Bezoek dat te vroeg komt! Je staat nog iets te versnipperen boven een saus die maar geen saus wil worden, maar vooral op een voegmiddel lijkt, en dan gaat de bel. Daar staat het bezoek: “Sorry, we zijn iets te vroeg. Ben je nog aan het koken? Nou, doe maar net alsof we er niet z... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Piano
Het is vreemd, maar zo’n avontuur als de Franse president is aangegaan, met de goed gelukte actrice Julie Gayet, is hier nooit aan de orde. De burgemeester van Maastricht tel ik even niet mee. Ik bedoel het groter en intenser. Waarschijnlijk slecht van me, maar ik zou het verfrissend vinden. De saaie boel wordt een beetje opgeschud. De mens achter een bewindspersoon wordt zichtbaar. Het gebeurt natuurlijk wel, maar het lijkt niemand echt te interesseren. Als destijds de CDA-top onder leiding van de heer Lubbers ergens ging confereren (`de neuzen moeten weer dezelfde kant op staan’), in een hotel of conferentieoord, nou dan was het bal, om het zo maar eens te zeggen. En dan niet met actrices of meisjes van ballet. Het is bekend, journalisten weten het, maar niemand doet er iets mee. Ik houd van beschaving, maar soms kan leuk lawaai onze alledaagsheid even laten kantelen. Ja, toen Lubbers in billen kneep werd dat nieuws, wat ook kwam omdat het hier een overzichtelijke handeling betrof. Nederlanders snappen hoe het gaat, in billen knijpen. Maar goed, Frankrijk is een ander land. Met een ander temperament. Iedereen had vroeger wel een oom die rode wangen kreeg als hij het woord Parijs alleen maar hóórde. Graag denk ik terug aan voormalig president Chirac. Hoe hij een simpele handkus optuigde! Van onze premier weten we niet eens of hij op mannen of vrouwen valt. Althans ik weet het niet. Misschien had dat wel het geval moeten zijn, maar het is niet zo. Ik weet dat hij graag piano speelt. Dat dan weer wel.
Columns
-
-
In mijn buurt worden zo nu en dan scènes voor films opgenomen of reclamespotjes. Daarover krijgen we een brief waarin uitgelegd wordt waarmee we allemaal rekening moeten houden. Brief eindigt met de belofte dat het ongemak zoveel mogelijk beperkt wordt en ook worden we bedankt v... lees meer
-
“Waar zit je toch met je gedachten?” Die vraag werd me als kind al vaak gesteld. Nog steeds. Heb nooit een antwoord, want gedachten kunnen ineens met me op de loop gaan en waar ze dan weer stilstaan, weet ik niet meteen, ik moet me even oriënteren.
-
Het is echt niet nodig alles te begrijpen. Dat besefte ik gisteren weer toen ik in deze krant las over het beleid van de NPO, een gesprek met directeur video Frans Klein. Toen ik het uit had en tijdje naar buiten had gekeken zonder iets te zien, merkte ik dat er twee dingen ware... lees meer
-
Graag ben ik van veel op de hoogte. Niet meer van zoveel mogelijk. Ineens kan ik enorm klaar zijn met berichten over sommige gebeurtenissen. Ik hoef bijvoorbeeld even niets meer te weten over de kabinetsformatie. Te vaak hoorden we dat ze `er nog niet uit zijn’ en dat ze `er hel... lees meer
-
Uiteraard is erover vergaderd: wat doen we met het jubileum van 2 voor 12? Duurde een tijdje, maar toen kwam iemand op het idee Bekende Nederlanders als kandidaten te vragen. Iedereen aan tafel keek opgelucht: briljant voorstel.
-
Paar keer per week denk ik: “Wat is alles toch goed georganiseerd!” En dan bedoel ik: in dit land. Of het helemaal waar is, weet ik niet zeker, maar het is goed voor mijn humeur het zo nu en dan te verzuchten.
Je bestelt een medicijn bij de apotheek en een paar uur later w... lees meer -
Wat allemaal kan en mag, weet ik niet, maar ze vervullen me altijd met tintelende herinneringen, de groepjes eerstejaarsstudenten die ik door de stad zie lopen of fietsen. Ze verkennen die stad, voor het merendeel van hen onbekend, ze verkennen hun nieuwe leven. Introductiedagen... lees meer
-
Interessant een gesprek te lezen met oud-generaal Peter van Uhm. Hij pleit voor maatschappelijke dienstplicht voor jongeren: dat ze iets gaan doen voor de samenleving, in ieder geval tijdelijk. Hij voegt eraan toe: “En geef de lastige maar aan mij. Daar kunnen wij bij defensie w... lees meer
-
Avond ervoor waren we naar The Rolling Stones in de Amsterdam ArenA geweest, een bevriend collega, Thomas Rosenboom, en ik. Daarna hadden we veel bier en iets te veel Jack Daniël´s gedronken om het opwindende optreden te vieren.
-
Een amusante uitdrukking vind ik: een te grote broek aantrekken. We weten allemaal wat voor ervaring een te grote broek oplevert. Je voelt je ongemakkelijk, je loopt de hele tijd aan de broek te sjorren, maar daar wordt het allemaal niet beter van. Iemand vraagt: “Is er iets?” D... lees meer
-
Als ik lees dat iets zo simpel is dat zelfs kinderen op de basisschool het kunnen begrijpen, voel ik verontrusting grommen met als kerngedachte: dan snap ik het vast niet.
-
“Je moet echt nog in Duitsland tanken, want daar is het goedkoop.” Advies neem ik serieus, maar ik ben nature niet iemand die fel op koopjes uit is. Kan ik verder niet verklaren. Maar nu moet het wel: ben vanuit Denemarken op weg naar huis, een drukke zaterdag met veel files en... lees meer
-
Een jaar of vijf was ik. Bij ons thuis tintelde een feestje. Er waren ooms en tantes op bezoek en vrienden en vriendinnen van mijn ouders tegen wie ik ook oom en tante zei. In een hoekje van de kamer bladerde ik door een geïllustreerd tijdschrift. Naast me zat een nichtje, we ke... lees meer
-
Tijdens de gesloten coronadagen waren we gedwongen vaak pakjes te bestellen, want in de gewone winkels konden we niet terecht. Met gewone winkels bedoel ik winkels met een deur en iemand die vraagt: “Kan ik u helpen?” We winkelden zonder die hulp en daarom moesten we de gang va... lees meer