Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Boodschap

Benauwende foto, gemaakt in een Olympisch complex in Sotsji: in een toiletruimte staan twee WC-potten naast elkaar. Is geen uitzondering, begrijp ik. Natuurlijk weet ik dat er wanneer het over Sotsji gaat, andere kwesties zijn om je druk over te maken, maar dat gebeurt elders in de krant. Ik maak me trouwens niet druk over die Wc-potten, ik ga alleen na wat er toch met me aan de hand is. Vanwaar die benauwdheid? Dat mannen in bijvoorbeeld cafés naast elkaar staan te plassen, is de gewoonste zaak van de wereld. Ik blijf het wat ongemakkelijk vinden en dat heeft vooral met het zoeken naar een houding te maken. Dan heb ik het uiteraard niet over de houding die vereist is om staande te plassen. Nee, het gaat om je blik, om wat te zeggen als er per se iets gezegd moet worden. Graag pak ik er nu een aanduiding uit onze kindertijd bij: Grote Boodschap. Moet er niet aan denken een Grote Boodschap te doen naast iemand anders. Het is niet iets om je voor te schamen, iedereen moet zo nu en dan een Grote Boodschap, maar toch. Ik heb er al moeite mee als het doen van mijn Grote Boodschap te hóren is, om over het aroma maar te zwijgen. Terwijl ik deze intense gedachten noteer, vraag ik me af waarom we zo moeilijk doen. Is dit overigens een mannenprobleem? Voor zover ik weet plassen vrouwen niet naast elkaar zoals mannen dat doen, dus bijvoorbeeld in uitgaansgelegenheden. De Grote Boodschap in duo-zit? Vast niet. Zie, praten we niet over. Taboe! Hoe is het Wc-gedrag van onze koning in Sotsji? Wat doet de koningin?!

Columns

  • We fietsen al een tijdje door Het Nationale Park De Hoge Veluwe, mijn vrienden en ik. Die zes hoofdletters staan er niet voor niets, want er is gelukkig heel veel park. Wat behoorlijk vervreemdend werkt is dat er in de buurt van het park een militaire oefening wordt gehouden en... lees meer

  • Of ik ooit in Lunteren ben geweest, weet ik niet. Nu wandel ik er met vrienden doorheen. We zoeken de schoonheid en de stilte van de Veluwe op. En we hebben gehoord dat hier in de buurt het middelpunt van Nederland is. Daar willen we naartoe, het is iets dat we meegemaakt moeten... lees meer

  • Iemand zegt tegen me: `Ja, maar je bent ook niet op Facebook.’ Ik had iets gemist, een feestelijke manifestatie, en dat is dus mijn eigen schuld. Soms bevangt me dan lichte paniek, even, terwijl het inderdaad mijn eigen schuld is, schuld waarvoor ik bewust gekozen heb. Dagelijks... lees meer

  • Vond ik aangenaam een dag of tien geleden: de terrassen die overal werden opgebouwd. De ondernemers die eraan bezig waren, hadden zin in het nieuwe seizoen. Ja, ineens gaat alles sneller, de tijd, de plannen die voor de rest van het jaar gemaakt moeten worden, de dynamiek in ons... lees meer

  • Wat kan het opluchten onverwacht een medestander te vinden. En nog wel eentje uit het hoogste gezag, de presentator van het televisieprogramma Eigen Huis en Tuin. Lodewijk Hoekstra heet hij en ik ken hem niet, maar ik geloof hem. Hij verzet zich tegen tuincentra, zegt dat we min... lees meer

  • Als het carnaval voorbij was, begon de vasten. Daarmee groeide ik op en altijd moest ik er op die woensdag (Aswoensdag)  aan denken. Aan carnaval deed ik alleen tijdens mijn schoolperiode, daarna nooit meer. En het vasten was iets van mijn kindertijd. Ik wist niet dat het nog be... lees meer

  • Er zijn verwachtingen waarmee je omzichtig moet omgaan. Bijvoorbeeld: dat gaat vanzelf wel over. Dacht ik vaak, maar die tijd is voorbij. Natuurlijk bestaan er omstandigheden die vanzelf overgaan, maar dat zijn er maar een paar. Misschien komt het ook doordat er voorheen in je l... lees meer

  • Soms zie ik een fractie van een seconde een foto die later in volle hevigheid al mijn aandacht opeist. Dan moet ik terug naar waar ik de foto zag, bijvoorbeeld in een krant, en vraag ik me af wat ermee aan de hand is. Dat kom ik niet altijd te weten. Nu is het een foto van Sybra... lees meer

  • Amerika-deskundige Willem Post zei gisterochtend op televisie twee keer nogal fel NO WAY. Het ging om de vraag of Amerika en Rusland oorlog gingen voeren. NO WAY. Fijn. Ik heb de indruk dat de eerste Koude Oorlog helemaal nog niet zo lang voorbij is. De meest indruk maakte die t... lees meer

  • Zaterdagochtend zie ik twee mannen de tuin binnenkomen. Ik ben niet thuis, maar in het huis aan zee, ook thuis trouwens, en om dat huis is een tuin. En een soort tuinpad. Over dat pad lopen de twee mannen. Ze kijken naar het huis, ze zien niet dat ik naar hen kijk en als ze dat... lees meer

  • Je went er zo aan dat je een station niet meer binnenkomt zonder geldig kaartje. Je kunt dan niet door de poortjes. Dat kaartje is bij voorkeur de ov-chipkaart. En als je die niet hebt, kun je een los kaartje kopen, geloof ik, maar iedereen die dat weleens heeft gedaan, weet d... lees meer

  • Wanneer ben je topman? Of topvrouw? Bepalen anderen dat of stel je dat zelf vast? Word je op een stralende ochtend wakker en zeg je terwijl je in de spiegel kijkt: ja, nu is het zover. Hoe maak je het vervolgens bekend? Ga je bedrijven bellen? Als we over topmannen of –vrouwen l... lees meer

  • Het genre dat `realitysoap’ heet, is populairder dan ik me kan voorstellen. Het is niet een woord dat ik graag uitspreek, want je gaat je meteen een beetje schamen. Dat heb ik trouwens ook als ik even naar een realitysoap kijk. Dat heb ik weleens gedaan, want het is onvermijdeli... lees meer

  • Morgen gaan onze Olympische topsporters weer aan het werk voor de volgende Winterspelen, 2018, Zuid-Korea. Ik lees een interview met Maurits Hendriks, Chef de mission. Die zegt dat onze schaatsers het moeilijk krijgen door hun succes. Altijd is er wel wat. Nu is succes weer een... lees meer

  • Het is niet best als je je uit bad laat bellen. Bad. Niet bed. Bad is iets anders dan bed. Toen ik het liet gebeuren werd ik meteen een druipende man vol zelfkritiek. Maar ja, ik dacht: het is voor een goed doel. Als ik in bad lig en ergens in huis de telefoon hoor rinkelen, laa... lees meer

Pagina's