Iemand heeft dus ook geklikt dat Sigrid Kaag tijdens een van die hoogst belangrijke gesprekken op haar iPad kussens voor thuis zat te bestellen. Deed ze zelf niet moeilijk over, moest nu eenmaal gebeuren, ze zei het gewoon. En dat werd dus gelekt. Náár woordgebruik vind ik dat,... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Eiland
Toen ik gisterochtend hoorde dat de schrijver Herman Pieter de Boer was overleden, moest ik niet aan zijn boeken denken, maar wel aan de teksten die hij voor liedjes schreef, met name aan twee ervan: `Op een onbewoond eiland’ en `Visite’. Later op de dag schoot me een veel betere tekst te binnen en dat was die Ramses Shaffy zong, `Laat me’, een vrije vertaling van een Frans lied. Dat laatste lied past beter bij me op de eerste ochtend van het jaar dan die andere twee. Van de andere kant is het ook niet verkeerd op 1 januari aan een onbewoond eiland te denken, want daar lijkt zo’n nieuw, lang en onbekend jaar ook wel een beetje op. Je moet het weer naar eigen inzicht gaan inrichten. Daar heb je gelukkig enige ruimte voor, want januari en februari zijn nogal lege maanden. Van die maanden krijg ik zin in wilde avonturen en roekeloze beslissingen. Dat overdacht ik allemaal in de keuken gistermorgen, terwijl ik staarde naar het apparaat waarmee ik koffie kan produceren. Naast dat apparaat stond een bord waarop nog een oliebol lag, glanzend in de ochtendzon. Daaraan wilde ik geen aandacht besteden toen een dierbaar familielid de keuken binnenkwam, nog vol van diepe slaap. Hij pakte een bordje, legde daar de oliebol op en plaatste die in de magnetron. Ik volgde die handelingen aandachtig. `Klein beetje warm maken,’ zei hij. Daarna sneed hij de oliebol in twee stukken en vervolgens besmeerde hij de helften met pindakaas. Zoiets had ik nog nooit gezien. Hij begon gretig te eten, echt waar. Gelukkig nieuwjaar.
Columns
-
-
Terwijl ik van van alles op mijn bureau stapeltjes maak en spinnend vaststel dat ik zo de boel aan het opruimen ben, vind ik een stukje dat ik uit een krant scheurde, lang geleden want het heeft een oude kleur. Een scheursel uit een pagina waarboven CORONA NIEUWS staat en boven... lees meer
-
Doe het niet zo vaak meer, ’s ochtends vanuit bed de televisie aanzetten. Gisteren per ongeluk wel. In het programma voor Wakker Nederland kwam ik in een gesprek over James Bond terecht. Een amusementsdeskundige was naar de première gegaan, maar kon er verder niets over zeggen,... lees meer
-
Bijna dagelijks scheur ik een foto uit de krant waarnaar ik nog even wil kijken. Maandag was dat een oude foto van een familie uit 1953 die rond de radio zat, vanwege een toespraak van koningin Juliana. Fascinerend: zes mensen rond een radio, trouwfoto op het toestel, breiende v... lees meer
-
Iedere dag hoor je nu wat over James Bond. Ja, deze week première vijfentwintigste film met de montere held in de hoofdrol. Interessant dat het altijd een gebeurtenis is met een uitstraling waar niemand onderuit kan, terwijl het meestal matige verhalen zijn met dezelfde ingredië... lees meer
-
Tjonge, ik deed zaterdag op deze plek toch te luchtig en wereldvreemd over de coronapas. Moest die afgelopen weekend paar keer laten zien, wat ik verder niet erg vind, ook omdat ik houd van de opluchting goedgekeurd ergens naar binnen te mogen gaan. Had ik lang geleden bij grens... lees meer
-
Vandaag verdwijnt de anderhalve meter. Zo zeggen sommige mensen het. Beetje rare mededeling. Bedoeld wordt dat de anderhalvemetersamenleving wordt opgeheven. Vorig jaar Woord van het Jaar: anderhalvemetersamenleving. Niet omdat het zo’n mooi woord is. te lang en klonterig, maar... lees meer
-
Belangenbehartigers van tuincentra en woonwinkels trekken aan de bel: ze zijn bezorgd over hun horeca. Vanwege de coronapas. Ze vrezen gedoe, ze willen `noodgedwongen’ geen `politieagentje’ spelen.
-
Moet een vorm van geluk zijn. Dat denk ik als ik in Maastricht uit de trein ben gestapt en achter een min of meer bejaard echtpaar loop dat klaar is voor een fikse wandeling. Rugzakjes. Nordic Walking stokken. Stevig schoeisel. Het meest opvallend zijn de korte broeken die ze aa... lees meer
-
Als er door de gangen van onze lagere school een vrouw liep, was dat opmerkelijk, een rooms-katholieke jongensschool, geleid door religieuze mannen die geen paters maar `broeders’ waren. In dat kleine universum speelden meisjes geen rol. Vrouwen al helemaal niet. Ja, Maria, de m... lees meer
-
Een matige Prinsjesdag is het vandaag. Er kan en mag weinig in Den Haag, het land is politiek volstrekt verschraald en wat er overblijft zijn alleen de hoedjes die nog voor enige opwinding kunnen zorgen.
-
“Meneer, ik heb er geen woorden voor.” De man die dat tegen me zegt, heeft het niet over onze politiek, nee, over pakjes. Hij staat achter de balie van het postkantoor. Hebben we hier tegenwoordig weer in de buurt. Fijn!
Pakjesbezorging is een prima onderwerp op kleinschal... lees meer -
Voor de zomer werden twee presentatoren van een praatprogramma de laan uit gestuurd, omdat hun programma urgentie miste. Ik kan me niet herinneren dat er toen in andere praatprogramma’s veel gepraat is over wat dat nu precies is, urgentie. Terwijl praten over televisie toch het... lees meer
-
In de Amerikaanse Catoctin Mountains bevindt zich Camp David, het buitenverblijf van de president waar hij grote nationale en vooral internationale problemen overdenkt en vaak ook oplost. We kennen de foto’s waarop hij lachend te zien is in gezelschap van wereldleiders die ook l... lees meer
-
Zal het woord `anderhalvemetersamenleving’ ook verdwijnen? Hoe lang duurt dat? Vanaf 25 september bestaat de samenleving die zo heet, niet meer. Als je zoiets zegt, klinkt dat vreemd. Wat komt daarvoor in de plaats? Ja, een andere samenleving, maar hoe gaan we ons daarin gedrage... lees meer