Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Decoratie

Voor het raam van een café hangen Zwarte Pieten. Geen echte, versiering. Die hebben er zin in, denk ik, maar ineens dringt tot me door dat het ook wel een standpunt kan zijn: wij zijn hier in dit café niet tegen Zwarte Piet. Ik lees dat er in een ziekenhuis in Amsterdam juist geen Zwarte Pieten-versiering wordt opgehangen, want ze willen daar niemand schofferen. Er komt wel decoratie, maar die is neutraal. Graag zou ik even een kijkje nemen, want ik ben benieuwd naar hoe die neutrale decoratie eruitziet (iets met leuke kurken?). Op de radio hoorde ik een interview met een tegenstander van Zwarte Piet en die zei dat hij de intocht komend weekend niet zou verstoren. Een fractie van een seconde knikte ik tevreden, maar toen vond ik het bericht even deprimerend als wanneer hij bekend had gemaakt dat hij wél zou gaan rellen. Ik wil het er helemaal niet meer over hebben, heb ook geen zin meer in redelijk argumenten voor en tegen. Het enige wat me nog interesseert is waarom het dit jaar een groter punt is dan vorig jaar en een paar jaar daarvoor. Toen was het ook al een kwestie, maar nog niet zo’n nare als nu. Ik vraag me altijd af wat het over deze tijd zegt. En dat ik me dat afvraag komt ook doordat ik het gevoel heb dat ik een beetje wegzak in de tijd waarin ik leef, dat ik niet weet waar ik moet beginnen als ik er kanaliserend over wil nadenken. Naar het Sinterklaasjournaal heb ik nog gekeken. Ik ben tégen, want ik vind dat er te veel gedoe in voorkomt, maar misschien moet het me dit jaar meer interesseren.

Columns

  • Het is dat vuurwerk me nauwelijks interesseert, anders zou ik me wel verdiepen in hoe het nu precies zit. Het gaat dan om vuurwerk waarvan veel mensen vinden dat het ertoe doet, dus niet van die sterretjes en alles wat daarmee verwant is. Je mag dat vuurwerk wel kopen maar niet... lees meer

  • Regelmatig schrijf ik hier dat we een beetje moeten uitkijken voor het woord `leuk’. We gebruiken het te vaak, het wordt te algemeen, er zit geen zeggingskracht meer in. Ik ben er voor het alleen maar uit te spreken wanneer het gaat om iets wat een zekere amusementswaarde heeft.... lees meer

  • “Nou, ik zie je nog wel voor de jaarwisseling,” zei ik gisteren tegen een vriendin met wie ik een tijdje voor de supermarkt had staan praten.
    Ze schudde tevreden haar hoofd. Dadelijk ging ze naar een huisje in de Achterhoek en kwam pas rond 6 januari terug: “Dan is al het g... lees meer

  • We weten inmiddels dat één klacht een carrière kan breken. Laten we zeggen: twee klachten. Meestal anoniem, want vaak zijn klagers geen dappere mensen.

  • ”En? Hoe waren je kerstdagen?”
    Al levenslang heb ik een lichte hekel aan opsommerige antwoorden, want zo’n antwoord is hier dan wenselijk: wat je hebt gedaan, met wie, hoe het eten was, nog cadeaus gekregen? In je jeugd, later soms ook nog, moest je zo ook over je verjaarda... lees meer

  • “Fijne dagen!” Hoe vaak hoorden we die wens deze week? Graag wil ik altijd fijne dagen, maar de komende twee moeten fijner dan fijn zijn. Is misschien best hard werken.

  • Waar ik zo nu en dan aan terugdenk is dat ik als kind het liefst zo laat mogelijk naar bed ging. Opblijven, ja, dat is het woord: “Mag ik nog even opblijven?” En als dat mocht, was het een triomf waarvoor je nauwelijks woorden had. Opblijven! Nooit vroeg naar bed. Want dat was h... lees meer

  • Vreemd dat het woord van het jaar me nog nooit opgetogen heeft gestemd. Nooit dacht ik: wat fijn dat dit is toegevoegd aan de woorden die we al hadden. Hoe meer woorden, hoe beter, dat natuurlijk wel, onze zeggingskracht wordt er sterker van.

  • Vorige maand stuurde een vriend me een bericht door uit Brussel. Ging over de Smurfen, stripfiguren die ik ken uit mijn kindertijd en van Vader Abraham en die me nooit konden boeien. Het bericht interesseerde me echter. Op muren in Brussel worden veel striphelden geëerd. Ze staa... lees meer

  • Ver weg, Ridderkerk. Ben er nog nooit geweest, zou ook niet weten waarom. Ik ken zelfs niemand die het ooit over Ridderkerk heeft. Toch spat er een bericht uit vandaan dat je enige tijd bezighoudt: “Man overleden na ontploffing vuurwerk.” 

  • Vorige week moest ik in een theater voorlezen uit mijn nieuwe boek. Daar was ook Suzanna Jansen die De omwenteling schreef. Over het gevecht dat vrouwen vorige eeuw moesten leveren om als `gewoon mens’ te worden behandeld. Ze las een passage voor waarin haar moeder van... lees meer

  • Er zijn van die verschijnselen die zich telkens weer voordoen. Ze zijn niet van het hoogste belang, maar hebben iets irritants en ook fascinerends. Bovendien zijn ze niet te verklaren. Bijvoorbeeld een ding dat je zojuist nog in handen had en ineens nergens meer te vinden is, te... lees meer

  • Ineens besefte ik weer dat het me nooit is gelukt een hobby te hebben. En Kuifje dan? Ik verzamel toch spullen die met zijn avonturen te maken hebben? Ja, is zo, maar dat beschouw ik niet als een hobby. Ik heb ook veel boeken, maar dat is ook geen hobby. Hoort bij mijn manier va... lees meer

  • De kerstsfeer zit er behoorlijk in. Dan heb ik het niet alleen over de bont verlichte bomen en andere fascinerende kerstversiering. Ik las een artikel over het iets te grote aanbod van ballen voor de boom, ballen die geen ballen meer zijn, maar kleine vleugelpiano’s of hotdogs.... lees meer

  • Ja, het probleem met excuses is dat het niet alleen maar een woord mag zijn, niet alleen iets wat je uitspreekt. En dan ook zeker niet denken dat daarmee een kwestie uit de wereld is. Als excuses uit het hart komen, en dat is te voelen, is dat het begin van een nieuwe fase.... lees meer

Pagina's