Mijn werk hoop ik te blijven doen totdat de boel in mijn hoofd uitvalsverschijnselen begint te vertonen. Ik kan mezelf dus niet voorstellen als werkzoekende. Zojuist beving me een vaag verlangen het wel te zijn, niet lang, even, net lang genoeg om van de overheid geld te krijgen... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Horloge
Gisteravond was er een uitzending over Uri Geller. Over zijn geheime leven, begrijp ik. Ik heb niet gekeken, want ben niet geïnteresseerd. Ooit was dat anders. Hij was mateloos populair in het brave Nederlandse televisieamusement van lang geleden, begin jaren zeventig, denk ik. Ik volgde dat amusement niet meer zo, want had andere dingen aan mijn hoofd. Maar als ik op zaterdagavond thuis was, keek ik wel met mijn ouders mee, terwijl ik net deed alsof ik een boek las. Hoe het precies zat, ben ik kwijt, maar Uri Geller kon, geloof ik, lepels verbuigen zonder ze aan te raken. Of tekenen wat iemand anders tekende, terwijl hij niet zag wat die ander deed. Op een van die zaterdagavonden vroeg hij of iedereen volgende week zaterdag met een kapot horloge voor de buis wilde zitten. Dan zorgde hij ervoor dat het weer ging werken. Mijn vader zei dat hij nog wel ergens een kapot horloge had. Ik vond het ineens zo’n treurig vooruitzicht, half Nederland met een kapot horloge voor de televisie. En dat mijn vader daaraan meedeed! Ik ging snel naar mijn kamer om naar harde muziek te luisteren. Dat was de volgende zaterdagavond ook het geval, want ik ging natuurlijk niet naar dat idiote gedoe met die horloges kijken. Tot ik het niet meer hield! Toen ik nonchalant de huiskamer binnenkwam, zogenaamd op zoek naar de krant, bleek het onderdeel met de horloges net afgelopen. Mijn vader zat verbijsterd naar het zijne te kijken. Ik zei dat het natuurlijk niet echt kapot was geweest. Daarna was het geen gespreksonderwerp meer.
Columns
-
-
In sommige kranten stond dat James Last deze week in Palm Springs overleed. Dat is in Californië. Maar het is Palm Beach in Flordida. Niet dat het belangrijk is, maar Florida is een betere omgeving voor de befaamde orkestleider. Niet alleen orkestleider, maar nog een heleboel me... lees meer
-
Soms hoor je mensen zeggen dat `hier niets te beleven is’. Vind ik altijd een treurige mededeling. Alsof beleving iets is wat je moet worden aangeboden. Je kunt er ook zelf voor zorgen. Misschien lukt het niet meteen, maar als je even doorzet, komt het vast in orde. Vandaag word... lees meer
-
Soms hoor je mensen zeggen dat `hier niets te beleven is’. Vind ik altijd een treurige mededeling. Alsof beleving iets is wat je moet worden aangeboden. Je kunt er ook zelf voor zorgen. Misschien lukt het niet meteen, maar als je even doorzet, komt het vast in orde. Vandaag word... lees meer
-
Tweede Kamerlid Pieter Duisenberg (VVD) vindt dat het afgelopen moet zijn met leraren die saai lesgeven. Niet dat ze geliquideerd hoeven te worden, maar het is beter dat ze naar een andere baan zoeken. Ze hebben nog vijf jaar de tijd hun leven te beteren. Uiteraard probeer ik me... lees meer
-
Heimwee is een zware emotie. Ook een dwarse. Je doet er meestal wat vaag over, ik bedoel dat je zelden zegt: `Ik heb heimwee. Dát is er aan de hand.’ Iemand heeft immers die érge vraag gesteld: `Is er iets?’ Heimwee dus. Uit mijn jeugd herinner ik me dat je zwak gevonden werd a... lees meer
-
Nu het eindelijk zomer wordt, kan het nieuws grappig gaan trillen. Berichten krijgen een vreemde schoonheid. Denk bijvoorbeeld aan de stomdronken egel van een paar dagen geleden. Had een kapot gevallen fles advocaat leeg gelikt en werd daarom Dick Advocaat genoemd. In de winter... lees meer
-
Zondag en maandag treedt Paul McCartney in Nederland op. Hij is 72. Vandaag is het 51 jaar geleden dat hij voor het eerst in Nederland te zien was. Hij speelde basgitaar bij The Beatles en was 21. Het optreden was in zaal Treslong bij Hillegom. De dag daarna waren ze in de veili... lees meer
-
Veel vragen vind ik lastig, vooral die simpel lijken. Dat ligt aan mij, want ik kan al nauwelijks uit de voeten met `Hoe gaat het met je?’. Ook erg vind ik: `En? Nog iets leuks gedaan?’ Ik doe heel vaak dingen die me amuseren, maar als ik ze moet gaan opsommen, zijn ze meteen al... lees meer
-
Klein jubileum: tien jaar mijn rijbewijs! Om dat te vieren mag ik het verlengen, wat erop neerkomt dat ik een nieuw krijg. En daarvoor hoef ik geen examen te doen. Dat wil ik trouwens nooit meer. Daarom nam ik me heftig voor alsjeblieft vóór de verloopdatum naar het stadhuis te... lees meer
-
Vorige week scheurde ik uit deze krant een pagina waarop tips stonden van ouders van wie de kinderen net eindexamen hebben gedaan en daarom een partyvlucht hebben genomen naar een zonnige plek. Daar gaat het dak eraf, om het zo maar eens te zeggen. Ik behoor niet tot de doelgroe... lees meer
-
Zelfbeheersing kan een mooi iets zijn. Er verscheen onlangs een interessant boek in het Nederlands over een oud onderzoek van de Amerikaanse psycholoog Walter Mischel. Kleuter wordt alleen achtergelaten in een kamer voor een tafel waarop een bordje met één marshmallow erop, of e... lees meer
-
Beetje sneu jubileum vond ik het gisteren: de file bestond zestig jaar. In Nederland. Op eerste pinksterdag 1955 deed die zich voor het eerst voor. Het waren, zoals dat heet, dagjesmensen die in die auto’s zaten. Altijd een wat treurige aanduiding: dagjesmensen. Je bent het nooi... lees meer
-
155.000 klachten! Die kwamen er binnen bij het Landelijk Aktie Komitee Scholieren over de eindexamens. Gisteren was de laatste dag en qua klachten is het een recordjaar. Het zijn er inderdaad veel. Ik dacht dat die klachten over de inhoud van de examens gingen, maar blijkbaar oo... lees meer
-
Vaak hoor je zeggen `Ja, en dat van ónze centen’. Inwendig knik ik, maar aan mijn hoofd is het niet te zien, ook al begrijp ik de bedoeling van die woorden. Als we in het stadium zijn van `ja, en dat van ónze centen’, is er toch geen weg meer terug. We kunnen verontwaardigd zijn... lees meer