Gisteren, twee dagen later, keek ik nogmaals naar de Wimbledonfinale tussen Djokovic en Federer. Soms vind ik het verhelderend een wedstrijd te zien waarvan ik de uitslag ken. Ik let dan anders om momenten van concentratie en ook erg op wanneer welke speler winnaar begint te wor... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Eiland
Er zijn berichten die ik alleen maar beetje bij beetje tot me kan nemen. Als het meteen helemáál gebeurt, is er sprake van een overdosis. Ik hoor van een nieuw programma dat volgend jaar zal worden uitgezonden. Adam zoekt Eva, heet het, meen ik. Man en een vrouw ontmoeten elkaar op een exotisch eiland en ze hebben dan geen kleren aan. Ze kennen elkaar nog niet, maar er is wel uitgezocht of ze eventueel bij elkaar zouden kúnnen passen. Naar dat onderzoek ben ik overigens nieuwsgierig. De naakte man en vrouw brengen vervolgens enige dagen met elkaar door om te kijken of het klikt. Zoiets. En wij zien dat dus allemaal als we dat willen. De producent van het programma, Reinout Oerlemans, waarschuwt ons dat het `niet ranzig` wordt, maar wel boeiend. Goed zo. Je kunt je daar voor opgeven. Ik weet niet of ik toekom aan de vraag of ik dat wil. Maar wat me erg interesseert is hoe iemand bij zoiets komt. Ik neem dat er, wat dan heet, een denktank rond de tafel zit. Flesje wijn erbij, leuke zoutjes en dan is het `wie heeft er nog een puik idee?’ Wat komt er allemaal aan de orde voordat iedereen dit voorstel omhelst? Misschien is dat ook wel iets voor een programma, al die geinige hersenwaaisels, maar dan moeten de bedenkers er zelf mee in de weer te zien zijn. Ik weet niet of ik als Adam geschikt ben. Waarschijnlijk moet ik mijn lichaam eerst aan Reinout Oerlemans tonen en die zegt dan dat hij aan de kijkcijfers moet denken. Dat begrijp ik natuurlijk. `Het is ook beter van niet, jongen’ hoor ik mijn moeder zeggen.
Columns
-
-
De vrouw aan de telefoon vraagt of ik even tijd heb. Ze heeft daarvoor ook al veel gezegd, maar dat heb ik niet verstaan. Dat komt doordat ik me afvroeg wat ik fout deed toen ik me inschreef in het Bel-me-niet-register. Ik word gelukkig niet vaak gebeld door opdringerige persone... lees meer
-
Het bezit van een caravan is een manier van leven. Vrijheid en huiselijkheid gaan hand in hand. Zoiets las ik dit weekend in een artikel waarin mensen aan het woord komen die verstand hebben van wat typisch Nederlands is. Zelf heb ik nooit een caravan gehad. Wel ging ik vaak op... lees meer
-
Een vakantieprobleem waarbij ik niet stilstond is snurken, snurken op de camping. Daarover las ik een artikel. Misschien snap ik het niet goed, maar blijkbaar heeft de partner van de snurker op de camping meer last van het lawaai dan thuis. Het kan best zo zijn dat de vrije natu... lees meer
-
Het zijn meestal spiegels op andere plekken dan in je eigen huis. Je loopt er langs of staat er ineens per ongeluk voor en denkt `Nou ja’ – of zoiets. Die gedachte betreft je lichaam. Ik had het gisteren in de toiletruimte van een restaurant waar ik me zojuist met een nogal inte... lees meer
-
Tijd gaat zo snel dat je soms vergeet wanneer iets ook alweer was. Ik keek gisteren even naar een deuk in mijn auto en vroeg me af wanneer ik die ook alweer kocht, de auto dus. Ik herinner me dat ik er hier een stukje over schreef waarin ik hoopte dat die deuk maar snel moest ko... lees meer
-
Ook een fijne traditie: de ANWB die waarschuwt voor extra drukte op de wegen tussen Nederland en Frankrijk. Komend weekend bijvoorbeeld. Nederland gaat met vakantie en de Fransen verplaatsen zich vanwege hun nationale feestag, 14 juli, die pas volgende week is, maar ze willen er... lees meer
-
Het woord kende ik niet: bakfietsburger. Een fractie van een seconde denk je aan iets eetbaars, een kolossale hamburger. Heeft met mijn Nijmeegse studententijd te maken. In een cafetaria bij ons in de buurt kon je een waterfiets kopen: een bergje frites links en rechts begrensd... lees meer
-
Het inpakken van een auto is geen dingetje dat je even doet. Ik wees er vorige week op dat je nooit, nóóit moet zeggen: dat doe ik wel even. Ik heb het nu over de auto die dadelijk op weg gaat naar een vakantiebestemming. Gisterochtend maakte ik vrij vroeg een wandeling door de... lees meer
-
De coach stond me gisterochtend op te wachten toen ik bij de fitnessclub arriveerde. Hij zei dat het buiten minder warm was dan binnen. De straat was net gesproeid en blonk vrolijk in de ochtendzon. Ik zei dat we er niet zo vaak over moesten praten, over de hitte. Daarna ging ik... lees meer
-
Paar dagen geleden kreeg ik een sms-bericht met de volgende tekst: `Zin in je!’ Ik zat nogal met gedachten te worstelen, niet per ongeluk, maar doelgericht. Soms doe ik dat: ga ik even zitten, negeer alles uit de wereld om me heen en probeer aan niets te denken. Dat laatste lukt... lees meer
-
Vandaag duurt één seconde langer dan normaal. Het gaat hier om een zogenaamde schrikkelseconde. Als ik het niet had gelezen, had ik het waarschijnlijk niet in de gaten gehad. De seconde is een tijdseenheid die het niet makkelijk heeft. Meestal gaan we er nonchalant mee om. Soms... lees meer
-
De laatste keer dat ik een siësta hield, begon ik daarmee rond half twee, in de middag dus, en toen werd ik de volgende dag iets na achten wakker. Mijn moeder zou zeggen: `Je had het nodig, jongen.’ En nu ik toch aan citeren sla, neem ik ook mijn huisarts mee: `Altijd goed naar... lees meer
-
Extreme weersomstandigheden zorgen voor een band. Ik heb het dus over de intermenselijke verhoudingen. Neem bijvoorbeeld een ouderwetse winterse dag. Prettig om daar in dit seizoen aan te denken. Zo’n dag die waarschijnlijk nog maar zelden voorkomt. Je staat de stoep sneeuwvrij... lees meer
-
Het binnenbrandje dat deze week werd aangestoken door werkgeversvoorman Hans de Boer is nog steeds niet helemaal geblust. Gisteren zou er een grote vergadering zijn van de Sociaal-Economische Raad en die ging om die reden niet door. Pas weer in augustus. Ik las dat en begreep we... lees meer