Voor het eerst in vier weken betreurde ik dat ik niet thuis was, maar in het dorp aan zee, dus niet in mijn werkkamer waar de boeken van Joost Zwagerman staan. Daarin wilde ik meteen gaan bladeren toen het bericht van zijn dood kwam. Boeken van een overleden schrijver verzetten... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Geluidjes
Er zijn mensen die zo woedend kijken dat je er onzeker van wordt. Althans ik. Soms voel ik zelfs dat er schuldgevoel gaat wringen. Wel denk ik: kan het alsjeblieft wat minder? Maar daar denk ik meteen achteraan: waar bemoei ik me mee? Misschien moet ik denken: kan ik iets voor je doen? Gisteren in de trein kwam er een vrouw de coupé binnen die meer dan woedend was. Ze naderde een kookpunt. Haar ogen spuwden vuur en het was net alsof haar mond iedere mogelijkheid tot een glimlach kapot had gebeten. Waarschijnlijk was er iets behoorlijk misgegaan in haar leven. Ik vluchtte in mijn krant, want als onze blikken elkaar kruisten, kon mijn dag ook behoorlijk inzakken. Ze ging schuin voor me zitten en pakte een schrift met een harde kaft waarin ze agressief begon te bladeren. Zo nu en dan stopte ze daarmee om iets door te strepen. Na een minuut of tien legde ze het schrift naast zich en nam een zittende slaaphouding aan, met de armen over elkaar. Dit initiatief had succes, want ze was meteen weg, om het zo maar eens te zeggen. Ik ging verder met mijn krant, ook iets meer ontspannen. En toen hoorde ik de vrouw geluidjes maken, in haar slaap dus. Ze snurkte niet, het was iets anders, een licht gekreun dat beslist niet uit onbehagen voortkwam. Er waren geen andere mensen in de coupé, ik was de enige getuige. Ik boog me voorover en stelde vast dat ze er innig tevreden uitzag. Waarschijnlijk was haar droom van stralende kwaliteit. Zo’n droom gunde ik haar zeer. En ondertussen raasde de trein door zacht herfstlicht.
Columns
-
-
Natuurlijk zal er binnenkort gezegd worden dat we ons van onze beste kant laten zien. Wij Nederlanders dus. Het Rode Kruis opent Welkom Winkels op plaatsen waar asielzoekers tijdelijk gehuisvest worden. Daar brengen wij dus gul spullen heen. Zijn we beter in dan in het geven v... lees meer
-
Is een museum racistisch als er een schilderij hangt waarop een slaaf staat afgebeeld? Schilderij van lang geleden dus? Nu kan een gebouw natuurlijk niet racistisch zijn, maar een koets ook niet. Zaterdag hoorde ik op de radio iemand zeggen dat de Gouden Koets racistisch is. Van... lees meer
-
Altijd een ongemakkelijk woord gevonden: hersengymnastiek. Niet alleen het woord, maar vooral wat het betekent. Meteen voel ik lichte hoofdpijn. Neemt niet weg dat ik het nut ervan inzie. Als ik iets ingewikkelds lees wat ik niet per se hoef te begrijpen, ik kan het overslaan, m... lees meer
-
Soms vergelijk ik mensen met dieren. Dus dat ik met iemand zit te praten en al snel een vergelijkbaar dier zie. Weet niet of ik het goed uitleg. Bijvoorbeeld een poes. Of een geschrokken vogeltje – ik denk nu aan een vriendin die nooit schrikt, maar er toch uitziet als een gesch... lees meer
-
De uitdrukking `iets onder mijn schoen houden’ kende ik niet. Wel: onder de pet. Wil zeggen dat je iets weet, maar het niet zegt. Je kunt het er ook niet over hebben, ik bedoel dat je ook níet kunt zeggen dat je iets weet wat je voor je houdt. Dan wéét immers niemand dat je iet... lees meer
-
Als iemand heel erg zin in iets heeft, kun je er zelf ook zin in krijgen. De zak patat met mayo van Dafne Schippers. Daar zag ze naar uit, zei ze toen ze eergisteren op Schiphol was gearriveerd. Alles aan Dafne Schippers is in orde. Ik hoop zo dat dit niet verandert, maar gelukk... lees meer
-
Als iemand heel erg zin in iets heeft, kun je er zelf ook zin in krijgen. De zak patat met mayo van Dafne Schippers. Daar zag ze naar uit, zei ze toen ze eergisteren op Schiphol was gearriveerd. Alles aan Dafne Schippers is in orde. Ik hoop zo dat dit niet verandert, maar gelukk... lees meer
-
Je hoort vaak dat mensen die aan het sterven zijn, hun leven `als een film’ aan zich voorbij zien trekken. Dat we dat weten komt uiteraard doordat het door sommigen kon worden naverteld. Ik lees een artikel over een van de helden uit de Thalys van Amsterdam naar Parijs, op 21 au... lees meer
-
Het televisieprogramma `Man bijt hond’ gaat verdwijnen. Het is erg populair, begrijp ik. Dat zal niet de hoofdreden zijn waarom het weg moet. Een woordvoerster zegt dat publieke omroep wil vernieuwen en verjongen. Daarom. Het zijn toverwoorden: vernieuwen en verjongen.
-
Vaak is een schadevergoeding natuurlijk terecht, maar ik vind het soms ook gezeur. Laatst las ik over mensen die in Zwolle of Zutphen (was een stad of dorp met een Z, maar niet Zaandam of Zierikzee) die een tak op hun hoofd hadden gekregen. Ze eisten van de gemeente schadevergoe... lees meer
-
Wat plat amusement is, weten we allemaal, maar wat is het tegendeel ervan? Ik heb het natuurlijk over staatssecretaris Sander Dekker die `Hilversum’ wil reorganiseren. Informatie, educatie en cultuur, daar moet het op televisie over gaan, althans op televisie die we met ons al... lees meer
-
De dag na de verijdelde aanslag in de Thalys hoorde ik op de radio een verslaggever die op het Centraal Station in Amsterdam stond, op het perron waarvandaan de Thalys een paar keer per dag vertrekt. Aan reizigers werd gevraagd of ze gecontroleerd waren en of ze meer agenten h... lees meer
-
Iedereen zal het kennen: je haalt een lang verlengsnoer uit het schuurtje en daar kun je dan niet meteen mee aan het werk, omdat de vorige gebruiker het slordig heeft opgerold. Of opgerold, het is niets eens opgerold, het is nonchalant in elkaar geflanst. Het is dus een lang ve... lees meer
-
Graag kijk ik naar films die zich op grote schepen afspelen. Vrijdagavond zag ik op televisie `Titanic’ uit 1997, niet voor de eerste keer, ook omdat ik de actrice Kate Winslet aangenaam vind. Ik keek tot het moment dat het onzinkbare schip de ijsberg raakt. Ik zag meer films ov... lees meer