Bonnetjes! Altijd die dekselse bonnetjes! Ik geef meteen toe dat ik er ook slordig mee omga. Eet ik tussen de middag ergens een broodje haring en pas als ik weer ver weg ben, vraag ik me af of ik dat nu at vanwege mijn werk of gewoon als mens die zin had in een broodje haring. I... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Werk
Voor het stoplicht sta ik achter twee mannen. Ze zijn druk in gesprek. Als het groen wordt, slaat de ene man de andere op de schouder en zegt: `Ik ga er vandoor, want ik moet nog een tafel zagen.’ Hij zwaait, de andere man zwaait ook en ik denk na over die handeling, een tafel zagen. Zoiets heb ik nog nooit gedaan. Sterker nog: ik heb nog nooit stilgestaan bij de mogelijkheid. In mijn leven heb ik al aan heel wat tafels gezeten, maar tot nu toe is het geen seconde in me opgekomen er zelf een te maken. Een stoel trouwens ook niet. Ik geloof dat het nog erger is: geen enkel meubel. Ja, een kruidenrekje, eind jaren zeventig, maar toen ben ik erg geholpen door de eigenaar van de doe-het-zelfwinkel bij mij in de buurt. Die vroeg: `Hoe dacht je dat te gaan doen?’ Ik liet hem een tekening zien, een ontwerp. Daar keek hij lang naar. Een kruidenrekje is natuurlijk geen meubel, maar meer een soort voorziening, dingetje voor in de keuken, dat niet eens echt noodzakelijk is. Je kunt de potjes met kruiden ook gewoon op het aanrecht zetten. Een tafel zagen is het grote werk. Dan ben je dus met iets bezig. Begin je met zagen? Hangt natuurlijk af van je omgang met het materiaal. Zie je, daar heb je het alweer: ik weet heus wel hoe een tafel eruitziet, maar als ik er een zou moeten maken, wist ik niet waar ik moest beginnen. Misschien is het goed voor mijn karakter, als ik daar wel een idee over had. Poten, hoe maak je die? Kun je waarschijnlijk kant en klaar kopen, maar dat kan ook met de hele tafel. Nee, máken! Zágen!
Columns
-
-
Weer ben ik even in het zuiden van Frankrijk, nu niet ter recreatie maar omdat ik er werk te doen heb. Op wat voor werk dat is kom ik een andere keer terug. Ik logeer in een sprookjesachtig landhuis in een omgeving waar het als sinds april niet meer geregend heeft en de hitte... lees meer
-
is een app tegen verspilling, lees ik. Nog steeds betreur ik het een beetje dat ik dan niet onmiddellijk denk: die moet ik hebben! Terwijl ik toch best iemand wil zijn die overal een appje voor heeft. Om me heen zijn mensen die zomaar kunnen zeggen: `Over een kwartier begint h... lees meer
-
Toen ik las over het Wereldkampioenschap Verstoppertje Spelen, afgelopen weekend in Italië, dacht ik uiteraard terug aan mijn kindertijd. Wij speelden natuurlijk ook verstoppertje, overigens zonder te beseffen dat je daar later wereldkampioen in zou kunnen worden. Wij wisten n... lees meer
-
Een groot deel vaan mijn leven breng ik door me dromen. Bedoel ik niet dagdromen. Doe ik óók, maar ik heb het gevoel dat ik die in de hand heb en bovendien kan ik altijd zeggen: zo, nu weer naar de orde van de dag. Die orde is er immers altijd ook en daarvan blijf ik me vaag bew... lees meer
-
Lijkt me juist dat Albert Heijn explosieve kroketten uit de schappen verwijdert. We bereiden kroketten niet om ze uiteen te zien spatten. Ik ben trouwens van de stroming die nooit zelf een kroket bakt. Niet omdat ik er te lui voor ben, nee hoor, maar voor een kroket ga ik naar d... lees meer
-
Ben twee dagen in terug in het land en merk dat het vaak over `sorry’ gaat. Natuurlijk heb ik het nieuws gevolgd en weet dat onze premier `sorry’ heeft gezegd, maar dat waaide aan me voorbij. Had ik misschien moeten voorkomen, want telkens als het over `sorry’ gaat, heb ik het g... lees meer
-
Gek dat mijn eerste reactie lichte bezorgdheid is, als ik lees dat honden de meeste woorden van hun baasje begrijpen. Ja, dat staat er in het artikel dat ik erover las, `begrijpen’. Maar begrijpen en begrijpen zijn twee dingen. In een radioprogramma reageerde Martin Gaus op het... lees meer
-
Als iemand me de weg zou vragen naar de luizenkliniek in mijn woonplaats, stond ik met mijn handen in het haar. De luizenkliniek houdt me ook niet bezig, maar nu lees ik er een artikel over. Hoofdluizen worden weer een groter wordende plaag, niet alleen op de basisscholen, maar... lees meer
-
Of de hel bestaat, weten we niet. Maar als het zo is, zal er zo nu en dan ook gegeten worden. Hoe dat gaat, kun je min of meer ondervinden als je een wegrestaurant bezoekt dat ligt aan een van de grote autowegen naar het zuiden van Europa. Of vanuit het zuiden weer terug naar he... lees meer
-
De meeste openbare voorzieningen zijn bedacht en aangebracht om onze gang door het openbare leven makkelijker te maken. Misschien niet altijd makkelijker, maar dan dienen ze onze dynamiek in het openbare leven in ieder geval te begeleiden. Soms hangt er iets raadselachtigs omh... lees meer
-
Paar weken geleden loop ik ’s ochtends in alle vroegte de fitnessclub binnen. Om in gymzaal te komen moet je langs een balie. Daar kun je koffie bestellen en dranken waarvan je langer leeft. Als je die balie passeert en naar links kijkt, zie je een zwembad, een niet al te groot... lees meer
-
Alles wat van belang blijkt in mijn leven, is het gevolg van het toeval. Dat weet ik zeker. Maar ik weet bijna niets zeker, ik dénk dat ik het zeker weet. Ik moet me er niet te veel mee bezighouden, want dat doet mijn relatie met het toeval geen goed. Het toeval is er ineens,... lees meer
-
Mijn leven duurt al een tijdje en ik maakte veel zomers mee, maar of er een tussen zat die sportzomer werd genoemd, staat me niet meer bij, maar het kan zijn dat ik maar half oplette. Van de zomer van dit jaar weet ik het zeker, een groot deel ervan was een sportzomer en ik he... lees meer
-
Kijk, dan mis je de praatprogramma’s, in dit geval speciaal Peter R. de Vries die uitlegt hoe het zit met de man die van de Staatsloterij een bedrag heeft gekregen omdat hij zich misleid voelt. Peter R. de Vries wist hier uiteraard al van, al maanden geleden, maar hij kan vert... lees meer