In het journaal zie ik veel vreemde grimmigheid van mensen die zich verzetten tegen de maatregelen van de overheid. Vaak is het beschamend. Ik denk dan telkens dat het gelukkig ver bij me vandaan gebeurt, wat natuurlijk onzin is, maar ik wil het graag denken.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Bomcheck
Vorige week bracht de Boekenweek me naar Noordwijk waar iedereen het over de nucleaire top had. Noordwijk en omstreken speelden daarbij ook een rol. Een mevrouw wees richting zee en zei dat president Obama daar op de boot sliep. En dat hij met een helikopter naar die boot gebracht werd. En naar die helikopter werd hij in een enorm beveiligde auto vervoerd en tijdens dat ritje zou hij een oud, lelijk huis passeren dat al jaren niet meer was bewoond. De Noordwijkers hadden er al die jaren op aangedrongen dat het afgebroken werd, maar dat kon om onduidelijke redenen niet. Die week kon het echter wel. Ineens was het weg. Anders zou Obama met een slechte indruk van Nederland weer terug naar Washington vliegen. Ik houd erg van dit soort informatie. Gisterochtend hoorde ik op de radio een gejaagde kok uit Berkel en Rodenrijs spreken. Die mocht de nucleaire top van eten voorzien. De verslaggever vroeg hoe hem dat gelukt was. De kok antwoordde: `Via allerlei ingewikkelde aanbestedingstrajecten.’ Die woorden daverden daarna nog een tijdje door mijn hoofd, ingewikkelde aanbestedingstrajecten. In mijn directe omgeving wordt er nooit over zulke trajecten gesproken. Het eten gaat in een speciale auto – eerst natuurlijk een bomcheck- onder motorescorte naar Den Haag. Uiteraard wordt het eten eerst verzegeld. De verslaggever vroeg wat er op het menu stond. De kok die de boel in de koude keuken stond voor te bereiden – hij ging dadelijk pas naar de warme keuken – zei dat het een verrassing was, `net als op een feestje’.
Columns
-
-
De dag na de persconferentie van de premier en minister Hugo werd onze straat weer autovrij. Dat wás die al sinds halverwege de zomer, maar de afgelopen maand niet, vanwege werkzaamheden, gasleidingen. Min of meer het tegendeel van autovrij.
-
Leek me wel wat, een blokjesverjaardag. Woord kende ik niet, het verschijnsel evenmin, maar de premier had het er dinsdagavond over. Dus dat niet alle gasten tegelijk komen, maar in blokjes van vier of twee of drie (hangt er vanaf of er een boa in de buurt is).
-
Gistermorgen hoorde ik op de radio een interview met Gerard Krol over wie aan het eind van het gesprek werd gezegd dat hij voorzitter is van de VNK. De presentator lichtte de afkorting toe: Vereniging Nederlandse Kerstbomenkwekers. Natuurlijk, denk ik dan, zo’n vereniging moet e... lees meer
-
Niet over gisteravond schrijven, nam ik me voor. Liever iets kleins, iets zoets. En ik kwam terecht bij het nieuwe boek met Nijntje in de hoofdrol. Dat boek heet Trakteren met Nijntje. Officieel behoor ik niet tot de doelgroep, maar graag neem ik van zoveel mogelijk ken... lees meer
-
Psychologisch zit het goed in elkaar. Onze premier zei vrijdag dat hij geen taboes voelde wanneer hij over nieuwe maatregelen dacht. Misschien zei hij het anders, maar ik verstond duidelijk `taboes’. En we zagen hoe hij erbij stond. Niet voor de poes, zeggen wij hier in huis. Mi... lees meer
-
Het Weekend van de Waarheid. Dat was het. Zo’n weekend heeft ook een stille zondagochtend, kil, even niet nat. Ik loop wat te mijmeren rond vragen als wanneer ik eerder een Weekend van de Waarheid meemaakte. Misschien niet een heel weekend, maar toch wel een paar Dágen van de Wa... lees meer
-
Het idee zal inmiddels in schoonheid zijn gestorven en er is ook genoeg over gezegd en geschreven, maar natuurlijk heb ik me even voorgesteld hoe het mij zou vergaan als ik op mijn achttiende verjaardag 10000 euro zou krijgen. Natuurlijk zou ik denken: fijn! Maar die gedachte we... lees meer
-
Aan het begin van de eerste lockdown zeiden we al dat het niet echt een probleem was dat we niet iedereen meer drie keer kusten, bij begroeting en afscheid, en soms ook tussendoor, bijvoorbeeld om te bedanken voor een cadeau. En dat een hand geven ook niet meer wenselijk was, vo... lees meer
-
Aan het begin van de eerste lockdown zeiden we al dat het niet echt een probleem was dat we niet iedereen meer drie keer kusten, bij begroeting en afscheid, en soms ook tussendoor, bijvoorbeeld om te bedanken voor een cadeau. En dat een hand geven ook niet meer wenselijk was, vo... lees meer
-
Niets is lang geleden, maar ik weet niet meer wanneer het was: borrel op de uitgeverij waar mijn boeken verschijnen, toen nog in een straat naast het Rijksmuseum in Amsterdam, namiddag in de vroege zomer, de ramen zijn open. We staan voor een van die open ramen te praten, een pa... lees meer
-
De namiddag vind ik het mooiste tijdstip van de dag, ik geloof al mijn hele leven, ook toen ik verslaafd was aan de dynamiek van de nacht. De stilte van de nacht is me trouwens ook dierbaar en de vroege ochtend is evenmin te versmaden, maar de namiddag staat op één. Er is dan al... lees meer
-
De namiddag vind ik het mooiste tijdstip van de dag, ik geloof al mijn hele leven, ook toen ik verslaafd was aan de dynamiek van de nacht. De stilte van de nacht is me trouwens ook dierbaar en de vroege ochtend is evenmin te versmaden, maar de namiddag staat op één. Er is dan al... lees meer
-
Soms ben je geneigd de avondklok in de horeca een intuïtieve maatregel te vinden. Als ik ondernemer was, zou ik me ook getergd voelen, maar dat heb ik meestal wanneer de redelijkheid van een gang van zaken niet me niet helemaal helder is.
-
We horen het onszelf zeggen: “Aardige mensen daar in die winkel”. Het valt op en dat is jammer, nee, niet dat die mensen aardig zijn, maar dat het uitzonderlijk is. Gelukkig niet al te uitzonderlijk, maar uitzonderlijk genoeg om het bijzonder te vinden.