In veel praatprogramma’s zijn vaste gasten. Misschien zit daar een gedachte achter: kijkers weten dan waar ze aan toe zijn. Sommige vaste gasten zijn meer vaste gast dan andere vaste gasten. Denk bijvoorbeeld aan Martijn Koning, sympathiek hoofd, stevige kaken, cabaretier. Ik ki... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Broodje
Het Lichtpuntje. Zo heet het restaurant in het ziekenhuis waar ik de laatste tijd zo nu en dan kom. Ik heb een begeleidende functie, ben zelf geen patiënt, voor zover je kunt weten of je patiënt bent of niet. Vooral als ik door een ziekenhuis loop, ben ik ervan overtuigd dat ik spoedig aan de beurt ben. Omdat ik veel wachttijd moet doden, beland ik regelmatig in Het Lichtpuntje. Daar hebben ze het prima met ons voor, want overal zit rucola bij. Het is een slasoort die mij kan irriteren, maar ik weet wel dat het dan menens is. Iedere broodje heeft een ingenieuze uitstraling. Ik ben geen voorstander van het woord `nuttigen’ als het om eten en drinken gaat, maar in Het Lichtpuntje heb ik sterk het gevoel dat ik iets zit te nuttigen. Ik kijk met een andere aandacht om me heen dan in andere eetgelegenheden. Komt ook door de naam van de plek waar ik me bevind, Het Lichtpuntje. Een naam was niet per se nodig geweest. In de wereld buiten het ziekenhuis wel natuurlijk, maar in het ziekenhuis zelf loop je niet de afdeling verloskunde op met de vraag of je iets met rucola kunt krijgen. Het restaurant is een duidelijke plek. Over de naam zal vergaderd zijn door mensen die het natuurlijk goed bedoelen. Met de keuze voor Het Lichtpuntje hebben die mensen ook iets willen zeggen over de rest van het ziekenhuis, misschien wel over de gezondheidszorg in het algemeen. Misschien suggereerde iemand wel Lichtpunt, maar vonden de anderen dat te groot. Het moest kleiner en daardoor ook minder pretentieus: Lichtpuntje. Rucola.
Columns
-
-
Sinds de straat hier autovrij is, zie ik de wijkagent nooit meer. Misschien toeval, kan ook zijn dat hij denkt: in zo’n straat loopt alles vast op rolletjes. Is ook zo, in onze autovrije straat gebeurt nauwelijks iets meer, wat voor- en nadelen heeft. Nu de overheid wil dat we b... lees meer
-
Toen ik zondag hoorde dat Sean Connery (90) in zijn slaap overleden was in zijn huis op de Bahama’s, dacht ik meteen dat ik dat ook wel wilde, in mijn slaap overlijden op de Bahama’s. Zijn wens was, las ik: zonder gedoe heengaan. Mooi.
Natuurlijk dacht ik ook aan de eerste... lees meer -
Dan loop ik dus met de buurman door de buurt, zomaar, om er even uit te zijn. Natuurlijk houden we de anderhalve meter afstand sterk in de gaten. We voeren een levendig gesprek. We hebben het over de verkiezingen in de Verenigde Staten. Ik citeer een vrouw uit Florida die zei da... lees meer
-
Wie kent het niet, een belangrijk telefoontje verwachten waarvan het onduidelijk is wanneer het komt? Je moet de hele dag bereikbaar zijn. Vaak gaat het om telefoontjes uit de medische wereld. Dat er geen tijdstip valt af te spreken, is begrijpelijk, maar toch. Ik kom dan tot we... lees meer
-
Een paar minuten daarvoor had ik een cracker met pindakaas (met stukjes noot) gegeten, héérlijk. Daarom reageerde ik waarschijnlijk wat aarzelend toen de vriendelijke vrouw zei dat ik meteen terecht kon. Ik belde haar omdat ik vermoedde dat ik op corona getest moest worden. Ze v... lees meer
-
Verkiezingsdag lijkt nog ver weg en dat is ook zo. Voor die tijd is er nogal wat aan de hand, verscherpte maatregelen, nauwelijks pakjesavond, uiterst sobere kerstdagen, een vuurwerkloze jaarwisseling. En er gaat nog veel meer niet door. En daarna is het pas half maart.
-
Nee, dan Angela Merkel. Die zegt tegen haar landgenoten dat Kerstmis gewoon doorgaat, MITS iedereen zich goed gedraagt. En waarschijnlijk doet iedereen dat dan ook. Kerstmis is een beloning, ook een compliment. Hier lukt dat niet, denk ik. Als wij iets willen, moet het er meteen... lees meer
-
Groot deel van de thuiswerkers heeft fysieke klachten. Vakbond CNV heeft dat onderzocht en vindt het uiteraard onacceptabel. Het is niet ondenkbaar dat er spoedig een Nationaal Platform Thuiswerkers komt, met een voorzitter die in alle praatprogramma’s verontwaardigd mag leeglop... lees meer
-
Er kwam bericht van mijn bank: ik moet me opnieuw identificeren. Vanwege nieuwe wet- en regelgeving. Ik voel dan meteen lichte paniek, want moet vast iets doen wat ik niet kan. Klinkt zo kinderachtig, maar ik heb me nooit op dit soort kwesties geconcentreerd. Tegelijkertijd denk... lees meer
-
Gisterochtend was er op de radio een gesprek met een hoge manager van de politie. De presentator noemde zijn functie, maar die klonk zo ingewikkeld dat ik die nauwelijks kan reproduceren. Als ik het kort door de bocht samenvat ging hij over lawaai en overlast. Van dat laatste be... lees meer
-
Ah, daar is de vage kennis die niet voor niets een vage kennis is. Je hebt haast, niet echt, maar toch genoeg om het haast te noemen, en dan loop je bijna tegen de vage kennis aan. Die vraagt onmiddellijk hoe het met je gaat, maar wacht je antwoord niet af en begint over zichzel... lees meer
-
Erg te moeten zeggen maar toch vroeg ik me even af: zet ik de klok vannacht nu voor- of achteruit? Die vraag duurde niet zo lang als een paar jaar geleden, want inmiddels heb ik het ezelsbruggetje onthouden: voorjaar vooruit. Zelfs het onthouden van dat ezelsbruggetje kostte eni... lees meer
-
Soms denk ik aan de laatste dagen van het jaar. Ik hoor bij de mensen die dan een beetje wegzinken in zachte melancholie en in die stemming gaan mijmeren over de gebeurtenissen van het bijna voorbije jaar.
-
Kwam bekoorlijk aan, foto gisteren in deze krant: grootvader met twee kleinkinderen versieren een kerstboom. Geen foto van vorig jaar, nee nu, oktober. Achter de kleinzoon zag ik op een sierlijk tafeltje ook nog zo’n kerstding staan dat zich nauwelijks laat omschrijven, wat je m... lees meer