Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Broodje

Het Lichtpuntje. Zo heet het restaurant in het ziekenhuis waar ik de laatste tijd zo nu en dan kom. Ik heb een begeleidende functie, ben zelf geen patiënt, voor zover je kunt weten of je patiënt bent of niet. Vooral als ik door een ziekenhuis loop, ben ik ervan overtuigd dat ik spoedig aan de beurt ben. Omdat ik veel wachttijd moet doden, beland ik regelmatig in Het Lichtpuntje. Daar hebben ze het prima met ons voor, want overal zit rucola bij. Het is een slasoort die mij kan irriteren, maar ik weet wel dat het dan menens is. Iedere broodje heeft een ingenieuze uitstraling. Ik ben geen voorstander van het woord `nuttigen’ als het om eten en drinken gaat, maar in Het Lichtpuntje heb ik sterk het gevoel dat ik iets zit te nuttigen. Ik kijk met een andere aandacht om me heen dan in andere eetgelegenheden. Komt ook door de naam van de plek waar ik me bevind, Het Lichtpuntje. Een naam was niet per se nodig geweest. In de wereld buiten het ziekenhuis wel natuurlijk, maar in het ziekenhuis zelf loop je niet de afdeling verloskunde op met de vraag of je iets met rucola kunt krijgen. Het restaurant is een duidelijke plek. Over de naam zal vergaderd zijn door mensen die het natuurlijk goed bedoelen. Met de keuze voor Het Lichtpuntje hebben die mensen ook iets willen zeggen over de rest van het ziekenhuis, misschien wel over de gezondheidszorg in het algemeen. Misschien suggereerde iemand wel Lichtpunt, maar vonden de anderen dat te groot. Het moest kleiner en daardoor ook minder pretentieus: Lichtpuntje. Rucola.

Columns

  • Teun van de Keuken is een leerzaam mens. Ik volg niet alles wat hij doet, maar graag lees ik hoe hij veel onzin tegen het licht houdt. Er zijn nogal wat producenten van bijvoorbeeld levensmiddelen die een loopje met ons nemen. In vanillevla zit helemaal geen vanille, om maar een... lees meer

  • Teun van de Keuken is een leerzaam mens. Ik volg niet alles wat hij doet, maar graag lees ik hoe hij veel onzin tegen het licht houdt. Er zijn nogal wat producenten van bijvoorbeeld levensmiddelen die een loopje met ons nemen. In vanillevla zit helemaal geen vanille, om maar een... lees meer

  • Op mijn (Amerikaanse) cartoonkalender stond maandag een tekening waarop een man te zien is die in een makkelijke stoel zit, met om hem heen een stuk of tien dozen. Hij drinkt een glaasje wijn met visite en zegt dat het een nieuwe service is van het postorderbedrijf: ze sturen je... lees meer

  • Gisterochtend hoorde ik op het radionieuws van 7 uur dat onze koning en koningin de avond daarvoor waren `aangeschoven’ bij een diner op Buckingham Palace. Gaat het hier om aanschuiven? Onze majesteiten zijn op staatsbezoek in Engeland, een gebeurtenis die ongeveer een jaar is v... lees meer

  • Dat kleine winkeltjes bij pompstations langzaam verdwijnen, wist ik niet. Ik tank vooral bij grote stations, niet omdat ik per se de man van de wereld wil uithangen, maar ze liggen nu eenmaal op mijn route. 
    Hier in de buurt ga ik bij voorkeur naar de kleine winkels, brood... lees meer

  • Natuurlijk dacht ik de afgelopen dagen aan Wim Kok en natuurlijk had ik gisteren op deze plaats graag over hem geschreven, niet alleen graag, maar vooral van harte. Toen ik daaraan zat te werken, bleef ik telkens hangen in een vergelijking tussen toen en nu. Tussen de premier di... lees meer

  • Iets losser mag ook wel! Dat denk ik als ik voorbij de kassa van de supermarkt ben en zie ik dat een levensmiddel in het wagentje heb laten liggen en niet afgerekend. Misschien is `losser’ niet het goede woord, maar ik ga met dat levensmiddel terug. De caissière is met een ander... lees meer

  • Tegen het einde van het 8 uurjournaal van eergisteren zag ik een man op een intense werkplek. Hij wees achter zich: “Daar is het rookhok. Twintig minuten per dag was ik daar. Maar ik kom er nu nooit meer.” Ging uiteraard over stoppen met roken, weer, en over werkgevers die voor... lees meer

  • Gaat allemaal om de plaatsing van een Slimme Meter. In de meterkast. Parmantige aanduiding: Slimme Meter. Er komt een deskundige in huis, die eruitziet als een atoomgeleerde. Hij praat plechtig: `Eerst eens zien waar ik de werkzaamheden moet verrichten.’ Ik ben blij dat ik hem d... lees meer

  • De directeur van het Rijksmuseum sprak plechtig over de restauratie van De Nachtwacht. Had ik ook gedaan als ik die directeur was. Niemand zal het zijn ontgaan dat het een openbare restauratie wordt.

  • Belangrijk herfstmoment in mijn kindertijd was de aankomst van de folders vol afbeeldingen van speelgoed. Dan kon je beginnen aan je verlanglijst. Er waren toen geen speciale speelgoedwinkels, nee, alles was in de warenhuizen te koop, maar die puilden uit van het aanbod. De fo... lees meer

  • Op mijn werkkamer hing lange tijd een foto van de Russische tennisster Maria Sjarapova, gemaakt tijdens de laatste seconde van haar snoeiharde serve. Ze staat op één been en alleen daardoor straalt de rest van haar lichaam betoverend kracht en gratie uit. Het is een foto die o... lees meer

  • In de herfst die graag nog lang moet duren, zijn de morgens het mooist. Ik word er optimistisch van en ook daardoor voel ik me er veilig in. Soms overkomt dat je zonder dat je eropuit bent, zo’n innig en tintelend gevoel. 

  • Een dag waarvan ik me afvroeg wat ik er mee moest. Gisteren, de nationale Coming Out Day, in het Engels dus, want dat klinkt misschien beter dat iets met `uit de kast komen’. Die laatste woorden spreek ik makkelijker uit, maar het is niet makkelijk, uit de kast komen. Het is nie... lees meer

  • De meeste reclameboodschappen waaien langs me heen. Niet dat ik ongevoelig ben voor prikkels van buitenaf, maar ik hoor meestal wel wat er gezegd of gezongen wordt zonder dat het doordringt waar het precies over gaat. En als dat wel het geval is, doe ik er verder nauwelijks iets... lees meer

Pagina's