Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Pijp

Sinds het bezoek van de Franse president is het duidelijk de bedoeling dat we het over Frankrijk moeten hebben, graag met enige vertedering. Blijkbaar was er iets mis, maar dat had ik niet in de gaten. We moeten meer voor het land gaan voelen, begrijp ik. Maar dat is toch dik in orde! Ik ken veel mensen die al hun vrije tijd daar doorbrengen in huizen die ze consequent huisjes noemen. Om maar eens wat te noemen. Meestal was zo’n huisje helemaal geen huisje, maar een ruïne. Je moet toch enorm van Frankrijk houden als je die steen voor steen bewoonbaar gaat knutselen. Mijn liefde voor Frankrijk zat er al vroeg in. Op de lagere school kon je in de hoogste klas vrijwillig Franse les volgen. Die werd na school gegeven. Papa rookt een pijp. Waar is papa? Papa is in de tuin. Het ging vooral om die drie zinnen. En tellen natuurlijk. Niemand had toen de behoefte zich Europeaan te noemen, na diep te hebben ingeademd, maar een paar klasgenoten en ik waren toch al behoorlijk op weg. Graag kom ik nog even terug op Parijs. Als je ouders daar een paar dagen heen gingen, wist je zeker dat ze in de avonduren naar blote dans keken, een verschijnsel dat zich hier en daar in Holland ook wel voordeed, maar in Parijs had het een vrolijke uitstraling. Het was daar bovendien de gewoonste zaak van de wereld. En je moest er lekkere wijn bij drinken.Fascinerend!Toen mijn ouders na hun eerste bezoek aan de lichtstad (dat woord!) terugkeerden, kreeg ik een koperkleurig Eiffeltorentje van ze. Dat ze tijd hadden gehad zoiets te kopen!

Columns

  • Is iets van de laatste jaren dat ik stilsta bij het einde van de zomer. Terwijl ik over het strand wandelde, besefte ik dat. Nog niet zo lang geleden maakte het me allemaal niet zo veel uit, want ik had al vanaf halverwege de lente zin in de herfst. Ben echter zomerser geworden,... lees meer

  • Mooi moment tijdens 8 uur Journaal van woensdag. Duurde helaas kort, maar kon niet anders. Aan de orde was een verontrustend onderwerp: ten gevolge van de klimaatverandering verandert ook het uiterlijk van sommige dieren. Een bioloog legde dat uit aan de hand van een vogel uit S... lees meer

  • Wanneer ik een woord voor het eerst uitspreek of opschrijf, merk ik dat sterk. Meestal is het een woord dat ik lelijk vind of waartegen ik om een andere reden verzet voel. Deze week was het: middagdip. Ik hóórde het me zeggen: “Ja, ik zat in een middagdip. Daarom deed ik een pow... lees meer

  • Soms lukt het je een probleem waarmee je worstelt, met vrienden te bespreken. Ik zeg `lukken’, want het valt niet altijd mee, je stelt je immers kwetsbaar op. Maar uit ervaring kun je weten dat het geen kwaad kan, al was het alleen omdat het formuleren van een probleem het al in... lees meer

  • Als gevaccineerd persoon denk ik te weinig na over problemen die niet-gevaccineerden veroorzaken en tegenkomen. Dat ik op de huid van de tijd leef, is dus iets wat ik mezelf wijsmaak. Zo wist ik niet dat veel middelbare scholen afzien van hun traditionele buitenlandse reis. Leer... lees meer

  • Bezoek dat te vroeg komt! Je staat nog iets te versnipperen boven een saus die maar geen saus wil worden, maar vooral op een voegmiddel lijkt, en dan gaat de bel. Daar staat het bezoek: “Sorry, we zijn iets te vroeg. Ben je nog aan het koken? Nou, doe maar net alsof we er niet z... lees meer

  • In mijn buurt worden zo nu en dan scènes voor films opgenomen of reclamespotjes. Daarover krijgen we een brief waarin uitgelegd wordt waarmee we allemaal rekening moeten houden. Brief eindigt met de belofte dat het ongemak zoveel mogelijk beperkt wordt en ook worden we bedankt v... lees meer

  • “Waar zit je toch met je gedachten?” Die vraag werd me als kind al vaak gesteld. Nog steeds. Heb nooit een antwoord, want gedachten kunnen ineens met me op de loop gaan en waar ze dan weer stilstaan, weet ik niet meteen, ik moet me even oriënteren. 

  • Het is echt niet nodig alles te begrijpen. Dat besefte ik gisteren weer toen ik in deze krant las over het beleid van de NPO, een gesprek met directeur video Frans Klein. Toen ik het uit had en tijdje naar buiten had gekeken zonder iets te zien, merkte ik dat er twee dingen ware... lees meer

  • Graag ben ik van veel op de hoogte. Niet meer van zoveel mogelijk. Ineens kan ik enorm klaar zijn met berichten over sommige gebeurtenissen. Ik hoef bijvoorbeeld even niets meer te weten over de kabinetsformatie. Te vaak hoorden we dat ze `er nog niet uit zijn’ en dat ze `er hel... lees meer

  • Uiteraard is erover vergaderd: wat doen we met het jubileum van 2 voor 12? Duurde een tijdje, maar toen kwam iemand op het idee Bekende Nederlanders als kandidaten te vragen. Iedereen aan tafel keek opgelucht: briljant voorstel.

  • Paar keer per week denk ik: “Wat is alles toch goed georganiseerd!” En dan bedoel ik: in dit land. Of het helemaal waar is, weet ik niet zeker, maar het is goed voor mijn humeur het zo nu en dan te verzuchten. 
    Je bestelt een medicijn bij de apotheek en een paar uur later w... lees meer

  • Wat allemaal kan en mag, weet ik niet, maar ze vervullen me altijd met tintelende herinneringen, de groepjes eerstejaarsstudenten die ik door de stad zie lopen of fietsen. Ze verkennen die stad, voor het merendeel van hen onbekend, ze verkennen hun nieuwe leven. Introductiedagen... lees meer

  • Interessant een gesprek te lezen met oud-generaal Peter van Uhm. Hij pleit voor maatschappelijke dienstplicht voor jongeren: dat ze iets gaan doen voor de samenleving, in ieder geval tijdelijk. Hij voegt eraan toe: “En geef de lastige maar aan mij. Daar kunnen wij bij defensie w... lees meer

  • Avond ervoor waren we naar The Rolling Stones in de Amsterdam ArenA geweest, een bevriend collega, Thomas Rosenboom, en ik. Daarna hadden we veel bier en iets te veel Jack Daniël´s gedronken om het opwindende optreden te vieren. 

Pagina's