In de zeer vroege ochtend, het is eigenlijk nog nacht, late nacht, ik kan niet slapen, loop ik naar thee te zoeken, zet de radio aan en hoor dat het gaat over iemand die pás ontdekt heeft biseksueel te zijn en daarom tegen van alles aanloopt. Komt door de verwarrende identiteit.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Optimistisch
Zie je, dacht ik gisteren, het is maar goed dat ik voor dit jaar geen goede voornemens heb gemaakt. Deze maandag was het weer Blue Monday, de meest deprimerende dag van het jaar. Vorige jaren stond ik er niet bij stil, nu wel. Zondagavond bereidde ik me erop voor en probeerde ik iets vrolijks te bedenken voor het begin van de dag. Maar ja, als je naar iets vrolijks zoekt, krijg je het niet meteen te pakken. Is vaak aan de hand met dingen waarnaar je op zoek bent. Daarom heet het ook `zoeken’. Ik zette de radio aan en hoorde iemand uitleggen waarom uitgerekend deze maandag zo’n sombere dag was. Een van de oorzaken was dat mensen beseffen dat ze hun goede voornemens niet verwezenlijkt hebben. Ja, er is nog meer aan de hand, zoals het geld dat op is en het typische januariweer. Maar niet gehaalde goede voornemens spelen dus ook een rol. Er zijn tradities waarvan ik houd, en een ervan is op oudejaarsavond mezelf te beloven in het nieuwe jaar sommige zaken beter aan te pakken. Heb ik niet gedaan. Ja, een beetje. Hoe dan? Zo: als ik vind dat ik iets moet veranderen, begin ik er meteen aan, dus ik zeg niet dat ik het dan en dan ga doen. Een voornemen is dus meteen actualiteit, niet iets dat nog moet gebeuren. Daarom keek ik gisterochtend optimistisch om me heen toen ik de vuilniszak op de stoep zette. Ik had alleen mijn ochtendjas aan. Een buurvrouw wees naar mijn voeten en vroeg of ik het daar niet koud had. Ik zei dat ik er geen last van had, dat het lekker weer was. Vervolgens begon ik vrolijk te fluiten.
Columns
-
-
Een vriend vertelt me dat zijn koffer nu ook is gearriveerd. Zelf was hij vorige week zaterdag al thuis. Zijn koffer maakte nog een omweg via Parijs, Orly Airport, en werd gisteren keurig thuis bezorgd door iemand van Schiphol. Daarvoor had hij van alles moeten regelen, maar dat... lees meer
-
Mijn boekhandelaar ziet er ontregeld uit. Hij zegt: “Het laatste halfuur kwamen er al twee keer jongens langs die vroegen of ik een heitje voor een karweitje had.”
Wist niet dat het nog bestond, heitje voor karweitje, en zeg dat het bijzonder is dat padvinders het nog doen.... lees meer -
Wat je nooit meer ziet, is bermtoerisme. Inderdaad, een woord uit een andere tijd. Niet dat ik het mis, maar mij interesseert altijd waarom iets ineens verdwijnt, niet helemaal ineens, maar wel min of meer. Er zijn natuurlijk minder bermen die zich daartoe lenen, maar zoals voor... lees meer
-
Waarom begin ik nu ineens over Arie Boomsma? In mijn omgeving zijn veel mensen die een beetje raar lachen als je Arie Boomsma ter sprake brengt. Weet niet waarom. Waanzinnig positieve man, misschien is dat het.
Ik leg het uit. Waarom ik over Arie Boomsma begin dus. -
Terwijl ik gisterochtend de kranten doornam, hoorde ik op de radio spreken over de lange hete zomer waarin we zijn beland, en een stuk of tien nationale problemen die opgelost moeten worden, terwijl er geen personeel is dat zich met die oplossingen kan bezighouden, want politiek... lees meer
-
Het flatgebouw heette een appartementencomplex. Klonk beter. We kwamen er te wonen halverwege de jaren zestig. Het lag aan de rand van Nijmegen, met de polder als uitzicht. Voor het gebouw was een grasveld met daarop een hoge vlaggenmast. Nieuwe bewoners moesten ervoor zorgen da... lees meer
-
Raar nieuw woord: Rolexroof. Terwijl ik nooit aan Ali B denk, gelukkig, nu even wel, want hij was er ooit het slachtoffer van. Horloge kostte 20.000 euro. Oog in oog met de struikrovers stond hij het meteen af. Met zijn collega Lil Kleine was ook zoiets aan de hand. Het fijne er... lees meer
-
Twee jaar geleden was de heer Remkes (`brandjesblusser’) voorzitter van een commissie die zich boog over de stikstofkwestie. Titel eindrapport: Niet alles kan overal. Ik weet nog dat ik dacht: graag was ik daar zelf mee gekomen. Kraakheldere woorden die werkelijk in ied... lees meer
-
Overal hier in huis staan of liggen boeken, maar er is één kast met daarin de boeken die ik altijd meteen wil kunnen vinden. Om het een beetje pathetisch te zeggen: de boeken van mijn leven. Al die boeken ken ik door en door, maar ik wil ze telkens nóg beter kennen. Daarom ga ik... lees meer
-
Wanneer het was, weet ik niet meer, waarschijnlijk langer dan tien jaar geleden: er was een landelijke staking van het openbaar vervoer, een harde actie. Al weken van tevoren over gesproken, kranten stonden er nogal vol van, maar er was één iemand die dacht dat het niet zo’n vaa... lees meer
-
Mijn huisarts zegt nooit dat ze het best moeilijk vindt haar praktijk `zo optimaal mogelijk’ te laten functioneren. Ze is geen klager. Maar ik merk het natuurlijk wel. Bijvoorbeeld aan haar assistent (m/v/x). Begin dit jaar belde je naar de praktijk, vertelde je de assistent dat... lees meer
-
Iets te warm weer doet ook wat met je gedachten. Gisternacht, 03.10 uur, werd ik geschokt wakker van een woord. Woord was: vuilniszak! Dus niet de zak zelf, nee, het woord ervoor, tien letters, met een uitroepteken erachter. Wat moest ik ermee? Ik probeerde me de droom te herinn... lees meer
-
Eerder deze week schreef ik over het groen van Wimbledon, zo symbolisch voor het echte begin van een lange zomer. Dat begin krijgt nog een zwieper door de Tour de France die vrijdag in Kopenhagen start. Het is ook het begin van de tweede helft van het jaar, wat ik liever zeg dan... lees meer
-
Zeker tien minuten keek ik gisteren in deze krant naar een foto van drie turnsters. Stond onder de kop: Nieuw hoofdstuk in turncrisis. De foto liet die crisis sterk zien. Had ook een beeld uit een horrorfilm kunnen zijn: drie vrouwen die net te weten zijn gekomen wie de bloeddor... lees meer