Hier in de buurt zijn terrassen waar mensen staan te wachten op een zitplaats. Ze houden de bewegingen op de propvolle accommodatie fel in de gaten en vertonen stormachtige dynamiek wanneer er een paar terraszitters opstaan. Het vrijgekomen tafeltje heeft ook de belangstelling v... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Waar
Van dagen van grote historische betekenis herinner je je waar je was, toen de betekenis van zo’n dag tot je doordrong. Ik heb het niet over ons persoonlijk leven, maar over gebeurtenissen die de wereld veranderden, en onze kijk op de wereld. In mijn leven waren het er drie. De eerste was de moord op Kennedy, 22 november 1963. Wat me vooral bijstaat is de verbijstering van mijn ouders en hun vrienden. Het was druk in huis die dag en iedereen was erg ongerust. Hoorde dit ook bij de nieuwe tijd? Zes jaar later, de eerste mens op de maan, 21 juli. Op school zei de pater die Latijn doceerde, dat nu alles heel snel zou gaan en dat we over tien jaar op de maan gingen kamperen. Ik probeerde me daar een voorstelling van te maken. Er kwam toch heel wat bij kijken, was mijn indruk. Nog nooit had ik gekampeerd en misschien moest ik eerst gaan oefenen, gewoon op aarde, bijvoorbeeld op de Veluwe. Ik weet waarheen ik op weg was op 9 september 2001 en een bevriend boekhandelaar me paniekerig wenkte. In zijn winkel hing bij de tijdschriften een televisiescherm. We keken daar met Amerikaanse toeristen. Niemand kon iets zeggen. Morgen is het vijfentwintig jaar geleden dat Van Basten scoorde tegen Rusland. Nederland werd Europees kampioen. Heb er al veel over gelezen de afgelopen dagen. Ook zag ik dat doelpunt minstens twintig keer. Sommige mensen, meer dan we denken, zien dat ook als zo’n gebeurtenis. Toch is het ánders, lijkt me. Ik weet waar ik de wedstrijd zag op die zomerse namiddag. De hemel was zwaar en troostrijk.
Columns
-
-
Veel vragen zijn zodra ze beantwoord zijn, niet meer belangrijk. Maar er zijn er wel die terugkeren. Ik noem een huishoudelijke: bij ons in de buurt wordt het vuilnis altijd op maandag (en donderdag) opgehaald, gebeurt dat dan ook op twee paasdag? Of op tweede kerstdag, tweede p... lees meer
-
“Is dat een typisch mannending, hoe groter, hoe beter?” Die vraag hoorde ik in de actualiteitenrubriek op Radio 1, gisterochtend voor achten. Ging over de paasvuren in het oosten van het land. Was onduidelijk of de Achterhoeker aan wie de vraag gesteld werd, de bedoeling ervan t... lees meer
-
Er nooit bij stilgestaan dat ik als fietser nog moet gaan nadenken over het dragen van een helm. Of nadenken, niks nadenken, beseffen dat ik er niet onderuit kan. Is naïef. Mijn fietsenpark bestaat uit twee fietsen: een gewone en een elektrische, maar misschien is een elektrisch... lees meer
-
Van ziek zijn is de aangenaamste fase het uitzieken. Je hoeft nog niets, niet van jezelf, niet van je lichaam dat natuurlijk ook bij jezelf hoort, maar er is niet veel naars meer aan de hand. Je denkt aan de dag van morgen wanneer je weer op de been bent. Je kunt dan door met de... lees meer
-
Gisterochtend zag ik in een televisieprogramma dat een bisschop de bloemen zegende die klaarlagen om naar Rome vervoerd te worden. Zondag staan ze op het Sint Pietersplein wanneer de paus de wereld toespreekt. De hoop leeft dat hij zal zeggen: bedaank voor die bloeme.
-
Veel vond ik opmerkelijk in de documentaire over president Zelensky zondagavond. Van de vluchtelingen hier in de straat begrijp ik dat hij ook voor de oorlog vaak onder vuur lag, wat kwam doordat hij een man met beperkte politieke ervaring was en daar niet altijd handig mee omgi... lees meer
-
Even dacht ik: toch nog! Twee jaar voorzichtig geweest, gemondkapt door het grootste gedeelte van het dagelijks leven gelopen, enorm gevaccineerd, huizen in quarantaine gemeden en zaterdagmorgen ineens: koorts! De avond daarvoor naar het Boekenbal geweest, een lawaaierige chaos... lees meer
-
Aan het woord workshop heb ik lichte hekel. Klinkt zo pretentieus en veel te deftig, Maar goed, af en toe krijg ik de vraag of ik een workshop Schrijven wil geven. Schrijven met een hoofdletter, want dan is het menens. Kan zijn dat het gaat over schrijven van verhalen, maar ook... lees meer
-
In mijn woonplaats wordt op veel plaatsen aan de weg gewerkt en aan de omgeving ervan. Ik heb de indruk dat dit in veel woonplaatsen het geval is. Allemaal vooruitgang.
In het verkeer ben ik meestal fietser en dan is het vaak puzzelen hoe je ergens komt. Dat is niet altijd... lees meer -
Nooit dacht ik zo over mezelf, maar ik weet dat ik het ben: beeldschermwerker. Zo sta ik trouwens niet ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Laat ik het zo zeggen: ik ben óók beeldschermwerker. Sta ik nooit bij stil, maar zojuist wel toen ik hoorde dat ik voortaan om elf uur... lees meer
-
Soms bevangt me de vurige behoefte een uitvinding doen waarvan de wereld opkijkt. Hoeft niet per se de grote wereld te zijn, de kleine is ook goed. In ieder geval een uitvinding waarop iedereen zat te wachten. Zonder dat te beseffen natuurlijk, anders was het al door iemand ande... lees meer
-
Met grote genegenheid herinner ik me een conducteur van de NS die ik een jaar of tien geleden op een perron van station Eindhoven tegenkwam. Ik reisde per trein van Maastricht naar Amsterdam en op Eindhoven ging alles mis, min of meer vergelijkbaar met wat er zondag aan de hand... lees meer
-
Fout bezig. Schiet net iets te laat door me heen.
In een washok bij een tankstation sta ik mijn auto lekker in te zepen. Dus niet de auto in een wasstraat gezet waarin het werk door een meedogenloze machine wordt gedaan, nee, gewoon zelf. Zoals onze ouders deden, ver weg i... lees meer -
Terwijl ik erg van de woorden sneeuw en lente houd, combineerde ik die nog nooit, geloof ik, terwijl het zo voor de hand ligt: lentesneeuw, woord vol poëzie met een zachte glans van dunne stilte.