Aan het tafeltje naast me hebben twee mannen het ernstig over wijn: “Weet je dat er nauwelijks meer Chablis te krijgen is?”
De ander legt uit dat het door de slechte oogst in Frankrijk komt: “Ik kon nog wel een paar doosjes Sancerre op de kop tikken.”
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Berispend
Op het station van Amsterdam ben ik geïnterviewd over mijn stationsgevoel – ik heb er even geen ander woord voor. Als ik dat gesprek is beëindigd, loop ik de stad in. Het is een broze herfstdag. Ik denk na over het eerste station in mijn leven. Dat van Nijmegen. Toen zag ik ook voor het eerste een trein in het echt. Met een locomotief. Drie jaar was ik. Als ik besef dat het me nauwelijks moeite kost die herinnering naar me toe te trekken, hoor ik de harde stem van een vrouw. Ze spreekt mensen toe die het station zojuist hebben verlaten of er naartoe lopen. Boven haar hoofd houdt ze een bord waarop veel staat geschreven. In nonchalante rode letters. Ik zie een paar keer `Jezus’ staan. De toon van de vrouw is fel en berispend. Als ik haar passeer, roept ze – en ik heb de indruk dat ze het speciaal tegen mij heeft: `Ga maar weer naar de hoeren!’ En over haar schouder maakt ze een wegwerpgebaar naar het gedeelte van de stad waar dat beroep wordt uitgeoefend. Ik ben helemaal niet van plan naar de hoeren te gaan, maar ja, dat ga je niet tegen de vrouw zeggen, want misschien denkt ze dan dat je een smoesje verkoopt en krijg je de volle laag en slaat ze je met dat bord om de oren. Dat kun je niet hebben op een broze herfstdag. Wat als ze had geroepen `Ga maar weer naar de HEMA!’? Had ik haar dan wel verzekerd dat ze zich vergiste? Maar dat roept ze niet, want tegen de HEMA zal Jezus geen bezwaar hebben. Tegen hoeren trouwens ook niet, bedenk ik ineens. Staat in de Bijbel! Maar ook hierover wil ik nu niet praten.
Columns
-
-
Niemand kan zeggen het niet gezien te hebben: CDA-leider Wopke Hoekstra is gebruind teruggekeerd van vakantie. En vooral met baard. Gisteren was dat zeer zichtbaar op de foto die in deze krant stond. In het interview dat bij die foto hoorde, zegt hij onder meer: “We moeten de ba... lees meer
-
Het wordt bijna een vreemd woord: topsportcultuur. Klinkt fantastisch, maar is het zelden. De misstanden worden onderzocht, eind van het jaar rapportage. We kunnen ons daarvan al een beeld vormen.
-
Gisterochtend hoorde ik weerman Marco in een radioprogramma dat hij geen chocola van het weer kon maken. Zoiets hoor ik graag. We hoeven niet per se van alles chocola te maken en ik keek naar buiten, naar de frisse zomerregen.
Vandaag is er ook van alles met het weer aan de... lees meer -
Of het aan mijn buurt ligt, weet ik niet, maar je ziet zelden dat hier iemand de auto staat te wassen voor de deur. Gisteren wel, en ook nog in de vroege ochtend. Nou ja, vroeg, wat is vroeg? Rond half acht. Ik loop naar de fitnessclub en dan zie ik die auto, een rode, en een m... lees meer
-
Schrijver Lieke Marsman had het zondagavond in Zomergasten onder meer over UFO’s en aliens. Kon haar niet schelen wat mensen vonden van haar belangstelling daarvoor. Sinds ze weet dat ze ongeneeslijk ziek is, doen al die meningen er voor haar niet meer toe.
-
Besparingstips! Las ze zaterdag in deze krant, maar vind het te warm om me er productief mee bezig te houden. Ze zijn nuttig, zonder meer, we moeten het kalmer aan gaan doen, ook zonder meer, maar ik denk toch, en dat is niet goed: ik zie het tegen die tijd wel. Geen idee welke... lees meer
-
Woensdag trad het Nationaal Hitteplan van de overheid in werking. Ik heb het nog niet bestudeerd, ook omdat ik denk dat ik met mijn gezond verstand best raad weet met de hoge temperatuur. Je gaat geen Rare Dingen doen, bijvoorbeeld rond het middaguur lekker in de volle zon zitte... lees meer
-
Sorry hoor, dacht ik toen het weer ging over de Rolexproblematiek van te snel schatrijk geworden voetballers en amusementspersonen: zullen we het over iets anders hebben, er zijn wel belangrijkere kwesties gaande, bijvoorbeeld de nieuwe armoede in het gave Nederland? Natuurlijk... lees meer
-
Toen ik gisteren in deze krant het woord sproeischaamte las, dacht ik: we moeten ons ook weer niet te snel schamen. Qua schaamte weet ik van wanten, dus ik mag dat zeggen. Ik las trouwens eerst: groeischaamte. Had ik in mijn jeugd last van. Als kind was ik al vroeg een lange jon... lees meer
-
Slappe manier van communiceren als je via tweets iets wil uitvechten. Misschien zeg ik dat omdat ik geen deel uitmaak van het twitterlegioen, maar ik denk dat het ook mijn mening was als ik ook graag digitaal zat te kwetteren. Als je het leven er leuker en lichter door kunt make... lees meer
-
Mysteries kunnen me fascineren, maar ik ben ook een groot liefhebber van helderheid. Dat besefte ik weer toen ik een gesprek las met de directeur van de stichting Nederlandse Haarden- en Kachelbranche, de NHK. Ik dacht: wat goed dat die stichting zo heet. Een poëtische en/of gez... lees meer
-
Graag zoek ik tussen al het deprimerende nieuws naar berichten die uitstekend zijn voor mijn humeur. En ik stuitte op nieuws uit Frankrijk waar een burgemeester van een klein dorp in het westen, Essarts en Bocage, de inwoners de opdracht gaf een week lang te lachen. Gebeurde dri... lees meer
-
Wanneer je vindt dat je `de zaken’ even op een rijtje moet zetten, ben je doorgaans niet in een opperbeste stemming. Er zijn te veel zaken, dat is het. Het kost je moeite het allemaal te overzien. Vandaar een rijtje. Van belang is het dat rijtje zo kort mogelijk te houden De dro... lees meer
-
Prima woord: dienstfiets. Heldere klank, heldere betekenis. Voornaam ding. Ik zie er een naast de ingang van de supermarkt. Hoe weet je dat een fiets een dienstfiets is? Zou het niet kunnen zeggen, maar ik weet het. Er hangt iets kordaats om het rijwiel heen, dát is het, denk ik... lees meer