Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Zin

Soms kunnen woorden erg goed zijn voor je humeur. Gisterochtend liep ik vroeg over straat, in het eerste licht. Als ik een bakker passeer zie ik naast de winkeldeur een bord hangen waarop in forse, gezellige letters staat: Vrijdag Gevulde Koeken-dag! Zelden eet ik een gevulde koek, maar nu krijg ik er zin in. Met die zin kan ik echter niets, want de winkel is nog niet open. Wel meen ik de geur van de koeken te ruiken. Die lijkt ergens van onder de grond vandaan te komen. Terwijl ik me de smaak van een gevulde koek voorstel, loop ik langs een kleine vrachtwagen. In de cabine ervan zitten een man een vrouw. Ze kussen elkaar en niet zo’n beetje ook. Ik vind het een aangenaam tafereel, maar snap ook wel dat ik er niet te lang naar moet kijken, want ik heb er niets mee te maken. Hoe ik erbij kom, weet ik niet, maar het ziet er een behoorlijk overspelig uit. Ook daarmee heb ik niets te maken, gelukkig niet. Ik voel er ook veel voor om zo in de cabine van een niet al te grote vrachtwagen te zitten. De dag moet nog beginnen en je bent al in een tintelende activiteit verzeild geraakt. Maar goed, ik had het over woorden waarvan ik een goed humeur krijg. Zo’n woord staat op de zijkant van de kleine vrachtwagen. Misschien is het een woord van niets, maar op dat uur van de dag en met man en de vrouw voorin heeft het een enorm fééstelijke uitstraling. Het woord is `sierbestrating’. Het is een woord waaraan ik zelden denk en dat ik misschien nog nooit uitsprak, maar nu hoort het ineens bij een dag die niet kapot kan.

Columns

  • Vandaag verdwijnt de anderhalve meter. Zo zeggen sommige mensen het. Beetje rare mededeling. Bedoeld wordt dat de anderhalvemetersamenleving wordt opgeheven. Vorig jaar Woord van het Jaar: anderhalvemetersamenleving. Niet omdat het zo’n mooi woord is. te lang en klonterig, maar... lees meer

  • Belangenbehartigers van tuincentra en woonwinkels trekken aan de bel: ze zijn bezorgd over hun horeca. Vanwege de coronapas. Ze vrezen gedoe, ze willen `noodgedwongen’ geen `politieagentje’ spelen. 

  • Moet een vorm van geluk zijn. Dat denk ik als ik in Maastricht uit de trein ben gestapt en achter een min of meer bejaard echtpaar loop dat klaar is voor een fikse wandeling. Rugzakjes. Nordic Walking stokken. Stevig schoeisel. Het meest opvallend zijn de korte broeken die ze aa... lees meer

  • Als er door de gangen van onze lagere school een vrouw liep, was dat opmerkelijk, een rooms-katholieke jongensschool, geleid door religieuze mannen die geen paters maar `broeders’ waren. In dat kleine universum speelden meisjes geen rol. Vrouwen al helemaal niet. Ja, Maria, de m... lees meer

  • Een matige Prinsjesdag is het vandaag. Er kan en mag weinig in Den Haag, het land is politiek volstrekt verschraald en wat er overblijft zijn alleen de hoedjes die nog voor enige opwinding kunnen zorgen. 

  • “Meneer, ik heb er geen woorden voor.” De man die dat tegen me zegt, heeft het niet over onze politiek, nee, over pakjes. Hij staat achter de balie van het postkantoor. Hebben we hier tegenwoordig weer in de buurt. Fijn! 
    Pakjesbezorging is een prima onderwerp op kleinschal... lees meer

  • Voor de zomer werden twee presentatoren van een praatprogramma de laan uit gestuurd, omdat hun programma urgentie miste. Ik kan me niet herinneren dat er toen in andere praatprogramma’s veel gepraat is over wat dat nu precies is, urgentie. Terwijl praten over televisie toch het... lees meer

  • In de Amerikaanse Catoctin Mountains bevindt zich Camp David, het buitenverblijf van de president waar hij grote nationale en vooral internationale problemen overdenkt en vaak ook oplost. We kennen de foto’s waarop hij lachend te zien is in gezelschap van wereldleiders die ook l... lees meer

  • Zal het woord `anderhalvemetersamenleving’ ook verdwijnen? Hoe lang duurt dat? Vanaf 25 september bestaat de samenleving die zo heet, niet meer. Als je zoiets zegt, klinkt dat vreemd. Wat komt daarvoor in de plaats? Ja, een andere samenleving, maar hoe gaan we ons daarin gedrage... lees meer

  • Morgenvroeg moet ik om half acht bij de tandarts zijn. Toen die afspraak werd voorgesteld, zei ik: prima. Herinner me dat ik erbij dacht: dan is er nauwelijks tijd ertegenop te zien. Zijn weinig mensen die zich op het bezoek aan tandarts verheugen, wat me echt een nadeel lijkt v... lees meer

  • We weten wat ze zullen zeggen, maar de persconferentie van de premier en minister Hugo gaat gewoon door. Je moet er altijd bij melden dat ze demissionair zijn, opdat niemand denkt dat er plotseling een nieuwe regering is. We weten niet meer wat we ons daarbij moeten voorstellen,... lees meer

  • De tijden zijn veranderd maar toch dacht ik zaterdag even terug aan dat CDA-congres in 2010, op 2 oktober, de 85ste verjaardag van mijn moeder, de Rijnhal in Arnhem was stampvol leden en crisisdamp. Op de eerste rijen coryfeeën die bezorgd keken, Piet de Jong, Dries van Agt, Jaa... lees meer

  • Is iets van de laatste jaren dat ik stilsta bij het einde van de zomer. Terwijl ik over het strand wandelde, besefte ik dat. Nog niet zo lang geleden maakte het me allemaal niet zo veel uit, want ik had al vanaf halverwege de lente zin in de herfst. Ben echter zomerser geworden,... lees meer

  • Mooi moment tijdens 8 uur Journaal van woensdag. Duurde helaas kort, maar kon niet anders. Aan de orde was een verontrustend onderwerp: ten gevolge van de klimaatverandering verandert ook het uiterlijk van sommige dieren. Een bioloog legde dat uit aan de hand van een vogel uit S... lees meer

  • Wanneer ik een woord voor het eerst uitspreek of opschrijf, merk ik dat sterk. Meestal is het een woord dat ik lelijk vind of waartegen ik om een andere reden verzet voel. Deze week was het: middagdip. Ik hóórde het me zeggen: “Ja, ik zat in een middagdip. Daarom deed ik een pow... lees meer

Pagina's