Interessant is altijd dat geruzie binnen kleine rechtse partijen. Het is meestal nauwelijks te volgen. Bram Moszkowicz maakt dikwijls veel los, maar wie kan verklaren waarom dat zo is? Ja, hij manifesteert een soort handigheid die overrompelend kan zijn. Als je er gevoelig voor... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Verzameling
Zaterdag bezocht ik een verzamelbeurs in Utrecht, een onvoorstelbare manifestatie ter grootte van een ambitieuze groeigemeente. Mensen verzamelen véél. Ik denk dat een verzameling rustgevend kan zijn, maar spreek niet uit ervaring, want ik ben niet fanatiek. Wel bemachtig ik graag voorwerpen omtrent de avonturen van Kuifje. Daar doe ik soms mijn best voor. Ook heb ik belangstelling voor inktpotten en -potjes van lang geleden, maar dat is altijd een vaag project gebleven. Ik ben er vooral om te kijken, naar de aandachtige mensen die er rondlopen, naar oude spullen die een nieuw leven krijgen. Ook vraag ik me af welke doodgewone dingen van nu over een jaar of twintig op zo’n beurs felbegeerde objecten worden. Ik zie veel terug uit mijn jeugd, maar van het meeste zag ik het bijzondere toen niet. Ja, dat is een prima bijkomstigheid van zo’n beurs: je gaat er toch anders door kijken. Maar op een gegeven moment vliegt vroeger me aan en wil ik naar buiten. Op weg naar de uitgang passeer ik een kraam waarvoor een man staat die opzienbarend dik is. Hij verzamelt zichzelf, zal ik maar zeggen. Zij strak gekuifde haar is zwart geverfd en hij heeft forse bakkebaarden. Hij draagt een zwarte leren jas en als hij zich een beetje omdraait zie ik dat hij een T-shirt aan heeft waarop het glimlachende hoofd van Elvis Presley staat afgebeeld. Ik begrijp wat zijn passie is. Hij pakt een beeldje van Elvis, de jonge Elvis, swingend in het zwart, Elvis uit een tijd met een andere toekomst. Ik haast me het grijze novemberlicht in.
Columns
-
-
Hoe poetsen we onze tanden? Wat het effect ervan? Overmorgen promoveert een geleerde op deze kwestie. Hij heeft de boel duchtig onderzocht. Ben blij dat zoiets gebeurt. Het brengt wat rust aan in deze snelle tijd. Wat ik overigens ook met het tandenpoetsen zelf probeer te doen.... lees meer
-
We bezoeken het Palingsoundmuseum in Volendam, vier vrienden en ik. Het bevindt zich op een zolder boven een palingrokerij waaraan een restaurant verbonden is waar je vooral paling kunt eten. `Klein maar fijn,’ zegt de vrouwelijke ober bij wie we de kaartjes kopen. En: `Het lich... lees meer
-
De politie moet een sireneprotest niet aankondigen! Beter is het als het onverwacht opklinkt en wij ons afvragen wat er aan de hand is. Als je het van tevoren weet, heeft het veel minder effect. Het is tragisch dat de politie actie moet voeren voor betere financiële omstandigh... lees meer
-
De conductrice is in een andere coupé met een reiziger in gesprek. Ik zie alleen haar achterkant, maar weet toch zeker dat ze alles te maken heeft met de lente die eindelijk echt begint te popelen. Ook is het duidelijk dat de reiziger iets niet goed geregeld heeft. Soms is dat o... lees meer
-
Als we wachten in de wachtruimte van een polikliniek, is ons wachten anders dan in bijvoorbeeld de wachtruimte van het gemeentehuis. Sta je haast nooit bij stil, maar toen ik gisteren in het gemeentehuis zat, viel het me op, ook omdat ik hiervoor werkelijk álle tijd had. In de p... lees meer
-
Een linkse vuist – dat hoor ik altijd graag. Ik lees dat de voorzitter van de PvdA, Hans Spekman, en Femke Halsema, voorheen in de top van Groen Links, die vuist graag willen. Femke Halsema heb ik hoog, ook om redenen die ik binnen de beperkte ruimte van dit stukje niet uiteen k... lees meer
-
Erg vaak denk ik: te laat, had ik eerder moeten weten of had eerder bekend moeten zijn. Ik lees nu dat zittenblijven geen zin heeft. Op school dus, maar dat zal duidelijk zijn, want waar anders kan een mens gedoemd zijn tot zittenblijven? Ik zie ook nu pas dat het één woord is,... lees meer
-
Sommige dingen zijn zo lelijk dat ze juist daardoor ook iets aantrekkelijks hebben. `Dingen’ zie ik ruim, ook straten en gebouwen. Als iemand zegt dat iets niet om aan te zien is, ga ik toch even kijken, want het is door mensen gemaakt en die mensen hebben erover nagedacht, miss... lees meer
-
Vaak zit ik in de trein, maar nog nooit maakte ik mee dat de conducteur werd bedreigd of aangevallen. Afkloppen. Dikwijls vraag ik me af wat ik zou doen. Ik ben niet laf, maar me wel bewust van mijn beperkingen. Ik heb, wat dan heet, een stevig postuur, maar mis de vaardigheid... lees meer
-
Het is een woord dat ik niet graag opschrijf of uitspreek: graaicultuur. Toch al de tweede keer dat ik het doe. Een paar weken geleden op deze plek ook al. Ik lees er zelfs niet graag over. Daarom mis ik ontwikkelingen, maar ineens trekken de kranten me er weer middenin. Graaicu... lees meer
-
Er zijn dingen die je minstens één keer gedaan moet hebben, voor de zekerheid een paar keer, om te beseffen waarom alles is zoals het is. Voorbeeldje: in ons deel van Europa zijn geen grenzen meer, maar nog niet zo héél lang geleden wel. Bij sommige grenzen konden douaniers las... lees meer
-
De werking van het geheugen interesseert me dagelijks. Vandaag is het Goede Vrijdag. Misschien is het moeilijk uit te leggen waarom deze dag zo heet, maar niet wat we herdenken: de dood van Jezus. Hij stierf om drie uur aan het kruis. Tijdens mijn schooltijd werd dit gruwelijke... lees meer
-
Een woord dat ik nauwelijks gebruik, maar wel mooi vind en tegelijkertijd ook licht treurig, is sneu. Klank en betekenis vallen goed samen. Woord om zuinig op te zijn. Als we iets sneu noemen, is het niet héél erg, er hangt alleen een zachte glans van tragiek omheen. Gisteren la... lees meer
-
Je hoort nog maar zelden dat iemand lacht als een boer met kiespijn. Komt waarschijnlijk door dat televisieprogramma. Iedereen is anders naar de boer in het algemeen gaan kijken. Ik zeker, terwijl ik toch maar één uitzending uit heb kunnen zien. Als kind vond ik het al een vreem... lees meer