Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Baard

Ooit droomde ik dat ieder mens maar een beperkt aantal vragen mocht stellen, zodat je dus over iedere vraag goed moest nadenken voordat je die verwoordde. Geen fantastische droom, want vragen kunnen het leven avontuurlijk maken en dan vooral de vragen die onverwachte antwoorden opleveren. Er zat toch ook iets waars in de droom. Soms moet je wél over een vraag nadenken. Ik heb het hier al vaker over een verkeerde vraag gehad en die vraag is zo verkeerd dat ik er nooit over zal ophouden, deze: `Is er iets?’ Behalve dat er altijd iets is, weet degene aan wie de vraag gesteld wordt meestal geen raad met deze belangstelling. Het is een vraag waarmee iedereen ongemakkelijk in de weer gaat. Het antwoord `Nee, er is niets’ is nooit goed. De andere zegt dan: `Wel. Er is iets. Ik zie het toch. Er is iets.’ En voordat je het kunt tegenhouden, is er iets waar geen houden meer aan blijkt. Begint met een terloopse vraag die absoluut niet terloops is. Ander voorbeeld: ik vroeg laatst aan een vrouw die ik lang niet meer gezien had, of ze zwanger was. Zo zag ze eruit. Ik stelde die vraag blij, zelfs opgetogen. Dat had ik niet moeten doen. Gisteren zat ik in een restaurant en aan een belendend tafeltje namen een man en een vrouw plaats. De vrouw had veel kunstwerken aan haar lichaam hangen, de man een enórm verzorgde baard, vast een deel van een dagtaak. Ervaring leert dat waakzaamheid dan geboden is. Hij sprak op luide toon. Helaas kun je niet vragen of het wat minder kan. De man vroeg de vrouw: `Wil jij een bubbeltje?’

Columns

  • Nog een paar dagen wappert de Kinderboekenweekvlag fier boven de deur van de buurtboekwinkel. Vaak passeer ik de etalage vol kinderboeken die er popelend uitzien. Graag kijk ik even naar die wereld vol onvoorstelbare avonturen, kleine wonderen en dagelijkse levens die zo anders... lees meer

  • Sfeerverlichting in de straten. Het ging erover gisteren op de radio: wel of niet? En natuurlijk over de energieprijzen. Wordt altijd meteen bij gezegd dat die de pan uit rijzen. Eigenlijk kan het dus niet, de sfeerverlichting, maar als ik het goed begrijp wordt die toch opgehan... lees meer

  • Soms weet ik niet zeker hoe iets heet, wat lastig is als je het moet kopen. Ik denk dat ik `haardblokken’ moet zeggen als ik er in de kolossale doe-het-zelfzaak vergeefs naar loop te zoeken. Tijdje geleden was een open haard een min of meer verboden voorziening, ik weet niet mee... lees meer

  • Toen ik nog mocht tennissen van de dokter, alweer enige tijd geleden, deed ik dat op een baan in een park hier in de buurt, liefst in de vroege ochtend. Als ik daarheen fietste, passeerde ik altijd een plek bij een grote vijver, waarop mensen gehurkt in het gras zaten. Tussen tw... lees meer

  • In de Nijmeegse editie van deze krant las ik gisteren een stuk over de kermissen van vroeger en de bizarre mensen die daar tentoongesteld werden. Je moet betalen om hen te zien.

  • Twintig jaar geleden begon ik met het nemen van rijlessen en ongeveer twee jaar later na een stuk of zeven pogingen haalde ik mijn rijbewijs. Sindsdien volg ik alle berichten omtrent het Centraal Bureau Rijvaardigheid met warme aandacht, telkens weer opgelucht dat ik er niets me... lees meer

  • Oké, kogel door de kerk, schaker Niemann speelde vals en niet zo’n beetje ook. Ik heb het even gevolgd, vooral omdat het me intrigeerde hoe dan. Ook dat is inmiddels duidelijk, maar het interesseert me niet meer op volle kracht. Komt doordat ik valsspelen zo zielig vind, zeker a... lees meer

  • Prettig is het nergens heen en mijmerend door de zachte herfst te lopen. In de verte nadert een vage kennis die ik het liefst uit de weg ga. Graag zou ik een hoek omslaan, maar die is er niet. Ze komt met fladderende gebaren op me af. Ze ziet er altijd uit alsof ze naar een ontz... lees meer

  • Paar jaar geleden schreef ik een verhaal over een nieuwe wekker die het niet deed, vooral over mijn gesprek met de mevrouw van de klantenservice over deze kwestie. Dat gesprek liep niet op rolletjes. Toen ik haar vroeg of we een wekker die niet wekt, nog wel een wekker mogen noe... lees meer

  • De vroege zaterdagmorgen was bleek en nattig. Dat laatste niet op volle kracht, want af en toe popelde er zwak een brak zonnetje, maar toen ik de weekendboodschappen deed (liefst zo rap mogelijk) gutste de regen over me heen. 

  • Op deze plaats heb ik er nooit een geheim van gemaakt dat er beroepen zijn die me fascineren zonder dat ik weet wat ze inhouden. Juist daarom, denk ik. Ik zie ze bijvoorbeeld op bestelbusje staan en graag loop ik er dan tijdje over te mijmeren.
    Al jaren bomvrij op nummer éé... lees meer

  • Wonderlijk dat `actieve herinnering’ in de Dikke Van Dale komt. Die hoeft niet per se nog dikker te worden. Als ik Van Dale was, zou ik onzin buiten de boot laten vallen.
    Ooit is me uitgelegd wanneer een woord of term of uitdrukking in aanmerking komt in dat woordenboek te... lees meer

  • Als Kamerleden zich onwenselijk gedragen, is er een integriteitscommissie die zich dan over de kwestie buigt. Of kán buigen, moet ik zeggen, want het is de vraag of de commissie dat wil.

  • Beschamend bericht: zangeres Melanie uit Arnhems hotel gezet. Wil het eigenlijk niet weten, maar goed, je leest het. Lang geleden dat ik een liedje van Melanie heb beluisterd, sympathiek repertoire.
    Aanleiding was ruzie over een steak. Die aten zij en haar zoon in dat Arnhe... lees meer

  • Niet dagelijks, maar vaak zeg ik tegen mezelf: “Kom op, verdiep je nou eens wat meer in de natuur!” Ik zeg dit chagrijnig, want het irriteert me echt dat ik van alles zie, en gráág zie, zonder precies te weten wat ik zie. Ik bedoel: hoe zit het met wat daar gebeurt?

Pagina's