Als je verzucht dat je ergens niet toe bent gekomen, wat we vaak doen, is het verhelderend je af te vragen waarom niet. Dan moet je van jezelf eisen dat je op die vraag minstens twee antwoorden hebt. Hoeven geen grote, veelbetekende antwoorden te zijn, maar wel: antwoorden. Deze... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Infectie
Over lichamelijke klachten praat ik niet graag, zeker niet wanneer ik daardoor iets niet kan. Ik heb het speciaal over rugklachten. Heb ik soms, nooit permanent. Mensen met wie dat wel het geval is, benijd ik niet. Ik lees dat een wervelkolomchirurg die werkzaam is in onder meer de Nijmeegse St. Maartenskliniek, zegt dat veel rugklachten het gevolg van een infectie zijn en dus eenvoudig verholpen kunnen worden met een antibioticakuur. Het kan zijn dat ik er een beetje te kort door de bocht over doe, maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die dat lastig vinden. Het gaat soms nogal mákkelijk over rugklachten. Komt er iemand niet opdagen, is het: `Ja, hij kreeg het ineens aan zijn rug.’ Vaak denk ik: ja ja. Komt door een man in mijn kindertijd. Ons huis moest worden opgeknapt en toen verscheen die man ten tonele. Een vriendin van mijn ouders zei over hem: `Wat zijn ogen zien, maken zijn handen.’ Hoe oud was ik? Jaar of zes. Toen ik die woorden hoorde, leek me dat meer in het leven niet strikt noodzakelijk was. De eerste beunhaas die op mijn pad kwam, besefte ik later. Hij was voortvarend bezig in ons huis en keek daarbij alsof hij in gebed was verzonken. Dat vond ik ontzagwekkend en ik vroeg mijn moeder was er met hem aan de hand was, want er was iets. Mijn moeder zei dat ze het ook niet wist, maar dat hij niet kon werken omdat hij het aan zijn rug had. Omdat mijn moeder deed alsof dit de normaalste zaak van de wereld was, vroeg ik niet door. Dat deed ik daarna ook nooit, doorvragen bij rugklachten
Columns
-
-
In april heb je de Secretaressedag, internationaal, geloof ik, maar daar doe ik niets aan, want ik heb helaas geen secretaresse. Graag was ik met een forse bos bloemen gekomen of met het voorstel te gaan dineren in het beste restaurant ter wereld. Ook is er de Week van het Br... lees meer
-
Met de langste dag van het jaar had ik het gisteren zo druk dat ik er niet toe kwam in de late avond naar de film over The Beatles te kijken, Eight Days a Week, maar dat was niet erg, want die had ik al gezien. Natuurlijk, zeg ik er meteen bij, want ik zie graag alles w... lees meer
-
Er staat geen Nederlands restaurant in de lijst van 50 beste ter wereld. Dinsdag bekend gemaakt. Ik probeer daar iets van te vinden, maar weet niet wat. Dat heb ik met de hele lijst van 50: interessant om te weten, maar dan? Als ik nu reserveer kan ik ergens in mei volgend jaa... lees meer
-
“Gaat het, meneer?” Die vraag wordt me niet vaak gesteld, maar nu wel. Ik ben in de supermarkt en een jonge vrouw kijkt me vriendelijk en ook bezorgd aan. Ze lacht als ze ziet dat ik verrast knik, en zegt: “Ik dacht dat u niet goed was geworden.”
-
Ieder zijn vak, denk ik vaak. Of haar vak. Daar voeg ik aan toe dat talent een kostbaar iets is. We moeten het onder meer koesteren. Bijna ieder vak vraagt om talent. Laten we daar nooit te licht over denken. We zien vaak dat mensen met een talent voor wat ze doen, ineens ook... lees meer
-
Dan ben je dus jarig, je krijgt een beetje moeite met je leeftijd en daarom ook met de schrale dag die ooit een kleine feestdag was, en je zegt, ja, je hóórt je zeggen: “Zullen we straks pizza bestellen?”
“Pizza? Op je verjaardag? Ik dacht dat je alleen…” -
Er zijn berichten met een tragische schoonheid. Dit komt van ver weg, uit Almere. Daar stapte een wethouder op nadat hij ervan beschuldigd was onbetamelijke berichten te hebben gestuurd naar een journalist. De wethouder zegt dat zijn vrijwillige ontslag het gevolg is van media... lees meer
-
Wie denkt er nog op volle kracht aan de topontmoeting van dinsdag? Nog een week en er is nog maar nauwelijks iets van over. Op 30 of 31 december denken we er nog even aan tijdens het jaaroverzicht van het journaal. We horen al de zin die het onderwerp aankondigt: “Ja, en dan w... lees meer
-
Met geldzaken houd ik me liever niet bezig. Dat heb ik zo van huis uit meegekregen dat het in mijn karakter is gaan zitten. Af en toe ben ik internetbankier. Daar komt niemand onderuit. Wat ik geldzaken noem, komt vooral neer op het betalen van rekeningen, maar als ik daar dan... lees meer
-
Aan veel van mijn leraren heb ik goede herinneringen. Toen ik op school zat, kon ik me dat niet voorstellen, want het enige wat ik wilde was daar weg zijn. Met mijn diploma’s heb ik nooit iets gedaan, maar het onderwijs wel iets met mij, zonder dat ik sterk concreet over kan z... lees meer
-
“Er zit een zoetje in.” Ik loop over de zaterdagse markt in het kleine dorp aan zee waar ik al drie weken ben, en tijdens het passeren van de kaaskraam hoor ik het: “Er zit een zoetje in.” Een medewerker van de kraam zegt het tegen een mevrouw met een wat een plechtige uitstra... lees meer
-
Wie mij kent, weet dat ik hecht aan sfeer. Graag overal sfeer. Maar sfeer moet wel sfeer zijn. In het journaal ging het eergisteren over het serveren van wijn (en blokjes kaas) bij de kapper, boekhandel en slijter. Deze voorbeelden werden genoemd. Bijvoorbeeld de slager zat er... lees meer
-
Bijna altijd zit er in gebrek in iets wat nieuw is. Volmaaktheid hoeft voor mij helemaal niet, maar wel als ik een apparaat koop dat niet doet wat me bij aankoop voor ogen stond. Het vreemde is misschien dat ik min of meer uitga van een gebrek.
-
In het mooie radioprogramma OVT ging het zondag over het jubileum van Ikea, 40 jaar in Nederland. De eerste Nederlandse directeur kwam aan het woord en zijn vrouw ook. Het ging allemaal niet zomaar, want Nederland moest nog erg wennen aan nieuwigheid. Ik heb niet zo veel met Ike... lees meer