Laatst stond ik bij vrienden thuis voor een kolossaal televisiescherm te tennissen. Niet echt, net alsof. De bal op het scherm reageerde op mijn bewegingen en ook was er een tegenstander. Die stond naast me, maar ook op het scherm tegenover me. Ik kan zoiets moeilijk uitleggen,... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Wanten
Volgende week verschijnt van journaliste Jutta Chorus het boek `Beatrix. Dwars door alle weerstand heen’. Ze citeert daarin uit welingelichte kringen die werkelijk welingelicht zijn. Er staat veel onthullends in. Bijvoorbeeld wat koningin Beatrix vond en vindt van wat prins Bernhard aan het eind van zijn leven allemaal aan journalisten toevertrouwde (`Welke man hebben wij eigenlijk begraven?’) Niet onthullend is dat Willem-Alexander in het voorjaar van 1999 aan zijn vrienden liet weten dat hij een `lekker stuk’ had ontmoet. Misschien was het `aan de haak geslagen’, want dat doe je met een lekker stuk. Wie vindt dat niet van onze toekomstige koningin? Ik werd volwassen tijdens de eerste feministische golf en als je dan in het bijzijn van een vrouw over een andere vrouw zei dat ze een lekker stuk was, dan was je een vies mannetjeszwijn en moest je als de bliksem in een pikdonker hoekje kruipen, liefst chemisch gecastreerd. Sindsdien ga ik met die typering altijd behoedzaam om, maar misschien hoeft dat nu niet meer, misschien heeft onze nieuwe koning het vrijgegeven. Er is een woord dat dieper gaat dan een `lekker stuk’, een woord dat min of meer verdwenen is, maar dat in mijn kindertijd regelmatig werd gebruikt, vooral door jongens en mannen die van wanten wisten. Het is een woord dat ik altijd sympathiek heb gevonden, ik heb het over `mokkel’. `Mokkeltje’ hoor je nog weleens, maar dat is iets anders dan een `mokkel’. Net als bij `stuk’ hoort `lekker’ erbij. Een lekker mokkel! Heb meteen een goed humeur.
Columns
-
-
Graag volg ik de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Ver weg, maar ook helemaal niet. Gaat ons ook aan, op den duur. Jammer dat hier alleen fragmenten van de toespraken van de kandidaten worden uitgezonden. Als ik tijd heb, wil ik er geen woord van missen. Zeker niet wanneer de... lees meer
-
In mijn kindertijd in Nijmegen was het de normaalste zaak van de wereld dat je bijna iedereen vandaag met een askruisje zag lopen. Carnaval was voorbij, er begon een nieuwe tijd die veel ernstiger was. Dus allemaal naar de kerk. Ik ging met de klas, naar de kerk op de Berg en Da... lees meer
-
Welke minister gáát hier dan over, vroeg ik me gisterochtend af toen ik op de radio hoorde spreken over carnavalsoptochten die vanwege de harde wind werden afgelast. De verslaggever had gevoel voor dramatiek, want zei tegen een van de betrokkenen: `Daar gaat dus het levenswerk v... lees meer
-
Zondagochtend, tamelijk vroeg, het is nog niet zo lang licht: ik zit voor het raam naar de stille straat te kijken, een tijdsbesteding die goed is voor mijn gedachten, en ineens komt er beweging in de straat: een zeer bejaard echtpaar passeert mijn raam. `Passeren’ is een te bew... lees meer
-
Minister Van der Steur hoeft niet voor álles op zijn sodemieter te krijgen. Ik zeg er meteen bij dat ik geen fan ben. Eerder deze week zag ik in Brandpunt een portretje van hem. Het was niet duidelijk wat het moest aantonen, maar misschien viel er ook niets aan te tonen. De mini... lees meer
-
Voor me liggen de 6 tips `voor een prettige carnavalsviering’. Niet dat ik aan carnaval doe, maar het interesseert me wel. Bovendien weet je nooit waarin je per ongeluk verzeild raakt. Vorig jaar moest ik met carnaval naar Maastricht. Ik had daar wat te doen op de toneelschool,... lees meer
-
Niet iedere dag sta ik erbij stil dat we in een afroepeconomie leven. Daarin heet de niet-officiële klusjesman een `jobber’. Als ik het goed begrijp moet een jobber een man of vrouw zijn die alles kan, in huis, zonder ervoor geleerd te hebben. Tussen de 15 en 20 euro per uur. Er... lees meer
-
Als democraat zit ik met veel in mijn maag. De meeste van die kwesties komen voort uit de vraag: wat nu te doen? Die vraag kan nuttig zijn, niet altijd. 6 april. Het referendum over Oekraïne. Toen het referendum voor het eerst ter sprake kwam, in een praatprogramma, lette ik nie... lees meer
-
Al twee keer overkwam het me, kort achter elkaar: ik loop van het station naar huis en heb een bos bloemen bij me. Die heb ik gekregen van de organisatie waar ik eerder op de dag voorgelezen heb uit mijn boeken en daarover iets heb verteld. Ik krijg daar geld voor, maar ook bloe... lees meer
-
Graag sta ik vroeg op, pak de ochtendbladen van de deurmat, zet de radio aan, kopje koffie erbij, kijk een tijdje naar de lege straat, haal diep adem en begin dan echt aan de dag. Ik hoor iemand iets zeggen op de radio, maar stuit dan op een verschijnsel dat zich de laatste tijd... lees meer
-
Europese afspraken zijn bepaald geen huis-tuin-en-keuken-afspraken. Je gaat bijna automatisch rechtop zitten, terwijl je kijkt alsof je je zondagse pak aan hebt. Ik weet niet hoe vaak er Europese afspraken gemaakt worden, maar knik instemmend nu ik lees dat een Europese afspraak... lees meer
-
Lang geleden dat ik in een huis was dat `een huisje’ wordt genoemd. In Nederland in dit geval. Wel in het buitenland, maar daar blijft een huis meestal een huis. Ik heb het over een vakantiehuisje, een huisje dat altijd een wat vluchtige uitstraling heeft. Daar schrijf ik dit st... lees meer
-
Het apotheekgesprek is ook altijd een puntje. Ik bedoel niet het gesprek dat je met de medewerkers moet voeren, nee, je komt een vriend of bekende tegen. Net als in een ziekenhuis ben je terughoudend met je directe belangstelling. Misschien heeft de andere wel helemaal geen zin... lees meer
-
In de trein van Amsterdam naar Nijmegen komt kort na vertrek een man de coupé binnen aan wie te zien is dat zijn leven niet helemaal op orde is. Hoe zie je dat? Ik weet het ook niet precies, maar geloof dat er zich een afstand manifesteert tussen hem en de werkelijkheid. Dat is... lees meer