“Betaalt u cash of met pin?” vraagt het meisje bij de kassa. Ik sta in een filiaal van een drogisterijketen en weet niet wat het goede antwoord is op deze vraag. Als ik cash zeg, maak ik volgens mij een slechte beurt en doe ik net alsof er niets aan de hand is om ons heen. “Pin,... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Polen
De crisis maakt ons creatief. Als ik naar mijn stokoude auto loop, zie ik dat er achter mijn portier een klein oranjekaartje zit geklemd. Ik denk natuurlijk meteen aan de inhuldiging later deze maand. Maar nee, daar gaat de tekst op het kaartje niet over. Onder het kopje `Eigen ophaaldienst’ lees ik: `Geachte eigenaar, Mocht u verkoopplannen hebben voor deze auto (gekeurd of ongekeurd)’ en vervolgens staat er een telefoonnummer. De tekst eindigt met: `Bij voorbaat dank, inkoper Henk’. Vind ik stevig klinken: inkoper Henk, zonder achternaam. Ik ken de inkoper niet, maar voel dat Henk de naam is die bij hem hoort. Ik zie er ook een snor bij en ogen die handig glimmen. Ik kijk om me heen. Nog meer auto’s hebben een kaartje gekregen van inkoper Henk. Het zijn vooral de auto’s met een wat gehavende uitstraling. Een eindje verder staat een overbuurman het kaartje van inkoper Henk te lezen. Ik heb zin er even over te praten. De overbuurman ook, hij weet er bovendien meer van: `Ja, de auto’s gaan linea recta naar Polen. Daar brengen ze nog aardig wat op.’ Ik knik. Polen. Ik kijk naar mijn auto en stel hem in Polen voor op een grauwe dag vol zeurende motregen. Mijn auto en ik hebben een relatie die ik moeilijk kan benoemen. Ik denk dat we soms contact hebben, vooral wanneer ik haast heb en de auto helemaal geen zin heeft in die stemming. Dan ga ik vriendelijk tegen hem spreken. Nu heb ik geen haast, maar ik zeg dat hij écht niet met inkoper Henk naar Polen hoeft. En voeg er bemoedigend klapje op het dak aan toe.
Columns
-
-
Zaterdag hoorde ik radionieuwslezer bekendmaken dat de oliebollenkramen dit jaar niet op 1 november in werking treden, maar al op 1 oktober. Waarom dat is, zei de nieuwslezer er niet bij. Waarschijnlijk omdat we steeds ongeduldiger worden. Ik wist trouwens niet dat oliebollenver... lees meer
-
Of het een probleem is, weet ik niet, maar voor sommige reclame ben ik gevoelig. Nee, géén probleem, er zijn ergere dingen. Als je trouwens je eigen gevoeligheid in de gaten hebt, is er niets aan de hand.
-
Wat is dat nu weer, dacht ik toen ik een nieuwe term tegenkwam: het Diederik Gommers-effect. We weten allemaal wie Diederik Gommers is. Als medisch specialist in intensieve zorg was hij de afgelopen maanden vaak in praatprogramma’s te zien. Er zijn van die mensen naar wie je met... lees meer
-
Zelf vind ik zes mensen op bezoek al best veel. Dat meer niet mogen is geruststellend. Met zes mensen over de vloer is de kans dat ze gaan dansen minder groot dan wanneer het er meer zijn. We moeten trouwens van tevoren afspreken dat het geen feestje wordt. Hoeft niet moeilijk t... lees meer
-
Er is veel waarover we ons enorm druk moeten maken, grote en kleine kwesties, in heden en toekomst. Ik pleit ervoor de kwesties die nog kleiner dan klein zijn ook de ruimte te geven. Ook die hebben recht op drukmakerij. Bijvoorbeeld het tabletje dat tandpasta moet vervangen. Je... lees meer
-
De televisie zet ik niet dagelijks aan, maar als ik dat wel doe en langs de zenders zwerf, tref ik altijd wel ergens Ali B. Dat komt uiteraard doordat de Nederlandse omroepen graag de hele tijd dezelfde mensen uitnodigen. Hoeven ze tenminste niet over andere mogelijkheden na te... lees meer
-
Dat het waar is, kan ik haast niet geloven, maar er zijn kinderen die het fijn vinden dat ze vandaag weer naar school moeten. Ze hebben behoefte aan structuur, zo heet dat. Ik kan me er iets bij voorstelen, maar niet alles. Je moet dat als kind trouwens wel in de regio Noord won... lees meer
-
Aardige vrouw houdt me staande: “Ik wil u even zeggen dat ik zo van uw boek genoten heb.” Het is geen weer om ergens te blijven staan, maar nu vind ik het geen probleem. Het zijn woorden waarvan ik zacht ga spinnen. Ze zegt: “Ja, ik ging met vakantie en toen dacht ik: nu is het... lees meer
-
Soms zijn er verschijnselen die maar ten dele tot me doordringen. Dat zijn er steeds meer, terwijl ik toch goed oplet. Voordat de president van de Verenigde Staten zich er druk over maakte, was ik nog niet blijven haken aan de activiteit die Tik Tok heet. Ik weet wel wanneer ik... lees meer
-
De straat hier is nu een dikke maand autovrij. Ik heb er al paar keer over geschreven, want vind het een interessant verschijnsel. Het is natuurlijk prettig: er is meer ruimte, ook de parkeerplaatsen zijn aan de straat toegevoegd. Er rijden dus geen auto’s meer doorheen en terwi... lees meer
-
Dat het niet spectaculair zou zijn, wist ik wel, maar toch was ik nieuwsgierig hoe het zou gaan: maandagavond had ik een afspraak in een café, in principe een simpele gang van zaken, maar het mag niet zomaar van de overheid. Ik verwachtte een goed gesprek aan de voorkant. Zo hee... lees meer
-
Gebeurt niet iedere dag, maar vaak tref ik in een van de kranten die ik ’s ochtends lees een zin aan die me niet loslaat. Bijvoorbeeld door een stralende of duistere veelzeggendheid. Gisteren was het er een in deze, op de voorpagina: “Bij recreatieplas De Kuilen bij Mill zette d... lees meer
-
Zaterdagochtend was ik vroeg in de supermarkt. Op een warme dag is het aangenaam dat zo snel mogelijk achter de rug te hebben. Bovendien is het nog vrij rustig. Uurtje later vindt iedereen het belachelijk voorzichtig te zijn.
-
Bijna altijd druk ik mijn telefoontje meteen uit als een gesprek begint met: “Heb ik het genoegen te spreken met de heer…” Dan korte stilte. “Met de heer T. Verbogt?”
Ik weet genoeg, héb al gezegd: “Met Thomas Verbogt.” En dan toch die vraag. Ik moet zeggen: “Nee u spreekt... lees meer