Altijd de vraag wat iemand met `het geld’ gaat doen. De Nederlandse econoom Guido Imbens wint de Nobelprijs, hij werkt in Californië, daar wordt hij uit zijn bed gebeld door een Nederlands radioprogramma met uiteraard de vraag hoe hij zich voelt en: “Weet u al wat u met het geld... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Cake
Soms zie ik een fractie van een seconde een foto die later in volle hevigheid al mijn aandacht opeist. Dan moet ik terug naar waar ik de foto zag, bijvoorbeeld in een krant, en vraag ik me af wat ermee aan de hand is. Dat kom ik niet altijd te weten. Nu is het een foto van Sybrand van Haersma Buma op verkiezingscampagne in het dorpshuis van Noordeloos. Daar was hij afgelopen weekend. Op de foto wordt hem een kopje koffie aangereikt door een lachende mevrouw met een uniform aan, paars en zwart van kleur. Zo’n uniform hoort bij sommige dorpshuizen. De mevrouw staat achter een tafel waarop misschien wel honderd kopjes op elkaar gestapeld zijn. Voor de kopjes staan twee schalen met plakken cake. Ik ben ook vaak in dorpshuizen, om voor te lezen uit mijn boeken. Daar is mij dan om gevraagd, ik doe dat niet zomaar spontaan. Of ik in het dorpshuis in Noordeloos ben geweest, weet ik niet. Ik denk het wel, maar het kan best zijn dat ik dat denk omdat het dorpshuis lijkt op andere dorpshuizen. Die zien er om redenen die ik niet begrijp, altijd hetzelfde uit. Veel nieuwe bakstenen, forse droogbloemstukken aan de muur en ook verkleurde foto’s van activiteiten die zich in de dorpshuizen voltrekken. Altijd als ik er binnenkom voel ik vage opstandigheid waarmee ik niet uit de voeten kan. Ik kijk weer naar de foto van de heer Van Haersma Buma. Hij staat er een beetje alleen. Er moeten nog belangstellenden komen. Misschien valt de opkomst tegen. Wat is er met de foto aan de hand? Ja, gemeenteraadsverkiezingen in Nederland.
Columns
-
-
We hebben het er thuis over gehad: gaan we erheen als hier in de stad een uitvoering zou zijn van Beethovens Tiende symfonie, die maar ten dele van Beethoven is? Hij heeft die niet voltooid, een computer heeft dat gedaan. In Duitsland was die afgelopen weekend te horen.... lees meer
-
In een hoek van het café speelt een jazzband, vier mannen, trompet, bas, gitaar en drums. Het is namiddag. Herfstlicht vloeit door de ramen, van dat mooie licht van oud goud. In het café is het niet druk. Ik ga met een krant in een andere hoek zitten, schuin tegenover de musici.... lees meer
-
“Ja, sorry hoor, maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar.” Iedereen zal deze woorden kennen. Misschien zeg je die soms. Of zegt iemand anders ze tegen je. Meestal is er iets gebeurd wat misschien niet had moeten gebeuren. Excuses zijn nuttig en gewenst. En dan komt het dus: “Ja, sor... lees meer
-
Weer een woord dat ik niet kende. Ik kwam het gisteren tegen in deze krant in een artikel over pretwinkelen. Dat laatste woord had ik ook nog nooit gehoord, maar het is een uitstekende vertaling van funshoppen. Wel weet ik zeker dat ik het nooit zal zeggen, pretwinkelen. Pret vi... lees meer
-
Nieuw woord geleerd! Kwam het tegen in een interview met Wouter Bos, lang geleden PvdA-leider en daarna hoog in van alles. Hij is voorzitter geworden van de wielerbond KNWU, niet omdat hij veel van wielrennen weet, maar omdat hij `de boel’ goed bij elkaar kan houden. Dat moet in... lees meer
-
Soms is de mate van tragiek moeilijk in te schatten. Ik heb me zeer gehaast om in Eindhoven een trein te halen, moet bovendien nog werken en nestel me in een stiltecoupé, klap het tafeltje uit en plaats daar mijn laptop op. Het regent hard en als je binnen zit, is dat een prima... lees meer
-
Met het woord `procedure’ heb ik vooral slechte ervaringen. “Dat is nu eenmaal de procedure.”Als iemand dat zegt, weet ik dat iets écht niet zomaar gaat, dat het belachelijk is dat ik dacht alles met een simpel telefoontje te kunnen regelen.
-
Van het 70-jarig jubileum van de televisie in Nederland zag ik weinig, ja, zaterdagmorgen een spatje van Voor De Vuist Weg van Willem Duys, dat bij ons thuis met grote aandacht bekeken werd. Ik zag vooral onze huiskamer van toen voor me, de stoelen, wat er aan de muur hing, de v... lees meer
-
Iemand heeft dus ook geklikt dat Sigrid Kaag tijdens een van die hoogst belangrijke gesprekken op haar iPad kussens voor thuis zat te bestellen. Deed ze zelf niet moeilijk over, moest nu eenmaal gebeuren, ze zei het gewoon. En dat werd dus gelekt. Náár woordgebruik vind ik dat,... lees meer
-
Terwijl ik van van alles op mijn bureau stapeltjes maak en spinnend vaststel dat ik zo de boel aan het opruimen ben, vind ik een stukje dat ik uit een krant scheurde, lang geleden want het heeft een oude kleur. Een scheursel uit een pagina waarboven CORONA NIEUWS staat en boven... lees meer
-
Doe het niet zo vaak meer, ’s ochtends vanuit bed de televisie aanzetten. Gisteren per ongeluk wel. In het programma voor Wakker Nederland kwam ik in een gesprek over James Bond terecht. Een amusementsdeskundige was naar de première gegaan, maar kon er verder niets over zeggen,... lees meer
-
Bijna dagelijks scheur ik een foto uit de krant waarnaar ik nog even wil kijken. Maandag was dat een oude foto van een familie uit 1953 die rond de radio zat, vanwege een toespraak van koningin Juliana. Fascinerend: zes mensen rond een radio, trouwfoto op het toestel, breiende v... lees meer
-
Iedere dag hoor je nu wat over James Bond. Ja, deze week première vijfentwintigste film met de montere held in de hoofdrol. Interessant dat het altijd een gebeurtenis is met een uitstraling waar niemand onderuit kan, terwijl het meestal matige verhalen zijn met dezelfde ingredië... lees meer
-
Tjonge, ik deed zaterdag op deze plek toch te luchtig en wereldvreemd over de coronapas. Moest die afgelopen weekend paar keer laten zien, wat ik verder niet erg vind, ook omdat ik houd van de opluchting goedgekeurd ergens naar binnen te mogen gaan. Had ik lang geleden bij grens... lees meer