Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Vieren

 Welke gedachten hebben mensen van lang na de oorlog bij Bevrijdingsdag, mensen voor wie die oorlog alleen maar een periode is waarover ze gehoord en misschien gelezen hebben? Er zijn vandaag op veel plaatsen feesten, maar wie staat er bewust stil bij wat er gevierd wordt? Mag je dat van de feestgangers verwachten? Ik vind van wel, maar voel me dan meteen een zeurpiet. Vrijheid kan abstract zijn als je niet weet wat het is om niet vrij te zijn. Ik ben ook van na de oorlog, maar in mijn vroege kindertijd was de oorlog nog zeer aanwezig, bijvoorbeeld in gesprekken tussen mijn ouders, met hun vrienden. Het ging vaak over iemand die niet was `teruggekeerd’. Vaak zag je mensen die met hun verdriet nauwelijks raad wisten. De oorlog kwam ook terug in het alledaage. Als we aten, bewaarde mijn moeder het lekkerste van de maaltijd tot het laatst en dan zei ze: `Net als in de oorlog’. Als mijn ouders over hun leven spraken hadden ze het over `voor de oorlog’ en `na de oorlog’. Er kwamen boeken over de oorlog in huis. Daar bladerde ik doorheen, ik kwam foto’s tegen waarvan ik niet kon slapen. Bijna alles was onbevattelijk voor het kind dat ik was. Ik begon er iets meer van te begrijpen toen er begin zestig een nieuwe tijd begon, stralende veranderingen die de wereld opschudden. De generatie van mijn ouders ging zich wat meer losmaken van de oorlog, wat de toekomst ook eiste. Gisteren herdachten we, vandaag vieren we opluchting. Nog steeds vind ik veel van die oorlog onbevattelijk. Dát houdt me deze dagen vooral bezig.

Columns

  • Sommige woorden vind ik telkens opnieuw irritant. Nou ja, wat ze betekenen, de woorden zelf kunnen daar weinig aan doen. Keuzestress bijvoorbeeld. Het grootste gedeelte van mijn leven bestond deze vorm van stress niet. Waren er dan minder keuzes mogelijk? Of lieten we ons niet z... lees meer

  • “Rechts heeft voorrang.” Als ik de supermarkt binnenloop, bots ik bijna tegen een man op. Hij zet een stap terug en dan zegt hij het: “Rechts heeft voorrang.” Zijn stem zingt een beetje. Hij heeft een zeer geblokt overhemd aan en een fiere grijze kuif, ergens in de vijftig. Ik b... lees meer

  • De spanning was zo groot dat het me eergisteren niet eens lukte eraan terug te denken. De dag van de uitslag van je eindexamen! Niet de uitreiking van het diploma, nee, dat was een feestelijke formaliteit. De middag van het telefoontje! 

  • Een beroep waarvan ik nog nooit gehoord heb, is flirtcoach. Ik stuitte erop een verslag van een bijeenkomst van de Forum voor Democratie-jongerenbeweging. Die kwam afgelopen weekend bijeen. De flirtcoach, Tom Gorny, gaf een lezing over daten. Daten heette nog niet zo lang gelede... lees meer

  • Ravotten – dat woord schoot me gisterochtend te binnen toen ik hoorde dat het Nationale Buitenspeeldag was. Voor kinderen dus. Op de radio kwam ik vroeg terecht in een discussie over dat buitenspelen. Het ging uiteraard over die spelletjes die games heten, en die kinderen binnen... lees meer

  • Wanneer ik mijn stokoude, stoere auto voor het huis op slot doe, stapt er uit de tomaatkleurige auto naast me een vrouw uit. Het is zo’n parmantige huurauto van Greenwheels. De vrouw zegt: “Thomas, mag je wat vragen?” Ik ken haar niet, zij mij dus wel. Ze is wat zo makkelijk hee... lees meer

  • Al dagen lezen we van alles over het nieuwe omroepplan. Het blijkt geen officiële informatie te zijn, maar uitgelekte. Is iets van de laatste jaren: we mogen iets eigenlijk niet weten, maar het is toch beter van wel. Dan lekt er dus wat uit. 

  • Kan prettig zijn dat je ineens weet hoe iets heet. Paar jaar geleden behandelde ik hier het woord `beurtbalkje’ dat ik niet kende, terwijl ik wel wist wat het was: een vinnig stukje hout of karton dat je tussen jouw boodschappen en die van een ander plaatst, op de lopende band b... lees meer

  • Sommige problemen verdienen een klein compliment. Dat zijn de problemen waarin een zeker schoonheid schuilt. Het kan zijn dat je eerst even aandachtig moet nadenken voordat je die schoonheid ziet, maar aandachtig nadenken kan nooit kwaad, en dát heeft ook weer te maken met de sc... lees meer

  • Weer een stichting waarvan ik in de houding ga staan: Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid. Als van daaruit iets naar buiten komt, is waakzaamheid geboden. 

  • Ze heetten nog luisterliedjes, de liedjes die Martine Bijl in het begin van haar lange, mooie, veelzijdige carrière zong. Dat woord schoot me te binnen toen ik hoorde dat ze was overleden, luisterliedjes. Dat kwam doordat ik me herinnerde dat ik haar lang, lang geleden zag optre... lees meer

  • Bijna altijd als er een dier in mijn omgeving verschijnt, begin ik er in gedachten tegen te praten. Soms hardop, zeker tegen huisdieren. Bijvoorbeeld de logeerpoes die vaak in mijn werkkamer uitrust van een leven waarvan ik geen weet heb. Dan zég ik wat ik aan het doen ben en be... lees meer

  • Misschien moet ik vandaag naar Ede gaan, naar het Dutch Festival of Magic. Daar kun je onder meer goochellessen volgen en, wel zo belangrijk, goocheltrucs kopen. Het punt is dat ik er waarschijnlijk té  gespannen van word. Lezers van deze column weten dat ik goochelambities heb,... lees meer

  • Woensdag wenste iemand me veel plezier met het dauwtrappen. Uiteraard lachte ik hartelijk mee, maar er kwam natuurlijk niets van in. Gisterochtend werd ik vroeg wakker, wist dat het Hemelvaartsdag was en vroeg me af waarom ik niet ging dauwtrappen. Waarom had ik het niet georgan... lees meer

  • Graag lees ik onderzoeksresultaten die bevestigen wat ik ook vind. Nu bijvoorbeeld, een onderzoeker van Crisislab stelt vast dat de politie wel degelijk gezag heeft op straat. Goed zo! Paar jaar was er een onderzoek van De Telegraaf. 80 procent (!) van de lezers miste dat gezag,... lees meer

Pagina's