Nog niet zo lang geleden voelde ik enig ontzag als ik in de supermarkt mensen met hun mobieltje zag afrekenen. Hoe het zat met dat ontzag, wist ik ook niet, want aan veel betalers was te zien dat het niet moeilijk was zoiets te bewerkstelligen. Ik begrijp inmiddels hoe het moet,... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Maarten
Wie denkt er nog weleens aan de cabaretier Bert Klunder die zeven jaar geleden erg jong overleed? Ik wel, want ik kon zéér met hem lachen. En die mensen vergeet je nooit. In een theater in Alkmaar herdachten we hem toen, een bijeenkomst vol vrolijke melancholie. Maarten van Roozendaal zong een lied dat hij, meen ik, ter plekke bedacht. Hij somde de namen op van groepjes mensen die het leven vól maakten, en daar hoorde Bert de hele tijd bij. Zoiets. Het was zo’n simpel lied dat het nauwelijks valt samen te vatten. Maarten ging maandag dood, ook erg jong, ook hij maakte het leven vol. 51 jaar. Veel te jong, zullen sommige mensen zeggen, maar waarschijnlijk verzette hij zich daartegen: hoezo té jong? Hij heeft gulzig geleefd, soms was ik daarbij, ik kende hem niet goed, maar wel goed genoeg om me altijd op hem te verheugen. Ik werkte weleens samen met zijn vrouw die regisseur is. En als ik dan bij hen thuis was, vulde Maarten je met zijn intensiteit helemaal op. Tintelend was dat. Je werd er altijd sterker van. Zijn laatste brief kreeg ik een paar weken geleden. Hij schreef dat het terras op de hoek er even niet in zat. Zijn manier van afscheid nemen. Ik schreef een tijdje terug een verhaal voor hem dat in het boek Om Te Janken Zo Mooi staat, een boek dat hij min of meer zelf samenstelde, ook een afscheid. Ik schreef: `Zo gaat dat, zo leven we, zo leeft het leven ons. We maken elkaar mee en dan verdwijnen we in verschillende richtingen.’ Hij had zich nog vaag op deze zomer verheugd, maar die kwam te laat.
Columns
-
-
Na de persconferentie zaterdagavond ging het in het actualiteitenprogramma uiteraard over wat er allemaal gezegd was en wat de consequenties daarvan waren. We kwamen in een café terecht, item was iets voor vijven opgenomen, dus nog voor de persconferentie, maar het was wel al du... lees meer
-
Naar alles wordt onderzoek gedaan. Ook naar het antwoord op de vraag of mensen zich met Kerstmis houden aan het regeringsadvies maar vier personen te ontvangen. Dat worden er steeds minder en dat ligt vooral aan prinses Amalia: als zij lak heeft aan wat de regering zegt, hebben... lees meer
-
Als mensen vriendelijk zijn, ben ik daarvan altijd behoorlijk onder de indruk. Ik word er ook optimistisch van. In het gebouw waar ik mijn boosterprik moet halen, ontmoet ik alleen maar vriendelijkheid. Bij de deur staat een meisje dat je welkom heet en op iedere hoek iemand die... lees meer
-
Zouden er mensen zijn die toen ze begin januari de kerstboom aftuigden, tegen elkaar zeiden: “Zullen we het kaarsjessnoer zo handzaam mogelijk opbergen, zodat het in december niet uit elkaar gepuzzeld hoeft te worden”?
-
In de verte zie ik een man die me vanuit mijn verte vaag bekend voorkomt. Waaraan ik dat zie, weet ik niet, maar misschien kom ik daar ook wel niet aan toe omdat ik me afvraag of ik dadelijk een gesprekje over niks met hem wil aangaan. Zo zijn immers onze gesprekjes tijdens een... lees meer
-
Een kerstboom metéén na 5 december vind ik te vroeg. En over kerstbomen die daarvoor al te zien zijn, wil ik het helemaal niet hebben. Waarschijnlijk worden die in beeld gebracht door mensen die het ook over `een stukje sfeer’ hebben. En wie het over `een stukje sfeer’ heeft, ko... lees meer
-
Keer of drie moest ik afgelopen dagen een antwoord geven op de vraag wat ik vind van het bedrag dat voor dat prachtige schilderij van Rembrandt moet worden betaald. Of ik ook niet sterk van mening ben dat het geld beter besteed kan worden aan Nederlandse kunstenaars die het moei... lees meer
-
Nooit gedacht dat ik een snijplank een prachtig cadeau zou horen noemen. Toch hoorde ik het. In een radioprogramma over kerstpakketten. Volgens een kerstpakkettendeskundige zijn die dit jaar harder nodig dan ooit, want iedereen heeft behoefte aan een schouderklopje. En dat is de... lees meer
-
Kwart over zeven gisterochtend, ik steek onze smalle straat over om de vuilniszak naar het vuilniszakkenophaalpunt op de hoek te brengen. Het is nog een beetje nacht, hier en daar is al wat brak ochtendlicht te zien. Er nadert een fietser, ik keer terug van het vuilniszakkenopha... lees meer
-
Denk het niet dagelijks, maar wel vaak: ik ga alles anders doen. Paar seconden later vind ik alles beetje veel en wordt het: ik ga veel anders doen. Het voornemen is vooral een voornemen, het heeft nog geen inhoud die sturend kan zijn.
-
Misschien mag het niet, misschien hoeft het ook niet, maar vaak als ik iets hoor of lees over Henny Huisman, denk ik: zielig. Doe mijn best helemaal niets over hem te denken en dikwijls lukt dat wel, ook omdat hij haast nooit aanleiding geeft dat te doen, maar gisteren had ik he... lees meer
-
Het begint met: “Borst, stem en kaken open!” Ik heb het over de cursus Krijsen aan zee. Gisteren hoorde ik er voor het eerst over. Of het woord cursus de lading denkt, weet ik niet zeker, maar die wordt in ieder geval gegeven door een zangcoach, die paar jaar geleden op het idee... lees meer
-
Als je een verhaal lékker wilt vertellen, is uitstel een van de belangrijkste middelen om dat meeslepend te doen. Kijk maar naar een thriller: een gewone stad vol gewone mensen die een gewoon dagelijks leven hebben, maar er is iets, niemand weet precies wat, maar wel is het duid... lees meer
-
Na pakjesavond vorig jaar zei een vriend dat hij in de gedichten ontzettend op zijn donder had gekregen. Ik vroeg of het wel om te lachen was geweest, in ieder geval een beetje. Nee, ze waren na die gedichten ernstig gaan praten over van alles. Ik vroeg niet wat dat `van alles’... lees meer