Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Losjes

Tijd geleden sprak ik een hoge militair met een wilskrachtige snor die graag nog hoger wilde worden en de verwachting uitsprak dat `ze er binnenkort wel een ster bij gaan smakken’. Vond het raar gezegd. Ik hoorde een vaak bekroond documentairemaker een keer losjes beweren: `Ja, volgende week ga ik weer een prijsje ophalen.’ Hij doelde dus op nieuw eerbetoon. Ik houd van een bescheiden benadering van wat dan ook, maar er is een manier van dingen klein houden die weerstand bij me oproept. Gisteren las ik dat Bernard Wientjes, de voorzitter van de werkgeversorganisatie VNO-NCW, vindt dat het kabinet op een andere manier moet bezuinigen dan het van plan is. Hij stelt voor ABN Amro, SNS Reaal, verzekeraar ASR en de hypotheekportefeuille van ING te verkopen. Iets in mij hapt naar adem bij zo´n suggestie. Aan wie verkopen? Ik ben een leek in dit soort kwesties. Aan die rijke Chinees die ook Kruidvat en Trekpleister heeft? De heer Wientjes zegt: `Daarmee haal je vele miljarden op. Het is tafelzilver dat de staat nooit heeft willen hebben.´ Tafelzilver! Uiteraard dacht ik aan de rol van tafelzilver in mijn eigen leven. Die is klein. En dan schiet me alleen bestek te binnen, geen schalen en zo. Bij ons thuis was het vroeger inderdaad van zilver, dat bestek dus. Als er bezoek kwam werd er iets aan het bestek toegevoegd, van die dingetjes waarop je je mes kon leggen. Weet niet hoe die dingetjes heten. Wel vroeg ik af waarom die niet in beeld kwamen wanneer er geen bezoek was. Dit werd gelukkig geen levensvraag.

 

Columns

  • Boter, Kaas & Eieren. Dat staat er in grote letters op het linnen tasje waarin ik mijn sportkleding in de vroege ochtend naar de fitnessclub vervoer, Het is een kort traject waarbij ik lichte steun behoef. Dat klinkt een beetje treurig, maar de vraag waarmee ik bezig ben, ka... lees meer

  • Dertien jaar geleden deed ik rijexamen, zeven keer om precies te zijn. De eerste vijf keer begon de examenrit bij een nare kantoortoren van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen, de laatste twee keer was het startpunt een wegrestaurant in een bosrijke omgeving. Het woord `... lees meer

  • De volgende week gaan Geert Wilders en zijn aanhang verzetsspray uitdelen. In Spijkenisse, want ze willen protesteren tegen de opvang van meer vluchtelingen daar. Het liefst waren ze met pepperspray gekomen, maar dat is verboden, wat ik trouwens niet wist, maar uiteraard wel had... lees meer

  • Er zijn verschillende verklaringen voor de mysterieuze geluiden die op sommige plaatsen in Nederland te horen zijn. Vooral als het stil is, niet helemaal stil dus. Ze werden laatst in een radioprogramma uitgezonden en natuurlijk dacht ik meteen aan een film waarvan de titel me n... lees meer

  • Eigen schuld. Maandag begon ik hier over wintersport en dan blijf je aan zoiets hangen. Zo kwam er een lijstje op mijn weg waarboven `Coole wintersportgadgets’ staat. Ligt naast me op mijn bureau en soms spreek ik de twee woorden uit, gewoon zomaar: coole wintersportgadgets. En... lees meer

  • We hebben het gisteren en eergisteren gemerkt: wat is er veel over David Bowie te zeggen, zo veel dat het nauwelijks is te doen. Ieder artikel dat ik over hem las, was te kort, alles wat ik over hem hoorde te weinig. Maandagochtend rond een uur of acht hoorde ik over zijn dood.... lees meer

  • Zaterdagochtend hoorde ik op de radio dat wintersporters die uit Oostenrijk terug naar Nederland wilden, in een file stonden bij de Duitse grens. Mag natuurlijk niet, maar ik knik dan een beetje spinnend, blij dat ik niet in die file staat. En ook blij dat ik niet in Oostenrijk... lees meer

  • Vaak hoor je iets terwijl je je afvraagt waarom je er niet eerder over hoorde. Gisterochtend bijvoorbeeld, op de radio rond half acht. Onderwerp was een low budget-restaurant (discount-restaurant), dus een restaurant voor mensen die weinig geld hebben of weinig geld aan restaura... lees meer

  • In het ziekenhuis waar ik zo nu en dan moet zijn, is sinds vorig jaar zomer een nieuw computersysteem in gebruik. En met in gebruik bedoel ik dat het eerst in werking moest treden en vervolgens hanteerbaar worden. Heb er geen verstand van, vat het zo kort mogelijk samen. Alles h... lees meer

  • De laatste dagen lees ik nogal wat berichten over Sittard. Normaal overkomt me dat zelden, wat ik verder niet dramatisch vind. Niet dat ik iets tegen Sittard heb, nee, maar ook niets voor. Sittard zit niet in mijn systeem. (Soms ben ik benieuwd hoe dat `systeem’ er precies uitzi... lees meer

  • Sommige winkeliers kijken gekweld als ze moeten zeggen dat ze geen gratis plastic tasjes mogen geven. Klanten vragen er nonchalant om, maar ze reageren niet moeilijk, heb ik gemerkt. Niet dat ik onophoudelijk in winkels ben geweest, maar was soms wel getuige van een gesprek over... lees meer

  • Altijd schrijf ik erover op een van de eerste dagen van het nieuwe jaar, maar nog nooit raakte ik er een aan. Nu moest ik wel, want het was gevallen en kon niet meer overeind gekomen. Ik heb het over het vleesgeworden goede voornemen, in dit geval een te zware man in een fonkeln... lees meer

  • Een groot onderwerp was het niet, maar het werd donderdag telkens opnieuw uitgezonden in het journaal, overdag: de kans de oudejaarsloterij te winnen was nog kleiner dan klein. Er kwam een wiskundeprofessor aan het woord die berekend had hoe klein: als je een munt omhoog gooit m... lees meer

  • Het is maar hoe je het bekijkt. Je kunt zeggen dat deze december de maand was van de onverkochte winterjassen, maar `een vroege lente’ klinkt beter. Asperges, vlinders, bijen die nog steeds actief zijn, op de vensterbank zag ik net een parmantig vogeltje dat me aan de naderend... lees meer

  • Als je iets echt wilt, lukt het. Maar dan moet je het ook écht willen, met hart en ziel, bedoel ik. Zeggen dat je het wilt, is niet voldoende. Misschien moet ik het een beetje relativeren, een héél klein beetje, want soms kan het leven zich zo tegen je keren dat je niets te will... lees meer

Pagina's