Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Uitstraling

Twee zonnebrillen heb ik. Dan heb ik er altijd nog een als de andere kwijt is. Ik ben mijn zonnebril immers vaak kwijt en weet niet hoe dat kan, maar ik houd me niet bezig met de vraag hoe ik dit sullige probleem kan oplossen. Ik draag mijn zonnebril nooit in het haar. Er zijn veel mensen die dat wel doen, om het haar op zijn plaats te houden, en waarschijnlijk ook omdat de zonnebril in die positie een bepaalde uitstraling heeft. Sommige zonnebrillen lenen zich beter voor in het haar dan andere. Ik begrijp dat het zonnebrillen zijn zonder metalen neusbruggetjes, want die blijven haken. Dat kun je natuurlijk niet hebben in het haar, een zonnebril die daar blijft haken. Waarom begin ik ineens over de zonnebril? Vanwege een onderzoek. En ook omdat ik de indruk heb dat de komkommertijd dit jaar véél eerder begint, waarschijnlijk omdat we geen winter gehad hebben. Dat onderzoek wijst uit dat zestigplussers zich ergeren aan gesprekpartners die de zonnebril op houden. Niet alle zestigplussers, 76 procent. Jongere mensen hebben er minder problemen mee. Waarom is dit onderzocht? Geen idee. Ik ben sinds kort een piepklein beetje zestigplusser, maar ik erger me er niet aan, zeker niet wanneer we in de volle zon staan te praten. Komt misschien omdat ik als kind de zonnebril altijd wel stoer vond. Hoorde bij de rock-’n-roll. Een zonnebril in het haar vind ik niet stoer, maar verder vind ik er niks van. Een tragische zonnebril vind ik nog steeds die je omhoog kunt klappen, zeker als die inderdaad omhoog geklapt is.    

Columns

  • Zal zo’n vaart niet lopen, maar over drie jaar is het niet altijd zeker of we ieder moment over stroom kunnen beschikken. Heeft te maken met onze afhankelijkheid van het buitenland, kan het verder niet uitleggen. Er zullen meer zonnepanelen zijn en thuisaccu’s, dus het komt vast... lees meer

  • Waarschijnlijk is al gelekt wat er vanavond in de persconferentie wordt gezegd, maar gisterochtend was dat nog niet zo. Minister Kuipers liet weten: “Alle scenario’s zijn denkbaar.” Woorden die goed klinken, maar bij elkaar gezet niets betekenen. Toen hij nog geen minister was,... lees meer

  • De belangrijkste Olympische gedachte is dat meedoen belangrijker is dan winnen. Een andere heeft met internationale verbroedering te maken, sport verbindt de volkeren en doet ons tegenstellingen en graag ook vijandige standpunten vergeten, zoiets, mooi dus. Tijdens de openingsce... lees meer

  • De bordesfoto van het kabinet Rutte IV zal nog even op mijn bureau blijven liggen, want ik vind dat ik de namen moet onthouden. Van sommige bewindslieden zal dat waarschijnlijk niet lukken. Henk Staghouwer van Landbouw bijvoorbeeld. Komt ook doordat je meteen beetje gaat gapen a... lees meer

  • Lichte trots bevangt me als ik hoor dat typisch Nederlandse verschijnselen in een buitenland gangbaar worden. In sommige delen van Amerika wordt het `uitwaaien’ gestimuleerd. Of dat écht typisch Nederlands is, weet ik niet (in Scandinavische landen kunnen ze er ook wat van), maa... lees meer

  • Nerveus makend artikel zaterdag in deze krant over de vakman die een stuk riool kwam ontstoppen en daarvoor 2662,10 rekende. Hoogste post: spiraalkosten. Die heb je namelijk bij je als ontstopper, een spiraal. Weet ik zelfs. Dat instrument speelt de hoofdrol. De vakman rekende v... lees meer

  • Aangenaam is het sommige observaties of bevindingen hardop uit te spreken, zeker als die opluchtend zijn. Is net alsof die dan nog meer waar worden. Dat kan niet, weet ik ook wel, waar is waar, misschien moet ik zeggen dat de waarheid dan beetje gevierd wordt. Ik voel dikwijls b... lees meer

  • Misschien stom, maar het woord kende ik niet: triage. De laatste tijd bel ik vaker dan voorheen naar de praktijk van mijn huisarts. Lijkt me toeval, hoewel we natuurlijk kwetsbaarder zijn geworden dan voorheen. Het valt me op dat ik iets langer dan ik gewend ben moet praten met... lees meer

  • In de eerste week van het nieuwe jaar mag je best snel nog een goed voornemen maken. Kijkend naar de kerstboom besluit ik dit jaar kleine karweitjes minder lang uit te stellen. Tafel in de hoek opruimen, lampje in de gang repareren, kleren die ik nooit meer draag wegdoen, zoeken... lees meer

  • Je zegt dat je straks wel even de boodschappen voor het avondeten zult doen. Weer.
    “Echt?”
    Je knikt enorm sympathiek en denkt erbij: dat heb ik gráág voor je over. Terwijl je ook kunt denken: ik doe het gewoon voor ons, iemand moet dat karweitje op zich nemen.

  • Waarom ik het ieder jaar weer doe, weet ik niet. Maar altijd moet ik het even hebben over de kortgebroekte mannen die bij de eerste voorjaarszon metéén met hun winterbenen in het straatbeeld lopen te pronken. Alsof ze weken op dat moment hebben gewacht en de korte broek popelend... lees meer

  • Op de een-na-laatste dag van vorig jaar dacht ik dat ik corona had. Weliswaar enorm gevaccineerd, maar toch. Ik wist dat het door al die vaccinaties minder gevaarlijk zien zou zijn, daarom was mijn paniek maar licht. Die werd echter minder licht toen ik de zelftest op de keukent... lees meer

  • Vorig jaar stond ik vroeg in de ochtend voor de oliebollenkraam. Er was nog geen rij. Op oudejaarsdag vind ik het trouwens niet erg waar dan ook in een rij te staan. Je kunt dan lekker in gedachten wegzinken en dat kan geen kwaad op de laatste dag van een jaar dat we niet snel z... lees meer

  • In de week voor kerstmis kwam ik rond Nijmegen paar keer in een file te staan, niet al te lange gelukkig. Wist hoe dat kwam: veel mensen uit het oosten van het land vonden het belangrijk naar de kapper te gaan en van de overheid mocht dat niet in Nederland, daarom gingen ze naar... lees meer

  • Als iets laagdrempelig moet zijn, denk ik vaak dat ik dat begrijp, maar ook voel ik af en toe verzet. Beetje moeite mag best, niet alles hoeft zómaar te gaan.

Pagina's