Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Cadeau

Het hield me niet zo bezig, daarom was me die foto ook niet opgevallen, maar zojuist bestudeerde ik die even. Ik heb het over de foto waarop onze koning en koningin te zien zijn op bezoek bij de president van Venezuela. Het was geen staatsbezoek, maar een kennismakingsbezoek, want Venezuela is ons buurland. Over dat laatste moest ik even nadenken, maar ik snap het inmiddels. België is ook een buurland, maar daar voel ik toch iets anders bij dan Venezuela. Moeilijk land, Venezuela. Dat weet ik dan weer wel. Er is altijd wel iets alarmerends aan de hand. Tijdens het bezoek van het koningspaar waren er overal grote demonstraties. De positie van de president was uiterst kwetsbaar. Rond zijn paleis stonden tienduizenden mensen te schreeuwen. Dat hij nog tijd had en de psychische energie om onze koning en koningin te ontvangen, is op z’n zachtst gezegd wonderlijk en getuigt van grote klasse. Op de foto die hier aan de orde is, heeft hij zojuist een kaasschaaf cadeau gekregen. Van het koningspaar dus. Een kaasschaaf. Het is duidelijk te zien dat hij nog nooit zoiets in handen heeft gehad. Waarschijnlijk was ook enige uitleg nodig. Het is wel een typisch Nederlands ding, een kaasschaaf. Daarom is de keuze van het cadeau nog wel te begrijpen. Maar toch vind ik het een wat schraal gebaar. Zelf heb ik nog nooit een kaasschaaf cadeau gekregen en als dat wel het geval was geweest, had ik niet geweten wat te zeggen. `Altijd handig.’ Zoiets. Ik volg ons koningspaar niet met grote tegenzin, maar nu schaam ik me fel.

Columns

  • Natuurlijk las ik afgelopen dagen veel over Jane Birkin, actrice, zangeres, fenomeen, zondag gestorven, 76 jaar oud, helemaal niet oud trouwens, ze is nooit oud geworden. Gelukkig vertelden die stukken veel meer dan dat ze de zuchtzangeres was in Je t’aime…moi non plus ... lees meer

  • In de vroege vooravond van donderdag zette ik in de auto de radio aan, hopend op nieuws uit Wimbledon over de spannende wedstrijd tussen Jabeur en Sabalenka, en kwam terecht in een actualiteitenprogramma waarin het ging over het vertrek van Sigrid Kaag. Inderdaad, belangrijker.... lees meer

  • In de vroege vooravond van donderdag zette ik in de auto de radio aan, hopend op nieuws uit Wimbledon over de spannende wedstrijd tussen Jabeur en Sabalenka, en kwam terecht in een actualiteitenprogramma waarin het ging over het vertrek van Sigrid Kaag. Inderdaad, belangrijker.... lees meer

  • `Welk ding?’
    Ik vraag dat, altijd nogal ongeduldig, omdat ik zo graag wil dat ieder ding het woord krijgt dat bij het ding hoort. 
    Alles wat niet leeft, is een ding. Het moet natuurlijk niet te groot zijn: een container of een kerktoren is geen ding. Meestal is een din... lees meer

  • Al een paar keer zag ik een film waarin acteurs (m/v/x) digitaal jonger waren gemaakt. Het valt enorm op dat het is gebeurd. Ik bedoel: je denkt niet dat je beelden van lang geleden ziet toen de acteur nog fris en fruitig was, nee, je vraagt je vooral af wat een digitale verjong... lees meer

  • Gisteren lukte het me niet over het vertrek van Rutte te schrijven. Ook omdat hij nog niet vertrokken is. In zijn eigen woorden maandag: `Buitengewoon aardig wat er gezegd is. Maar de kist staat nog boven de grond, ik ga pas weg als er een nieuw kabinet is, het orgel speelt nog... lees meer

  • Tijdens de Algemene Beschouwingen in september 2011 liep Jolande Sap, toen fractievoorzitter van GroenLinks, naar de interruptiemicrofoon met een stekkerdoos en stekker om daarmee de uitdrukking `ergens de stekker uit trekken’ te illustreren: ze trok de stekker uit de stekkerdoo... lees meer

  • Stel dat ik een eigen bedrijf zou hebben. Moet er niet aan denken, maar soms moet je aan iets denken waaraan je niet wilt denken, om helderheid in je hoofd te krijgen. Ik besef dat het niet gaat lukken, maar wil het toch proberen. 

  • Hier bij het huis aan zee staan grote lavendelstruiken in de tuin. Ik houd van de geur en kleur ervan en kan er lang naar kijken, niet vanwege die kleur en geur, maar om het leven dat zich daarin afspeelt, hommels en vlinders zijn er onophoudelijk enthousiast in de weer. De dag... lees meer

  • In de viswinkel sta ik na te denken over het avondeten als ineens een stem me om de nek vliegt: `Dat is een eeuwigheid geleden. Op straat zag ik al dat jij het was. Kom, geef me eens een lekkere knuffel.’
    Veel informatie tegelijkertijd is dat! Inclusief een opdracht: lekker... lees meer

  • Juichen zonder dat iemand het ziet, is een aangename manier van juichen. Voor jezelf dus, want niemand merkt het op, je houdt het allemaal lekker binnen.

  • In redeneringen kan ik soms verdwalen, vooral wanneer die vanzelfsprekend klinken. Voorbeeld: laatste dagen gaat het vaak over duurdere treinkaartjes in de spits. Is verzet tegen, wat bijna niemand onbegrijpelijk zal vinden. Bijna niemand, ja, maar sommige deskundigen wel.

  • Zalm? Bij het ontbijt?
    Tijdens een diner zit ik tegenover de aardige man van een nichtje. We hebben het over voetballende (klein)zonen, een dynamisch gesprek. Vorige week vroeg hij bij het ontbijt aan zijn zoon (9) wat hij op zijn brood wilde. En toen vroeg hij om zalm. Een... lees meer

  • Met de monarchie heb ik niet veel, maar afgelopen weekend maakten we de kracht ervan mee, zaterdag, de toespraak van de koning, de beste die hij ooit hield, hoewel die op 4 mei 2020 ook niet mis was, toen hij zich uitliet over de rol van Wilhelmina tijdens de oorlog. Maar zaterd... lees meer

  • Rubberen matje had ik al lang moeten vervangen. Zo’n matje dat voorin de auto ligt, begint onder de stoel, eindigt voor de pedalen, al een klein jaar kapot, versleten, gescheurd. Ineens bleef ik in zo’n scheur haken, terwijl ik de auto aan het parkeren was. Toen ik mijn voet uit... lees meer

Pagina's