Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Zielig

Ja, de meeste mannen zien er tegenop,’ zegt de vrouw teder en ze raakt met haar hand even mijn onderarm aan, wat ik een goed gebaar vind. Maar ik houd niet van algemeniseringen. Ik wil dus helemaal niet bij de meeste mannen horen, maar ik hoor er nu wel bij en inderdaad zie ik er tegenop. Ik ben in een kledingwinkel, heb twee broeken in mijn handen en de verkoopster heeft me gewezen waar het pashok is. Ik zie er niet alleen tegenop, ik word er ook altijd droevig van. Dat merk ik na een paar minuten al. De vrouw in de winkel vraagt of ze me kan helpen, ik antwoord dat ik even wil kijken en zij zegt dat ik haar moet roepen als ik denk dat ik geholpen wil worden (een te castreren kater sluipt treurig mijn gedachten binnen). Ondertussen kijk ik naar de broeken en wil ineens heftig naar buiten, in mijn auto stappen en naar zee rijden om daar op een terras naar de horizon te staren, de wind in mijn haar te voelen en het hysterische gekrijs van de meeuwen aandachtig te beluisteren. De meeste mannen hebben dat blijkbaar, Maar hoe zit het met vrouwen? Vinden die het passen van broeken aangenaam? Nee toch? Vreemd dat de vrouwen in mijn omgeving en ik het er nog nooit over hebben gehad. Misschien is er toch iets mee wat alleen voor mannen een ding is en vrouwen een zielig kwestietje vinden. Als ik tien minuten later verkrampt uit het pashok kom en buiten adem naar een van de broeken knik, zegt de verkoopster: `Nou, het viel toch best mee.’ Even verwacht ik een snoepje. En dadelijk een leuke stempel op de kassabon.

Columns

  • Vaak ben ik bang dat ik iets niet begrijp wat ik wel zou móeten begrijpen. Kan liggen aan de wereld die steeds gecompliceerder wordt, maar ook aan mezelf. Ik houd rekening met dat laatste. Toen Fred Teeven maandag zijn aftreden bekendmaakte en nijdig tussen haakjes zei dat de de... lees meer

  • Tijdje terug fietste ik langs een auto die half op het fietspad stond. Ik raakte een van de buitenspiegels. `Raken’ is een te groot woord. Ik streek er langs. Vergelijk het met een zuchtje wind. Er gebeurde toen dit: een man stapt uit. Nee, het is iets ánders dan uitstappen. Het... lees meer

  • Volgens mij heb ik de openbare orde en veiligheid nog nooit grof geschonden. Ik ben daar ook niet geschikt voor. Als ik dat de komende dagen doe, krijg ik een bekeuring of word ik ingerekend. In minder ernstige gevallen niet, want de politie gaat actievoeren. Er moet een beter c... lees meer

  • De opkomst van de barbier volg ik met vage interesse, wat vooral aan mijn haar ligt. Dat heeft een vrij matige uitstraling. Toch kan ik een lichte fascinatie voor deze beroepsgroep niet ontkennen. Zaterdag las ik een interview met een barbier die in Nijmegen en Arnhem opereert.... lees meer

  • Waarvoor ik huiver voel, is dat ik rare of vervelende dingen doe waarvan ik me niet bewust ben. Een abstract gevoel want als ik me er niet bewust van ben, weet ik dus ook niet dat ik die dingen doe. Neuspeuteren bijvoorbeeld. Als ik iemand daarmee bezig zie, vind ik dat hinderli... lees meer

  • Volgende week zijn er in onze straat filmopnamen. Een Duitse productiemaatschappij maakt een film over Anne Frank, eind van dit jaar in de bioscopen te zien. Over dit project komen regelmatig schriftelijke mededelingen, want de bedoeling is dat de buurt duchtig meewerkt. Alle au... lees meer

  • De flessen lijken behoorlijk op elkaar, maar natuurlijk kan Exota niet terugkeren in de smaak die zich de generatie van toen herinnert. Ik geloof ook niet dat de makers daarop uit zijn. Een ijshandelaar en een paar vrienden hebben voor een nieuw leven van de frisdrank gezorgd. Z... lees meer

  • Als woorden met een belangrijke lading te vaak worden gebruikt, krijgen ze een vale tint en steeds minder betekenis. Betreurenswaardig voorbeeld hiervan is: integer. Uiteraard volgde ik de berichtgeving rond het Gelders Statenlid dat haar zoon een baantje bezorgde, het onderhoud... lees meer

  • Toen ik gisterochtend wakker werd, nam ik me voor niet te vergeten dat het vandaag Nationale Complimentendag was. Vorige jaren wist ik het niet of kwam ik er veel te laat achter, vlak voor middernacht – en dan belde ik alsnog snel iemand op: `Wat heb je toch een prachtige stem!’... lees meer

  • Er zijn mensen die liever niet door een tunnel rijden. In mijn omgeving ken ik er ook een paar. Zelf heb ik dat niet, maar dat zeg ik niet om stoer te doen. Er is iets aan de hand met de tunnels in Nederland, bijvoorbeeld dat in veel ervan de brandweer niet naar binnen gaat als... lees meer

  • Soms lijkt woede besmettelijk. Dan heb ik het niet over woede die zich explosief uit, maar over de naar binnen geslagen woede, in het alledaagse openbare leven. Gisteren liep ik over een markt, het was er vrij druk, en ineens besloot ik op zoek naar een lach te gaan. Was lang zo... lees meer

  • Wat me verbaast is dat de uitdrukking `Zandzakken voor de deur!’ zich niet wat steviger gevestigd heeft in ons dagelijks taalgebruik. Hij komt uit het befaamde radioprogramma van André van Duin, de Dik Voormekaarshow.

  • Vandaag is het 23 februari. Over een paar weken zijn de verkiezingen en ik weet niet of ik me daarop minder moet verheugen, nu vlak voor het weekend bekend werd dat Herman van der Zandt op de uitslagenavond niet meer het touchscreenscherm bedient. Vanwege die activiteit werd hij... lees meer

  • Feyenoordsupporters in de Eeuwige Stad, je moet er niet aan denken, maar je moet er dus wel aan denken, want ze waren er. Donderdagmiddag zat ik met een Feyenoorddeskundige in een radioprogramma. Hij moest over de wedstrijd van die avond praten. Ook vroeg de presentator iets ove... lees meer

  • In het café bij mij op de hoek zitten aan de bar een man en een vrouw die ik daar nog nooit gezien heb. Kan natuurlijk, ik ben er niet altijd, maar toch is het duidelijk dat ze hier voor het eerst zijn. Ook voor het eerst samen in een café. De bijeenkomst heeft geen amoureus kar... lees meer

Pagina's