Het laatste dat we van Halbe Zijlstra zelf hoorden, was dat hij een glas wijn met zijn vrouw ging drinken. De orde van de dag is inmiddels weer een andere dan die toen hij dat zei. Misschien is hij nog steeds met wijn in de weer, maar wij zijn al bezig met hem zacht te vergeten,... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Kwetsbaar
Dat onze levens kort en kwetsbaar zijn, moet maar geen besef zijn dat belastend is, maar soms kan het je even overspoelen. Dat is het woord: overspoelen. Als een golf, voeg ik eraan toe, want dat is het gevoel. Had ik gisteren toen ik op televisie een uitzending zag over prins Friso. Waar ik op doel is een moment uit 1968. Zijn vader zit met zijn pas geboren zoon in zijn armen, hij toont hem aan ons en zegt met een trotse glimlach: `En we noemen hem Friso.’ Ik zag dat, toen, was een heftige puber, had van alles aan mijn hoofd waarmee ik met geen mogelijkheid uit de voeten kon, en daar hoorden koninklijke gebeurtenissen absoluut niet bij, en ik onthield het dus. Dat merkte ik toen ik het weer zag. Ik dacht: en dan is het dus ineens bijna vijfenveertig jaar later. De vader is al een tijdje dood, de zoon nu ook. Het kan me even de adem benemen. Misschien is het wel lichte paniek. Ik moet ervoor zorgen dat ik er geen haast van krijg. Natuurlijk las ik hier en daar wat over Friso en nogmaals: ik wist nauwelijks iets van hem. En dat ligt niet alleen aan mij. Ja, dat er gedonder was over Mabel vanwege een dingetje met Klaas Bruinsma. Ik vond dat wel iets hebben. Het is alleen maar goed voor de verhoudingen als er iets minder braafs in zo’n keurige familie komt. Maar dat hij in 2001 officieel aan de Rijksvoorlichtingsdienst moest laten weten dat hij niet homseksueel was! Zat niet in mijn herinneringen opgeslagen. Friso noemde dat een `heel vervelend moment in mijn leven’. Ja, dat kun je wel zeggen. Beschamend.
Columns
-
-
Over mijn avonturen in een zorginstelling heb ik het liever niet, maar soms moet het, zoals nu, want het is Valentijnsdag.
Als je computer matig functioneert, traag is, moet je die uitzetten en daarna weer aan. Helpt meestal. Zoiets moest er gisteren met mijn hart gebeuren.... lees meer -
Wie mij kent, weet dat ik nooit zal zeggen dat vroeger alles beter was. Ook niet iets minder dan alles. Nee zeg. Vroeger bestaat nauwelijks. Ja, in herinneringen, maar als je je iets sterk herinnert, gebeurt het nu weer, misschien niet zo als toen, maar in ieder geval in je hoof... lees meer
-
Veel van de Winterspelen volg ik via de radio. Omdat ik me voorstel wat ik niet zie, volg ik het allemaal intenser en zie ik het dus wel degelijk, want mijn verbeeldingskracht draait op volle toeren.
Voor de race van Sven Kramer gisterochtend, onze tijd, zette ik wel de tel... lees meer -
Gisterochtend zag ik al vroeg een kok op televisie. Een Nederlandse kok die in een schraal verlichte en sobere keuken in Pyeongchang stond. Hij keek bedrukt in de camera en sprak over bitterballen. Hij noemde bitterballen `een emotioneel product’. Hij maakte er tijdens de Winter... lees meer
-
De verpleegkundige heeft een gezellig Brabant accent. We lopen samen naar de ruimte waar wat rond mijn hart wordt onderzocht. Hij vraag of ik weet waarvoor ik kom. Ik zeg dat ik dat weet. Hij vraagt: “Waarvoor komt u dan?” Waarschijnlijk moet hij dat vragen, want misschien zijn... lees meer
-
Grote woorden waaien ons flappend om de oren. Demoniseren. Demythologiseren. Het eerste trekt politicus Baudet bozig uit de kast, maar het is veel te groot voor wat hij bedoelt. Als je kritiek op iemand hebt, voor mijn part forse kritiek, ben je niet meteen aan het demoniseren.... lees meer
-
Eerder schreef ik hier over de typering `mensenmens’. Alles erin is prima bedoeld, maar ik houd er niet van, zeker niet wanneer iemand het van zichzelf zegt: “Ik ben een echt mensenmens.” Waakzaamheid is dan geboden. Heb ik ook wanneer iemand lachend roept: “Eigenlijk ben ik een... lees meer
-
Met belangstelling kijk ik altijd naar rolverdelingen tussen mensen in het openbare leven. Wie heeft de leiding? Hoe gaat het met de hantering van kritiek?
-
Als ik op zaterdagochtend thuis ben, luister ik meestal naar het radioprogramma De Taalstaat, gepresenteerd door Frits Spits. De naam zegt het al, het gaat over onze taal, over taalkwesties. Het kan me niet lang genoeg duren.
-
Dinsdag scheurde ik een artikel uit deze krant. Het ging over rijtjeshuizen, een interview met Friso de Zeeuw, die tot voor kort hoogleraar gebiedsontwikkeling was. Hij breekt een lans voor de rijtjeshuizen, voor zover dat nodig is, want hij is stellig van mening dat mensen die... lees meer
-
Mijn vader had een broer die een man de wereld was. En niet zo’n beetje ook. Hij was overal op die wereld geweest, reisde nog steeds rusteloos en zat vol stralende verhalen. Er waren ook veel vrouwen en dat waren andere vrouwen dan die ik uit mijn omgeving kende. Ook van de were... lees meer
-
Patiënten van de fysiotherapeut worden steeds jonger. Komt ook door het bijna voortdurende getuur naar beeldschermen en – schermpjes. Aan mijn bureau zit ik ongeveer de hele dag voor een beeldscherm, is mijn werk, maar ik plak niet staand of lopend aan de apparaatjes. In bed kij... lees meer
-
Misschien moet ik eraan wennen, maar dat wil ik niet. Ik bedoel dat ik in kranten en tijdschriften artikelen zit te lezen waarvan ik nauwelijks iets, eigenlijk niets begrijp, terwijl ik door de bank genomen best veel begrijp en ook tot de doelgroep van de krant of het tijdschrif... lees meer
-
Bij de dood van de oprichter van Ikea, Ingvar Kamprad, hoop je toch even dat hij in zijn testament heeft laten zetten dat alle vestigingen van zijn bedrijf gesloten en verkocht moeten worden. En dat van de opbrengst iets moois voor de wereld gedaan moet worden. Ik weet dat het e... lees meer