Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Gat

Graag lees ik in het café op de hoek in de namiddag de avondkranten. ’s Avonds is het er druk, maar dan niet. Ik lees er niet alleen, zit vooral zacht te dagdromen. Gisteren komt er een Amerikaans echtpaar binnen. Dat het Amerikanen zijn zie ik meteen. Het is alsof ze met veel te grote handen iets kleins willen bekijken. Zo lopen ze ook, voorzichtig. Ze raadplegen de kaart en bestellen twee glazen witbier, hij een groot, zij een klein. Daarbij voert hij het woord, zij kijkt zijn woorden vertederd na. Hij blijft de kaart bestuderen en wenst bitterballen. Ik zit aan de bar, met de krant, en vanuit een ooghoek volg ik het allemaal aandachtig. Als de bitterballen arriveren, begrijp ik dat de man al vaker in Nederland was. De vrouw niet. Hij doet alsof hij een man van de wereld is en wil iets te luchtig met de eerste bitterbal omgaan, zoals Amerikanen meestal doen met grappig voedsel. Hij duwt de bal lachend gretig in zijn mond. Wij weten allemaal dat dat niet handig is. Ja, zijn hand gaat wild wapperend naar zijn lippen, zijn hele hoofd kreunt woest, het is alsof hij van iets bezeten is geraakt. Zijn vrouw beziet hem nog steeds vertederd, wat ik sympathiek vind. Mijn gedachten maken zich even los van dit tafereel. In de Verenigde Staten zijn bitterballen niet verkrijgbaar, nergens in de wereld, geloof ik. Mijn zusje woont in Griekenland en zij denkt dat het een gat in de markt is, bitterballen. Misschien moet ik in mijn leven nog één grote slag slaan. Ergens in mij begint het woord `imperium’ te stralen. 

Columns

  • In Elsevier lees ik een interview met Klaas Dijkhoff, de fractieleider van de VVD. Hij zegt daarin onder meer dat zijn partij zich niet meer richt op de `hardwerkende Nederlander’ maar op `goed volk’. Hij licht het toe: “Ik beoordeel mensen op hoe ze zich gedragen en of ze hun b... lees meer

  • Je kunt zeggen: het is leuk. Je kunt zeggen: het is handig. Maar toch. Dat zeg ik niet vaak, maar denk het wel: maar toch.

  • Soms verzeil ik in een aangelegenheid waarvoor subsidie moet komen. Altijd iets in de kunstsfeer. Maar als het woord `subsidie’ valt, deins ik terug. Goed dat het bestaat, maar ik wil me er niet mee bemoeien, dus alsjeblieft niet aanvragen, niet omdat ik die niet wil, maar ik he... lees meer

  • Er zijn woorden die ik licht angstaanjagend vind, niet door hoe ze klinken, maar uiteraard door hun betekenis en wat die betekenis oproept. Vraag me niet meteen met een paar sprekende voorbeelden te komen, want ik heb die woorden naar ver weg gejaagd. 

  • Wat is dat toch? Telkens als ik een bericht over het rijexamen lees of hoor, moet ik sterk op mij ademhaling letten. Ja, natuurlijk weet ik hoe dat komt, maar ik wil me er graag voor afsluiten, wat helaas niet lukt.

  • Afgelopen dagen was ik vaak uithuizig, onder de mensen zogezegd, en nooit hoorde ik het woord `Klimaatakkoord’. Inmiddels gaat het er in de kranten en op de radio behoorlijk over. Op televisie ongetwijfeld ook, maar ik keek alleen maar naar sport en had dan wel weer genoeg gekek... lees meer

  • Hoogopgeleide oudere drinkt het meest. Het staat in de krant, dus het is waar. 

  • Kleine overtredingen mogen. Daarmee werd ik gisterochtend wakker. Bericht in het journaal: agenten voeren actie voor een betere CAO, vandaar. Ik blijf herhalen dat agenten net als werkers in de gezondheidszorg de best mogelijke werkomstandigheden moeten worden aangeboden. Onze o... lees meer

  • Bij de drogist (Etos) ligt naast de kassa een foldertje waarop staat `vakantie checklist’. Vind het altijd prettig te vragen of iets gratis is: “Mag ik dat zo meenemen, mevrouw?” De mevrouw heeft hetzelfde als ik, maar dan omgedraaid: “Ja, neemt u maar mee. Altijd fijn om bij de... lees meer

  • Soms hóór je jezelf praten en meestal is er dan iets mis, terwijl wat er mis is niet 1, 2, 3 valt duidelijk te maken. Nu hóór ik mezelf bijvoorbeeld zeggen: “Eigenlijk komt het door het warme weer. Dan heb ik geen jasje aan. En daardoor heb ik niet alles bij me.” Ik noteer dit a... lees meer

  • België bestaat niet, hoor je weleens, ja geografisch wel, maar het is geen land zoals Nederland een land is, het zijn er twee, zelfs een beetje drie, hoewel het Duitstalige gedeelte te klein voor woorden is – ik ben er ooit geweest, de meeste mensen zijn er onverstaanbaar, er wo... lees meer

  • De eerste keer dat ik over kunst nadacht was toen een oom (geen echte oom) zei: “Dat kan ik ook.” Of misschien was het wel: “Dat kan mijn kleine zusje ook.” 

  • Vorige week had ik het hier even over de plaspauze in het streekvervoer en nu lees ik dat het nog steeds menens is met die kwestie, want, ja echt waar: Plaspauze niet gegarandeerd! Er is wel een akkoord bereikt binnen de onderhandelingen, maar de plaspauze zit daar niet hard in.... lees meer

  • Zondagavond schoof ik pas aan tegen het einde van de verlenging Kroatië-Denemarken. Ja, ik zeg de laatste tijd ook veel te vaak `aanschuiven’ als ik ergens ga zitten. Het is praatprogrammajargon en hoewel ik weinig naar die programma’s kijk, gaat zo’n woord toch in je zitten. ... lees meer

  • In het 8 uur-journaal van zaterdagavond was een van de eerste onderwerpen de droogte in Nederland en de oproep zuinig om te gaan met water. De verslaggeefster gaf duidelijke instructies. Ze woont in Utrecht en we zagen haar daar met een emmertje aan een touw naar een gracht of k... lees meer

Pagina's