In de jaren negentig van vorige eeuw en in het begin van de nieuwe werkte ik mee aan een radioprogramma van de VPRO, Music Hall, een programma waarover sommige mensen gelukkig nog met weemoed spreken.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zomer
Dit jaar hebben we het vaker over het weer dan anders, geloof ik. `Het wordt weer opnieuw zomer,’ hoor ik zojuist. Vond ik mooi klinken: opnieuw zomer. Prima titel voor een boek met een optimistisch karakter. Meestal probeer ik zo min mogelijk gedachten aan het weer te besteden (het is wat het is), maar ik kom er nu niet altijd onderuit. Sommige weermomenten blijven me bij. Paar dagen geleden loop ik door mijn geboorteplaats Nijmegen als het ineens hard begint te regenen. Niet een beetje hard, écht hard. Even daarvoor was het nog erg warm, zo warm dat ik spijt had van het jasje dat ik had aangetrokken. Goed, ik ga dus onder een boom staan schuilen. Lang geleden dat ik zoiets heb gedaan. Het is volgens mij ook een ouderwets tafereel: man schuilt onder boom. Je wordt dan niet doornat, maar toch nog steeds een beetje. En als het daarvoor warm was en daarna ook, ruik je die natheid, een zeer zomerse geur. De boom waaronder ik schuil, staat naast een stoplicht. Daar stopt dus zo nu en dan een auto. Dat ik daar sta te schuilen blijft niet onopgemerkt. Daarom wil ik ook iets maken van mijn positie. Ik wijs naar de regen en vervolgens naar het bladerdak. Alles wat ik daarmee bedoel is hartstikke duidelijk, maar toch maak ik die gebaren. Een bejaarde mevrouw die tijdens het chaufferen een hondje op schoot heeft, draait het raampje open. Ze zegt olijk: `Je staat op wacht.’ Ik vermoed dat ik raar lach. Ze voegt eraan toe: `Je krijgt er wel krullen van.’ Woorden uit een tijd die voorbij is. Heimwee naar die dagen.
Columns
-
-
Wanneer iemand in verontwaardigde wanhoop roept `Is dan niets meer heilig?’ (ik hoor het vaak), denk ik meteen: kalm aan, alsjeblieft, er is nog steeds best veel heilig, geen gezeur, er zijn ergere dingen.
Maar soms mag, nee moet er iets heilig zijn. Stilte bijvoorbeeld. Ik... lees meer -
Gisteren had ik twee afspraken en zaterdag werd ik twee keer op het hart gedrukt niet te vergeten dat de zomertijd was ingegaan: “Zou jammer zijn als je te laat was!”
-
Soms weet je meteen dat iets niet aan je besteed is, terwijl je vaag zou willen dat het wel zo was. Bijvoorbeeld het apparaat dat je verbindt met je mobieltje en dat je in staat stelt iemand te kussen die ver weg is. Voorziening ziet er niet aantrekkelijk uit, zoet van kleur met... lees meer
-
Volgens mij is het een verschijnsel uit de praatcultuur van de jaren zeventig: de werkgroep. In onderwijsinstellingen, bedrijven, bij de overheid, overal wemelde het van de werkgroepen. Een werkgroep hield zich bezig met problemen, lastige kwesties, brandende vraagstukken en doo... lees meer
-
Al een week ben ik aan de kust. De bomen aan de weg erheen zijn nog kaal en winters, de dagen roeren zich kil, de hemel huilt vaker wel dan niet, er staat een felle wind en de zee ziet er guur uit, vol grauwe golven, Is allemaal niet erg, integendeel, ik vind het aangenaam. En h... lees meer
-
Wat hartverwarmend, ja bemoedigend dat we nog steeds in een van de gelukkigste landen van de wereld wonen. Op nummer 5! Best hoog. Finland wéér op nummer 1, maar dat moeten we gewoon accepteren. Hoort ook bij geluk, geloof ik: dat je in staat bent veel te accepteren.
-
Als je een wedstrijd verliest, moet je de trainer niet ontslaan. Hebben we vaker gehoord, maar zo nu en dan moet het herhaald worden. Ik las die woorden gisteren in deze krant in een stukje over het topberaad van het CDA. Vindt vandaag plaats. Natuurlijk gaat het duchtig over de... lees meer
-
Een vriend zegt dat op de rekening van de tandarts `poetsadvies’ staat. En daarachter 50 euro.
Ik vraag of het om een lange uiteenzetting ging.
`Nee, hij zei hoe ik dat moest doen. Wist ik natuurlijk ook wel, maar ik deed het niet altijd. Nou ja.’
Hij stuurde de t... lees meer -
Afgelopen week trok ik met zangeres Beatrice van der Poel door het land met ons theaterprogramma Montere Weemoed. We zijn altijd aan het eind van de middag ter plekke. De zangeres gaat dan met de geluidstechnicus de boel op het podium regelen, waar ze mij niet bij kunne... lees meer
-
Telkens wanneer ik het woord `beleving’ lees of hoor, wordt in mij waakzaamheid gemobiliseerd. Gisterochtend dwaalde ik door het verkiezingsnieuws in de kranten. Ik ging voorbij aan het grote nieuws, want dat was inmiddels enorm bekend, net zoals wat iedereen daarvan dacht, net... lees meer
-
Was onze premier gisteren gast in Koffietijd? Of was het eergisteren? Het kwam niet in me op voor de tv te gaan zitten, maar het interesseert me wel. Dat hij dat doet, bedoel ik. Hij zal ongetwijfeld een prima indruk gemaakt hebben. Net zoals in Vandaag Inside ... lees meer
-
Met teleurstellingen ga ik al mijn hele leven slecht om. Niet dat ik er woedend of geïrriteerd op reageer, dééd ik dat maar, nee, ik ga ze vergoelijken, altijd zoek ik de zonnige kant op.
-
Veel mensen zitten raar in elkaar. Misschien iedereen wel. Het onderscheid tussen mensen die raar in elkaar zitten, en mensen bij wie dat niet het geval is, valt niet opzienbarend op. Maar ja, wat is raar? Als we niet raar in elkaar zaten, waren we misschien lang niet zo interes... lees meer
-
Als je ergens makkelijk grapjes over kunt maken, moet je het maar niet doen. Zaterdagavond flitste ik langs een praatprogramma waarin een hoge politieman aan het woord was. Eerder op de dag was hij betrokken geweest bij de acties in Den Haag.
Het ging even over de demonstr... lees meer