Aan irritatie heb ik een hekel. Je kunt er meestal weinig mee. Laat ik het bij mezelf houden: liever ben ik woedend. Daar moet je dan wel lucht aan geven natuurlijk, niet opkroppen alsjeblieft, maar dan ben je kwijt wat je kwijt moest. Daar word je zelf wat lichter van. En de an... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Relativeren
Als ik erg zenuwachtig ben, stel ik dat niet alleen maar vast, maar neem ook maatregelen. Niet dat die altijd werken, maar ook de pogingen kunnen vaag helpen. Meestal gaat het om zenuwen die ik al dagen zie aankomen, ze overvallen me niet. Ik heb het niet over lichte nervositeit, maar wilde zenuwen. Die dienen zich de laatste tijd gelukkig weinig aan. De laatste keer dat ze er waren, kan ik me nauwelijks herinneren. Misschien moet ik terug naar de uren die voorafgingen aan mijn rijexamens (7), inmiddels acht jaar geleden. Ik zeg wel dat ik maatregelen neem, maar het is in feite maar één maatregel: ik kijk naar films van Laurel & Hardy. Daarvan heb ik er veel bij de hand. Ik zie ze ook als ik niet zenuwachtig ben en ook dan zijn ze geruststellend en troostrijk. Ik was een jaar of zes toen ik de eerste zag, op een zomerse middag in het wijkgebouw, ons aangeboden door de winkeliersvereniging KINO (Koopt In Nijmegen Oost). Het woord `relativeren’ kende ik uiteraard nog niet, maar dat gebeurde er wel, ik relativeerde daarna min of meer alles. Ik leerde ervan dat er nergens echt op te rekenen viel, dat je nauwelijks iets kon kanaliseren en dat optimisme een mooie stemming maar toch vooral grappig was, terwijl je het ook moest blijven koesteren. Toen ik vannacht even wakker schoot, moest ik aan de bijna koning en bijna koningin denken. Ik kon me niet voorstellen dat ze naar Laurel & Hardy zaten te kijken. Vooral aan haar dacht ik. Veertien jaar geleden nog avontuurlijk in New York en nu dit. Hoe blijft ze kalm?
Columns
-
-
Altijd tragisch als een bloeiende bedrijfstak niet meer bloeit, maar langzaam verdwijnt. `Wegkwijnen’ – dat is het woord. Ik las een artikel over een wasserette in Tiel die het moeilijk heeft. Eigenaar heeft een fascinerende naam, Arion Septer. Hij zegt dat gezinnen niet meer de... lees meer
-
Wanneer is een kaaklijn een brede kaaklijn? Soms kijk ik in de spiegel terwijl ik me afvraag hoe het zit met mijn kaaklijn. Inderdaad, wat is breed? Ik kom hierop nu ik lees over een onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau naar sollicitaties. Als je er goed uitziet is dat van groter belang... lees meer
-
Hier in de buurt wordt het vuilnis op maandag en donderdag opgehaald. Gisterochtend liep ik even door de buurt om de staat van het land te inspecteren. De restanten van pakjesavond geven een beeld. Het valt wel mee met alles – laat ik het zo samenvatten. En iedereen heeft ook no... lees meer
-
Eerder bekende ik hier dat ik voorwerpen zielig kan vinden. Van sommige denk ik dat ze menselijke eigenschappen hebben. Ik denk het niet echt, maar weet ook niet wat het is. Bijvoorbeeld als ze erg lelijk zijn of kapot zijn en nooit meer gemaakt kunnen worden. Heb het niet met á... lees meer
-
Zaterdagmiddag hoorde ik op de radio een discussie tussen politici die ik nauwelijks kan reproduceren, maar dat hoeft om die reden ook niet.
-
Bij iedere misdaad, groot of klein, hoor je te denken: dat doe je niet. Toch denk je dat niet altijd. Ja, misschien wel, automatisch, maar dan dringt die gedachte niet tot je door, ook omdat berichten over misdaden er nu eenmaal bijhoren. Ook hier helaas gewenning. Toen ik echte... lees meer
-
En toen werd er ook nog overgeschakeld naar Tirol! Wacht, ik moet anders beginnen. Terug naar donderdag. Velen van ons waren in de ban van sinterklaastress. Ondertussen was er van alles aan de hand in de grote wereld, maar ook in de kleine wereld, en dan hoef ik alleen maar te d... lees meer
-
Bij de bakker komt een man naast me staan en daar is iets mee. Met mij ook trouwens. Met min of meer iedereen, denk ik. Daar gaat het niet om. Hij heeft een geel jack aan en om zijn hoofd een bruine wollen muts met oortjes. Vind ik kinderen altijd grappig staan. Mijn bestelling... lees meer
-
Toen ik gisterochtend een blik uit het raam wierp, zag ik het meteen. Er was nog meer kou gearriveerd en dan is er nieuws dat geen nieuws is. Keert ieder jaar in dezelfde vorm, in dezelfde woorden terug. Het zorgt echter voor iets vertrouwds en daar blijven we gelukkig behoefte... lees meer
-
Het lukt me nog niet om aan maart volgend jaar te denken. Het is een beetje de bedoeling dat ik dat wel doe, want op 18 maart zijn de provinciale verkiezingen. Paar dagen later is het gelukkig alweer lente. Ik kan het niet helpen en het is ook verkeerd, maar ik vind dat altijd w... lees meer
-
Het lukt me nog niet om aan maart volgend jaar te denken. Het is een beetje de bedoeling dat ik dat wel doe, want op 18 maart zijn de provinciale verkiezingen. Paar dagen later is het gelukkig alweer lente. Ik kan het niet helpen en het is ook verkeerd, maar ik vind dat altijd w... lees meer
-
Kerstbomen in november. Het lijkt wel een titel van een weemoedig lied: kerstbomen in november. Ik zag ze zaterdag, ergens op de snelweg richting Utrecht. Ze passeerden me op aanhangwagentjes. Die aanhangwagentjes hingen achter haastige auto’s die volgens mij niet bij elkaar hoo... lees meer
-
Het mooie van de sinterklaastijd, van de voorbereidingen op pakjesavond is dat we geheimzinnig doen. Lootjes getrokken, maar daar praten we niet over. Via internet worden instructies verspreid. Onze familie is `Groep Sinterklaas 2014’ (lootjestrekken.nl). Daar lees ik de verlang... lees meer
-
Waarom schakelt mijn goede humeur zich onmiddellijk uit wanneer ik in een supermarkt ben? In de wijk waar ik woon zijn er een paar. Ik kies voor de winkel met de brede gangpaden, want ik wil niet opgehouden worden door rugzakken die zich belemmerend voor je heen en weer bewegen.... lees meer