Congressen van politieke partijen vind ik fascinerende bijeenkomsten, misschien niet om in hun geheel bij te wonen, maar graag kijk ik naar beelden ervan in nieuwsuitzendingen, zeker naar details als de tafels met broodjes en hoe die tafels door de congresgangers benaderd worden... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Brok
Op kerstochtend zette ik de televisie aan in de hoop op kerstsamenzang. Ik heb het dan over tijdloze kersliedjes. Dan tuimel ik meteen door alle kerstdagen van mijn leven heen, wat ook een soort samenvatting van dat leven is. Ik belandde toevallig in de Nederlandse film Pietje Bell, die dus al vroeg begonnen was. Ik zag hoe een vriendje van Pietje Bell door een kogel werd geveld. Pietje buigt zich over hem heen en het vriendje doet een bekentenis die ik niet begreep omdat ik de rest van de film niet gezien had. We snapte ik dat de bekentenis van groot belang was en Pietje tot een inzicht kwam dat hem verder hielp. En toen gebeurde het: ik voelde een enorme brok in mijn keel en ook dat mijn ogen vochtig werden. Zeg maar het ultieme kerstfilmgevoel, terwijl Pietje Bell volgens mij geen kerstfilm is. Het vreemde is dat ik denk dat ik de brok in mijn keel niet had gevoeld wanneer ik het filmfragment een paar weken geleden had gezien. Het hoort bij Kerstmis. Blijkbaar is er dan een emotionele zenuw aan het werk die onbeheersbaar is. Er is zelfs een film waaraan ik alleen maar hoef te dénken om onmiddellijk snikkend naar de tissues te grijpen. Ook helemaal geen echte kerstfilm, maar ik zag hem voor het eerst op een van de kerstdagen. Het is een trage film uit 1946, met Gregory Peck. De Nederlandse titel is Jody en het hertenjong. Door het jaar heen denk ik nóóit aan die film, alleen met Kerstmis. De film werd ’s middag uitgezonden. Tegen de avond kwam er bezoek dat ik pas na een lange wandeling kon ontvangen.
Columns
-
-
Toen ik deze week hoorde dat de zangeres Melanie was overleden, besefte ik dat het lang geleden was dat ik naar een van haar liedjes had geluisterd, terwijl ik toch een liefhebber ben van haar werk, zeker van wat ze in het begin van haar lange carrière maakte.
-
Er is iets met ons stroomnetwerk aan de hand. Waar ik woon viel het maandagochtend uit, duurde best lang, en dinsdagavond weer, toen maar even. Niet alleen hier in de straat, maar in een groot deel van de stad.
We hebben een buurtapp. Daar meld je je dan meteen: “Bij jullie... lees meer -
Meer dan sympathiek verschijnsel in de harde januarimaand: de Nationale Voorleesdagen. Vooral bedoeld om de jonge jeugd aan het lezen te krijgen, volgens mij een kwestie die er altijd al is geweest en daarom van het hoogste belang.
-
Bericht dat grauwe ergernis veroorzaakt: veel scholen stoppen met klassenfoto’s. Komt door de privacywet. Ouders moeten toestemming geven. Er moeten dus eerst formulieren ingevuld worden. Formulieren! Soms wel zeven A4-tjes.
Een schoolhoofd zegt dat een razende vader 30.00... lees meer -
Normaal lukt het me niet alle afleveringen van De Slimste Mens te zien, maar nu wel, door revalidatie aan huis gebonden. Het programma hoort in deze periode bij de dagelijkse rituelen en ik zeg erbij dat ik uitzie naar een volgende fase van mijn leven.
-
Qua muziek was in 1970 in bijna ieder huishouden aan te treffen: de musical Hair, Bridge over Troubled Water van Simon en Garfunkel en de rockopera Jesus Christ Superstar.
Over het laatste werkstuk hebben we het de laatste weken vaak, want gistere... lees meer -
Stel dat je last hebt van een kort lontje en je overal meteen je harde mening loopt rond te tetteren en voortdurend de confrontatie opzoekt, ja, je begint een hekel aan jezelf te krijgen en besluit te proberen daarmee op te houden. De eerste maand van het nieuwe jaar is daar ges... lees meer
-
Ineens had ik geen zin meer me af te vragen of de koning belasting moet betalen, ook zijn moeder en de koningin, ook de kroonprinses. In principe knik ik enorm. Zeker wanneer het om bezittingen gaat, maar over het salaris (`toelage’) dat wij hun geven, wat doet het ertoe? Wij mo... lees meer
-
Normaal weet ik al niet hoe het zit met het mechanisme van denkwerk, maar als dat ook nog in war wordt gemaakt door felle pijnstilling, weet je soms niet waar je het moeten zoeken met je gedachten.
-
Nog steeds is er zo nu en dan aanleiding even terug te denken aan mijn judoleraar van toen, die op een druilerige namiddag bij ons thuis aanbelde, ik was een jaar of tien. Mijn moeder deed open en tegen haar zei hij vriendelijk, maar vooral bezorgd dat ik niet meer welkom was op... lees meer
-
Vlokken is een te groot woord voor wat de hemel in mijn leefgebied voorzichtig, nattig en stamelend losliet, maar toch: sneeuw. Toen een paar jaar geleden een tijdschrift vroeg wat ik het mooiste woord vond, kwam sneeuw als eerste in me op als in ieder geval een van de mooie. Om... lees meer
-
Er zijn mensen die zeggen dat wanneer je in een ziekenhuis terechtkomt, je niet alleen maar je kwaal of hulpvraag bent, maar dat je als totale mens benaderd moet worden, of zoiets, ja, een totale mens met eigenaardigheden en verlangens en behoeftes die los staan van waarvoor je... lees meer
-
Gisteren zag ik een man van mijn leeftijd een rolstoel voortduwen met daarin een veel oudere vrouw. Die vrouw zat een beetje te dommelen met een zéér tevreden glimlach die een groot deel van haar magere gezicht in beslag nam. Die man herkende ik, niet meteen, maar pas toen ik he... lees meer
-
Kalm aan alsjeblieft! Denk ik niet vaak, misschien zou het vaker moeten, maar soms hóór ik het me hardop zeggen: “Kalm aan alsjeblieft!”
Gisteren was dat sterk het geval toen ik las dat veel Nederlanders een langere vakantie als grondrecht zien.
Grondrecht!
De toe... lees meer