Hoe sta ik ervoor in 2021? Nog niet zo lang terug was zo’n vraag niet in me opgekomen. Over 4 jaar! Ik hoop dat het meeste wat ik doe, hetzelfde is als wat ik nu doe, met opgeheven hoofd, neus in de wind, borst vooruit, zacht opgejaagd door avontuurlijke onrust, altijd nieuwsgie... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zetje
Zelden kom ik nog in situaties terecht waar zich samenzang voordoet. Nog niet zo lang geleden waren er nog weleens feestjes waar iedereen ver na middernacht enthousiast met de muziek meezong, maar dat gebeurt nauwelijks meer. Ik weet nog niet of ik dat betreur. In de eerste fase van mijn leven was het niet ongebruikelijk. Bijvoorbeeld rond een kampvuur. Ik zong nooit uit volle borst mee, daarvoor klonk mijn stem te gewond, maar wel een beetje, al was het maar om het gevoel ergens bij te horen. In die periode maakte ik kennis met het melancholieke lied ‘My Bonnie’. Dat er ook een rock-’n-rollversie van bestond, was niet tot me doorgedrongen. Paar dagen geleden overleed in Hamburg Tony Sheridan. Hij nam het lied op met The Beatles, die toen even The Beat Brothers heetten. Het was 1961. Het jaar daarvoor waren The Beatles in Hamburg neergestreken. Later kocht ik de plaat waarop het nummer stond (op de hoes in grote letters: The Beatles with Tony Sheridan, natuurlijk!), maar ik heb er niet vaak naar geluisterd. De uitgave staat in de kast omdat ik soms opgejaagd word compleetheiddrang. Waarschijnlijk hadden The Beatles het ook wel gered zonder Tony Sheridan, maar misschien was het later gebeurd. Tony Sheridan is in Hamburg blijven hangen. In Duistland is hij enige bekendheid blijven houden. Zonder The Beatles hadden de laatste dertig jaar van de vorige eeuw er anders uitgezien. En de nieuwe eeuw daarom ook. Ook Tony Sheridan heeft die tijd dus een zetje gegeven. Goed om stil te staan bij wat dat dan is.
Columns
-
-
Deze dragen draai ik vaak de muziek van Tom Petty. Maar dat deed ik altijd al. Het meeste van wat hij gemaakt heeft, heb ik. Hij stierf maandag, de dag dat mijn moeder 92 was geworden als ze vorig jaar niet was overleden. Haar verjaardag en de dood van Petty hebben een verbond g... lees meer
-
De trein staat stil een paar minuten voor het station van een niet al te grote stad waar ik niet moet zijn. Anders had ik het vervelend gevonden vlak voor de bestemming te worden opgehouden. Gebeurt vaker, op het station is iets aan de hand, misschien zijn rails vol, de trein mo... lees meer
-
Zaterdagmiddag was ik in de Openbare Bibliotheek van Nijmegen waar Pé Hawinkels werd herdacht, de dichter en vertaler die in Nijmegen woonde en in 1977 jong overleed.
-
De vroege ochtend begon gisteren koninklijk. Niet mijn bijdrage(n) eraan, nee, de ochtend zelf. Het was stil op straat, geen zuchtje wind, om alles hing een gouden glans. Ik verlang dan vurig dat er even niets gebeurt en bedierf het zelf, want ik zette het ochtendprogramma aan.... lees meer
-
In een aangename boekhandel mag ik van alles vertellen over mijn nieuwe boek. We hebben het over herinneringen, de rol die ze spelen in het heden, de werking ervan. In de pauze spreekt een zonnige vrouw me aan. Ze heeft geen leeftijd en maakt niet de indruk daarmee te zitten. Ze... lees meer
-
Tegen alle bedreiging van de stilte in, boven en rond de Veluwe moeten we krachtig protesteren, ook al hebben we een overheid die niet in die protesten is geïnteresseerd. Wel in nieuwe vliegroutes vanaf vliegveld Lelystad. Het gaat vooral om vakantievluchten. Interessant dat het... lees meer
-
“Trotse houding, Thomas, trotse houding!” Op de fitnessclub is een nieuw apparaat. Het ligt op de grond, heeft twee handvaten en aan iedere kant een gewicht. Je moet erin gaan staan, de handvaten pakken, waarbij je iets door de knieën zakt, en weer gaan staan.” Dan roept de coac... lees meer
-
Het boek van oud-SP-kamerlid Sharon Gesthuizen over de knoet van Jan Marijnissen (`driftige peuter’) heb ik niet gelezen. Dat hoefde niet want voordat het in de winkel lag, was het al in ieder actualiteiten- en praatprogramma aan de orde geweest. Ook de kranten hadden er vol van... lees meer
-
In mijn vorige buurt zag ik hier en daar regelmatig hangjongeren en ik vroeg me af of ik er een zou willen zijn als ik jong was. Het is makkelijk je zoiets af te vragen op mijn leeftijd, maar ik neem bijna iedere vraag serieus. Ik denk het niet, want ik houd niet van groepen e... lees meer
-
Veel belangrijke documenten heb ik niet. Officiële documenten dan. Mijn diploma van de middelbare school is bij een binnenbrand verdwenen, zwemdiploma’s ook. Ik ga er verder niet diep over nadenken, het zijn er twee: paspoort en rijbewijs. Eerste ligt in een la, tweede zit in... lees meer
-
Veel hoef ik niet per se te weten. Steeds meer, geloof ik. Bijvoorbeeld dat het deze week Fiets Telweek is. Een grote groep fietsers houdt met een speciale app van alles bij, zoals de snelheid, de route, punten die voor vertraging zorgen. Het zijn van die woorden waarvan ik nooi... lees meer
-
Misschien moet het me verontrusten, maar er zijn kwesties waarin ik me helemaal niet wil verdiepen, terwijl iets in me zegt dat ik dat wél moet doen. Wildplassende vrouwen bijvoorbeeld en de rechter die zich met hen moet bemoeien. Dat er dus meer openbare toiletten moeten kome... lees meer
-
De ochtendmist hangt in flarden in de stille straat. Graag kijk ik daarnaar. De dag begint stamelend, het is goed dat nog niet alles zichtbaar is. Dan komt er een bestelbusje de hoek om. Het ziet er gloednieuw uit, blauw en wit van kleur. Dan zie ik wat erop staat: VERTROUWELI... lees meer
-
De uitstraling van Prinsjesdag is verbleekt. Wat de koning gaat zeggen, weten we ongeveer. Er zijn geen verrassingen. Ik klaag niet, want er zijn nog altijd de hoedjes. En de hoeden.