Prettig is het nergens heen en mijmerend door de zachte herfst te lopen. In de verte nadert een vage kennis die ik het liefst uit de weg ga. Graag zou ik een hoek omslaan, maar die is er niet. Ze komt met fladderende gebaren op me af. Ze ziet er altijd uit alsof ze naar een ontz... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Opwinding
Bijna de helft van de vijfjarigen krijgt zakgeld. Is vastgesteld door het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting. Ik neem aan dat een vijfjarige zich niet tot dit instituut wendt om voorgelicht te worden over dat zakgeld. Misschien moet ik mezelf als een conservatieve zonderling gaan beschouwen, want in mij zeuren enige bezwaren tegen de gang van zaken. Ik vind dat je moet kunnen rekenen voordat je over zakgeld beschikt. Natuurlijk snap ik ook wel ouders die zeggen dat je vroeg moet beginnen een kind voor te bereiden op een leven waarin het geen kind meer is, maar volgens mij mag je als vijfjarige nog wel wat andere dingen aan je hoofd hebben. Ik weet niet meer hoe oud ik was toen ik voor het eerste zakgeld kreeg. In ieder geval ouder dan vijf. Ik herinner me dat ik blij was, maar het meteen te weinig vond toen ik hoorde dat een vriendje iets meer incasseerde. Kijk, dan begint er iets wat zo laat mogelijk moet beginnen: jaloezie en alles wat daaruit voortkomt, en dat is nogal wat. Voorts staat me bij dat ik er altijd onverstandig mee omging, roekeloos, en eerlijk gezegd is dat nooit overgegaan. Nu ik erover nadenk: het had toch wel iets overzichtelijks. Misschien moet ik het opnieuw invoeren! Ook al vanwege een gebeurtenis die voor kolossale opwinding kon zorgen: zakgeldverhoging. Uit mijn kindertijd heb ik meegenomen dat je dan wat verder in je leven was. Je werd steeds meer als een serieuze deelnemer aan het bestaan beschouwd. Dat laatste moet je ook léren willen. Ben ik nog steeds mee doende.
Columns
-
-
Paar jaar geleden schreef ik een verhaal over een nieuwe wekker die het niet deed, vooral over mijn gesprek met de mevrouw van de klantenservice over deze kwestie. Dat gesprek liep niet op rolletjes. Toen ik haar vroeg of we een wekker die niet wekt, nog wel een wekker mogen noe... lees meer
-
De vroege zaterdagmorgen was bleek en nattig. Dat laatste niet op volle kracht, want af en toe popelde er zwak een brak zonnetje, maar toen ik de weekendboodschappen deed (liefst zo rap mogelijk) gutste de regen over me heen.
-
Op deze plaats heb ik er nooit een geheim van gemaakt dat er beroepen zijn die me fascineren zonder dat ik weet wat ze inhouden. Juist daarom, denk ik. Ik zie ze bijvoorbeeld op bestelbusje staan en graag loop ik er dan tijdje over te mijmeren.
Al jaren bomvrij op nummer éé... lees meer -
Wonderlijk dat `actieve herinnering’ in de Dikke Van Dale komt. Die hoeft niet per se nog dikker te worden. Als ik Van Dale was, zou ik onzin buiten de boot laten vallen.
Ooit is me uitgelegd wanneer een woord of term of uitdrukking in aanmerking komt in dat woordenboek te... lees meer -
Als Kamerleden zich onwenselijk gedragen, is er een integriteitscommissie die zich dan over de kwestie buigt. Of kán buigen, moet ik zeggen, want het is de vraag of de commissie dat wil.
-
Beschamend bericht: zangeres Melanie uit Arnhems hotel gezet. Wil het eigenlijk niet weten, maar goed, je leest het. Lang geleden dat ik een liedje van Melanie heb beluisterd, sympathiek repertoire.
Aanleiding was ruzie over een steak. Die aten zij en haar zoon in dat Arnhe... lees meer -
Niet dagelijks, maar vaak zeg ik tegen mezelf: “Kom op, verdiep je nou eens wat meer in de natuur!” Ik zeg dit chagrijnig, want het irriteert me echt dat ik van alles zie, en gráág zie, zonder precies te weten wat ik zie. Ik bedoel: hoe zit het met wat daar gebeurt?
-
Zo nu en dan geef ik les in gevangenissen. Aan gedetineerden. Of les, nou, ja zoiets. Het zijn in het begin schrijftips, maar waar het vooral over gaat is wat er gebeurt wanneer je woorden bedenkt voor wat je graag wilt vertellen. De moed dat te doen. En over wat je allemaal kun... lees meer
-
Aanschuiven. Zo heet het als je gast bent in een praatprogramma op televisie. Alsof je toevallig in de buurt was, per ongeluk naar binnen keek en zag dat er paar mensen aan tafel van gedachten zaten te wisselen en dat de gespreksleider dan wenkte: kom er rustig bij als zin hebt.... lees meer
-
Nog een paar keer luisterde ik gisteren het betoog van Thierry Baudet terug en telkens vond ik het jammer dat het kabinet verontwaardigd de zaal verliet. Ben nog steeds benieuwd in wat voor conclusie hij zou zijn beland. Neem tenminste aan dat hij een conclusie had voorbereid. W... lees meer
-
Hoewel ik vind dat we moeten uitkijken met woorden als `beleving’, vind ik
`Bioscoopervaring’ best kunnen. Met `bioscoopbeleving’ zou ik moeite hebben, wat komt doordat ik het gevoel heb dat veel te veel een beleving moet zijn, omdat het anders niks is. Vaak lees ik dat men... lees meer -
... lees meer
-
Er zijn graag pratende mensen aan wie meteen te merkt dat ze het gesprek langzaam naar een onderwerp voeren waarmee je niet uit de voeten kan. Taxichauffeurs zijn er sterk in, ook vaklieden die in huis iets komen herstellen.
Paar dagen geleden een schilder. Hij zou een comp... lees meer -
Zaterdagochtend stond ik vrij vroeg langs de lijn, onder een huilende hemel, vanwege een wedstrijd van SDZ (Samenspel Doet Zegevieren), een team van negenjarige voetballers, sommigen al tien. De doelman is familie. Aan hem vroeg ik uiteraard tegen wie ze moesten. Dat wist hij ni... lees meer