Aan een Amerikaanse die Nederlands probeert te leren, moest ik het verschil tussen treurig en zielig uitleggen. Viel niet mee, ook omdat ik pas laat op het Engelse woord voor zielig kwam, `pathetic’, hoewel dat woord de lading niet altijd dekt. Als je zegt “Dat is zielig voor ha... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Levenslied
Een tuincentrum bezoek ik met grote tegenzin. Ik moet dit nuanceren, want er zijn twee soorten tuincentra. Er zijn tuincentra die zich ver van bebouwde kommen bevinden. Daar is de natuur de baas is en gaat het alleen maar om wat er groeit en bloeit. De mensen die er werken, maken de indruk zelf ook uit de aarde in het tuincentrum te zijn gegroeid, en hebben een ernstige uitstraling. Ze beschouwen iedereen als een enorme leek met haast aanstootgevende belangstelling voor wat er onder hun handen vandaan komt. Vind ik allemaal uitstekend. Ik kom er niet graag, maar het is niet zo’n straf als een bezoek aan het andere type tuincentrum. Er klinkt bijna altijd nare muziek, vooral levensliederen, en er zijn veel te veel bijzaken voor tuin te koop, dingen die je in het andere tuincentrum nooit ziet, nee zeg. Uitsluitend lelijke spullen, geinige beeldjes, siertoestanden om in de grond te steken, ga zo maar door, zo lelijk dat je er zwaarmoedig van wordt. Het ruikt er ook naar die lelijkheid, wat komt doordat er ook geurkaarsen verhandeld worden. In zo’n tuincentrum moest ik zaterdag zijn. Ik dacht: ik ga zo vroeg mogelijk, dan heb ik daarna nog iets aan mijn dag. Zo vroeg mogelijk was záterdags vroeg, half tien. Daar aangekomen zag ik dat het pas om tien uur open was. Er waren meer mensen op het idee zo vroeg mogelijk te komen. Woedend stonden en zaten ze voor de gesloten deur te wachten. Sommigen rookten nerveus. Uit het tuincentrum klonk al een jankerig levenslied. De natuur maakt veel van ons zeer zichtbaar.
Columns
-
-
“Wat is er met jou?” Als je die vraag wordt gesteld, heb je meestal geen zin in een antwoord, ook omdat je dat antwoord niet voor de eerste keer geeft. Grote pleister op je hoofd, arm in het gips, ineens een wandelstok. Dat de ander het vraagt, is niet gek. Die kan wel doen also... lees meer
-
Stel: ik steek de straat over, beetje in gedachten zoals ik vaak straten oversteek, en zie ineens een auto naderen, van rechts, wat doe ik? Ik deins met een sprongetje terug, de auto passeert me rakelings en ik roep: “Klootzak!”
Is mijn uitroep een mening over de rijstijl... lees meer -
Deze week belt een redacteur van Margriet op om te vragen wat ik leuke dingen vind. Dan moet je er vijf of zes opnoemen. Het is vaste rubriek in dat tijdschrift.
De Margriet lees ik zelden. Heb er verder niets tegen, maar voel me niet op en top de doelgroep. De rubriek ken... lees meer -
Op de familiereünie was er voor de kinderen een goochelaar. Uiteraard zat ik ook in het publiek. Goochelaars fascineren me altijd. Hij ging uitstekend met de kinderen om, hield hun aandacht erbij en behalve dat hij trucs vertoonde, maakte hij veel grapjes. Van geen enkele truc s... lees meer
-
Op school viel ik vaak in slaap. Lag niet alleen aan de lesstof. Ik was ook dikwijls moe van het leven dat ik op volle kracht aan het verkennen was. Leraren waren niet blij met mijn ontspanning.
-
Vaker dan me lief was hoorde en las ik afgelopen dagen over stress. Ging over reizigers, vooral vakantiegangers. Het wordt een moeilijke zomer. Onze grootste luchthaven functioneert nauwelijks meer, de wegen naar het zuiden van Europa zijn en blijven overvol, overal is te weinig... lees meer
-
Gebeurt niet dagelijks, maar soms moet ik aan de beer uit mijn kindertijd denken. Die kreeg ik in de wieg van mijn grootvader cadeau. Van dat moment herinner ik me niets, van die grootvader weinig, want hij ging vroeg dood. Maar van de beer weet ik nog alles, ik moet zeggen, van... lees meer
-
Frisse verschijningen, daar houd ik van. Voor de goede orde: ik heb het over personen. Wanneer een frisse verschijning me van iets probeert te overtuigen, lukt dat beter dan wanneer een niet-frisse verschijning een poging doet. Raar vooroordeel misschien, maar ik zeg maar zoals... lees meer
-
Zal zo’n vaart niet lopen. Denk ik vaak en héb ik ook vaak gedacht, te vaak, geef ik toe. Als je denkt of zegt dat het zo’n vaart niet zal lopen, komt er wat zo’n vaart niet zal lopen, juist in volle vaart op je af. Je doet nog even alsof dat niet zo is, maar dat houd je nooit l... lees meer
-
Over de emotie die teleurstelling is, valt meestal weinig te zeggen. Door een van de nieuwsuitzendingen op maandagavond was ik gisterochtend op het ergste voorbereid, maar het viel behoorlijk mee.
-
Natuurlijk dacht ik gisteravond om kwart voor negen: nu beginnen ze. En ik wist ook met welk nummer, hoe dat klonk en de sensatie die het teweegbracht in de volle Johan Cruijff ArenA. Dit jaar kostte het geen moeite te beslissen dat ik er niet heenging. De vorige keer wel, want... lees meer
-
Steeds minder denk ik aan de sociale verlamming die corona veroorzaakte, terwijl de overheid me niet het gevoel geeft dat ik me moet instellen op een nieuwe golf. Misschien moet ik mijn eigen plan trekken, er zijn andere bronnen. Wel hoor ik vaak mensen zeggen dat ze `voor het e... lees meer
-
Aangenaam te lezen dat minister Christianne van der Wal zo van de gezelligheid is. Stond gisteren in deze krant. Ik wist het niet, ook niet dat ze de gezelligheid moest terugbrengen binnen de VVD. Nu is dat altijd een breekbare gang van zaken, voor gezelligheid zorgen als die er... lees meer
-
Misschien heb ik niet goed opgelet, maar ik las of hoorde nog nergens een spatje begrip voor de vrouw uit Monster die veroorzaakte dat Sander Dekker met zijn racefiets over de kop sloeg en zwaar gewond naar het ziekenhuis moest. Ze raakte hem aan in zijn snelheid of pakte hem ze... lees meer