Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Kwetsbaar

Dat onze levens kort en kwetsbaar zijn, moet maar geen besef zijn dat belastend is, maar soms kan het je even overspoelen. Dat is het woord: overspoelen. Als een golf, voeg ik eraan toe, want dat is het gevoel. Had ik gisteren toen ik op televisie een uitzending zag over prins Friso. Waar ik op doel is een moment uit 1968. Zijn vader zit met zijn pas geboren zoon in zijn armen, hij toont hem aan ons en zegt met een trotse glimlach: `En we noemen hem Friso.’ Ik zag dat, toen, was een heftige puber, had van alles aan mijn hoofd waarmee ik met geen mogelijkheid uit de voeten kon, en daar hoorden koninklijke gebeurtenissen absoluut niet bij,  en ik onthield het dus. Dat merkte ik toen ik het weer zag. Ik dacht: en dan is het dus ineens bijna vijfenveertig jaar later. De vader is al een tijdje dood, de zoon nu ook. Het kan me even de adem benemen. Misschien is het wel lichte paniek. Ik moet ervoor zorgen dat ik er geen haast van krijg. Natuurlijk las ik hier en daar wat over Friso en nogmaals: ik wist nauwelijks iets van hem. En dat ligt niet alleen aan mij. Ja, dat er gedonder was over Mabel vanwege een dingetje met Klaas Bruinsma. Ik vond dat wel iets hebben. Het is alleen maar goed voor de verhoudingen als er iets minder braafs in zo’n keurige familie komt.  Maar dat hij in 2001 officieel aan de Rijksvoorlichtingsdienst moest laten weten dat hij niet homseksueel was! Zat niet in mijn herinneringen opgeslagen. Friso noemde dat een `heel vervelend moment in mijn leven’. Ja, dat kun je wel zeggen. Beschamend.

 

Columns

  • Eergisteren was in een deel van het land het treinverkeer ontregeld. Een treindienstleider had zich ziek gemeld. Vandaar. Woordvoerder van ProRail zegt: “We hebben nog geprobeerd een invaller te vinden voor de ochtenddienst, maar er bleek niemand beschikbaar.”

  • Al een tijdje was ik niet in het grote stadpark hier in de buurt geweest. Wel in andere parken, kleinere, ik kan niet zonder. Rechts van een van de ingangen is een hondenschool. Naast een kinderdagverblijf - er zijn verbanden tussen alles. Hondenschool is een groot woord, het is... lees meer

  • Pieter Omtzigt houdt de spanning er goed in. Hij weet ook hoe dat moet. Na Prinsjesdag verschijnt hij weer ten tonele. Met een lezing over zijn boek, dus twee vliegen in één klap. Maar dan? Wat gaat hij doen?

  • Al levenslang hecht ik eraan op maandagochtend vroeg uit de veren te zijn: dan is dag maar begonnen. Soms geef ik me een opdracht, bijvoorbeeld: zorg ervoor dat je binnen vijf minuten zin krijg in de nieuwe week. Nu krijg ik dat meestal wel zonder die opdracht, maar ik vind het... lees meer

  • Je loopt bijvoorbeeld over de markt, ziet een vage bekende en hebt vandaag iets anders aan je hoofd dan een praatje, je bent immers in gedachten, soms een van de beter plaatsen om te zijn. Je maakt er van alles mee en komt er heel veel tegen, ook diverse verrassingen. In gedacht... lees meer

  • Maandag arriveerde een groepje mannen in oranje pakken. Met een hoogwerker. Ze kwamen voor de boom die de iepenziekte had. Daarom had eerder een deskundige een plastic lint om de boom gespannen waarop stond dat de boom verwijderd zou worden. Maandag hielden we ons hart vast. Een... lees meer

  • Of ik het dadelijk volhoud de hele openingsceremonie in Tokio mee te maken, weet ik nog niet, in ieder geval een groot gedeelte. Ook omdat ik nieuwsgierig ben hoe het gaat nu eergisteren de regisseur van het evenement ontslagen is, maar ik neem aan dat er een assistent is die va... lees meer

  • In 1961 werd Joeri Gagarin als eerste mens de ruimte in geschoten. Ik herinner me de sensatie nog. Voor het eerste hoorde ik mijn moeder zeggen: “Wat kunnen ze toch veel tegenwoordig.” Op school zei de onderwijzer:  “Over 25 jaar kamperen we op de maan.” Hij sprak die woorden no... lees meer

  • “We zien wel.” Ik zeg het liever niet en hoor het ook niet graag. Komt door de eerste periode van mijn leven. Volwassenen zeiden het vaak. Dan wilde je iets, terwijl je uiteraard niet te willen had, en dan zei bijvoorbeeld de onderwijzer of een autoritaire tante bij wie je moest... lees meer

  • Misschien hoort dat bij een nabije toekomst: dat wanneer je ergens op bezoek bent geweest, een dag later moet laten weten wat je ervaringen tijdens dat bezoek waren. Evaluatie. Min of meer dagelijks ontvang ik dat verzoek van een winkel of instelling die me van dienst was. Eigen... lees meer

  • Wanneer ik een sportwedstrijd heb gekeken of beluisterd, zet ik na afloop de televisie of radio meteen uit. Heb zelden behoefte aan een nabeschouwing en wil vooral niet het antwoord horen op de vraag hoe iemand zich voelt of: “Wat ging er door je heen?” Je zou zeggen dat die vra... lees meer

  • Het is niet druk op de fitnessclub, drie mannen en de coach, geen man. Als ik ben gaan zitten op de fiets die nergens heen gaat, zegt ze dat we vandaag twee heuvels nemen. Die heuvels stelt ze in op het kleine beeldscherm naast het stuur. Links van me staat een ander scherm, een... lees meer

  • Op de hoge oude boom hier voor het huis hing iemand begin dit jaar een papier waarop in groot letters staat: Red mij! De straat wordt ergens in de komende zes jaar gerenoveerd en daarom moet die boom waarschijnlijk weg, vanwege de wortels die nieuwe plannen verstoren. Wij, bewon... lees meer

  • Veel lijstjes kunnen me bekoren, vooral wanneer je je aangespoord voelt er zelf ook een te maken. Bijvoorbeeld een lijstje van de beste films die je kent. Of van dingen die je niet meer doet. 

  • Mijn apotheek stuurt in het bericht dat mijn medicijnen klaarstaan, altijd een afhaalcode. Die toets je ter plekke in en dan krijg je meteen een discreet zakje overhandigd. Makkelijk. 

Pagina's