugkomen.
In mijn geval was het een brommer, ik noem het... lees meer -
Arm Arnhem! Vaak gedacht deze dagen. Vaak het hart van de stad voor me gezien voordat de brand daar verwoestend tekeerging. Niets is lang geleden, maar na deze ramp lijkt het of het wel zo is, lang geleden heb ik er gewoond, misschien een opmerkelijke overgang na Nijmegen, en de... lees meer
-
Wat maakt een indringend gesprek een indringend gesprek? Meestal zijn er dan rapen gaar of bijna gaar. Gaat, geloof ik, nooit over iets aangenaams. Ik kan zeggen: “Ik ben gek op je. Zullen we ons best doen ons hele leven bij elkaar te blijven?” Ik noem maar wat. Best een intense... lees meer
-
Altijd gedacht dat ze uit het mooie Brabant kwamen, de drie (klap)zoenen bij aankomst en vertrek. Was er onlangs nog, gezelschap van vijf mensen, wat bij binnenkomst vijftien keer kussen betekende. Voor een van hen had ik een cadeau: Dat – kus- had je – kus- niet moeten doen –ku... lees meer
-
Veel moois werd er de afgelopen dagen over Dieuwertje Blok gezegd en geschreven. Het is allemaal waar, niemand die daarvan niet doordrongen is. Nu ze er niet meer is, gaan we veel missen, ook dat werd in alles duidelijk.
-
Afgelopen dagen blijft er veel te veel op mijn netvlies gebrand staan. Wil het even niet hebben over de verbijsterend van het wereldtoneel, binnen de grenzen doen zich ook ontregelende gebeurtenissen voor, van gehéél andere orde, maar ze zijn er wel.