De partij die De Partij Van De Automobilist wordt genoemd, is niet mijn partij. Nooit geweest. Beetje treurige typering: De Partij Van De Automobilist. Vind ik doordat ik me niet typische automobilist voel. Ik rijd wel auto, maar als ik dat doe, voel ik me niet gekoesterd door e... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Druppel
Je mag het niet zeggen, maar ik zal blij zijn als het woensdag is. Nee, dónderdag, want woensdag moet er graag héél veel worden opgeruimd. Had er ineens genoeg van. Kwam niet eens door de koningswuppie, hoewel dat een belangrijke druppel was. Ik moet eerlijk zijn: ik was zelf de echte druppel. Vrijdag liep ik in Dordrecht rond, een mooie stad waar ik te weinig kom, en daar passeerde ik een winkel met een etalage vol oranje dingen, en een bord waarop het woord `snuffelen’ stond. Normaal vlucht ik ver weg voor dat woord, maar nu niet. Dat kwam doordat ik een vaas in de etalage zag staan. Een witte vaas, met een gouden rand, met aan twee kanten een portret van Willem-Alexander met daaronder: 18 jaar. Keurig kapsel, ouwelijke glimlach. Een oerlelijke vaas. Ik moest die hebben. De mevrouw van de winkel die nogal sterk op het woord `snuffelen’ leek, zei dat de vaas etalagemateriaal was dat ze pas na dinsdag zou verkopen. Ik zei dat ik het jammer vond, aangezien ik dan niet meer in Dordrecht was. Ze zuchtte commercieel en zei `Vooruit dan maar’ en ik betaalde vijftien euro en reisde even later weer naar huis. Nog nooit kocht ik een vaas, maar nu staat deze voor het raam. Soms houden mensen halt en die wijzen ernaar. Als ik toevallig bij de vaas sta, zwaaien ze naar me. En ik zwaai terug. Morgenavond laat, wanneer ik een beetje hallucineer van de feestelijkheden, zal ik me afvragen wat ik verder met de vaas moet. Waarschijnlijk ontstaat er lichte hoofdpijn, maar die hoort bij de veranderingen in het koninkrijk.
Columns
-
-
Vaak krijg ik digitale post waar ik niet om gevraagd heb. Dat is mijn eigen schuld en waarom dat zo is, weet ik niet altijd precies. Nu kwam er een bericht waarboven LAATSTE KANS stond. Schrik ik meteen. Wat zag ik over het hoofd?
Ik kijk naar het bericht en zie dat het om... lees meer -
November is een strenge, introverte maand. Het is aan de hemel en de bomen te zien. Er valt niet mee te spotten en mensen die normaal dansend door de dagen gaan, laten dat in november wel uit hun hoofd. Het is menens. Waarmee? Met alles. Er is een lied van Tom Waits dat November... lees meer
-
Het nieuwe logo van Nederland wordt vandaag officieel gepresenteerd. Niet onthuld, want dat is het al, officieus. Vrijdagmiddag hoorde ik erover op de radio, letters NL met een tulp. Was me niet helemaal duidelijk hoe het zat met die tulp, wat ook kwam doordat ik afgeleid werd d... lees meer
-
Prettig bericht dat de Nederlander moe wordt van de sociale media. Nog niet moe genoeg, maar we hebben het toch over vier minuten per dag minder. Minder Facebook, WhatsApp en ga zo maar door. Dagelijks ben ik blij dat ik er nooit aan begonnen ben, ja soms een appje om een afsp... lees meer
-
Uit betrouwbare bron weet ik dat er binnenkort weer reclamespotjes op radio en televisie komen waarin we worden aangespoord elkaar `een kaartje’ te sturen. Vanwege de feestdagen en het nieuwe jaar. Ik knik instemmend, want ik doe graag kaartjes op de post, het liefst ouderwetse,... lees meer
-
Graag begin ik met: Het is stil op straat.
Het is stil op straat, het begin van een herfstdag van topkwaliteit. Die dag moet nog op gang komen, maar er is al wat goud in de lucht te zien. Het ruikt naar november, niet vreemd natuurlijk, want het is november. Ieder jaar fasc... lees meer -
Terwijl ik in alle vroegte naar de fitnessclub loop, denk ik na over een bericht dat ik zojuist las. Nou ja, in alle vroegte, het is kwart voor 8, maar soms vind ik dat vroeg. Zeker na wat ik zojuist las. Het ging over sportbeoefening. Je kunt een paar week per week hardlopen, m... lees meer
-
Lang, lang geleden was er te veel roomboter in Nederland. Er ontstond een zogenaamde boterberg, dat ik een vies woord vond, omdat ik die berg voor me zag. Als kind zag ik al veel te veel voor me. Bij ons was een bevriend econoom op bezoek. Ik vroeg hem waarom ze die roomboter di... lees meer
-
Voor het eerst sinds ik weet niet hoe lang las ik dit weekend Godfried Bomans. In de mooie dundrukreeks van uitgeverij Van Oorschot verscheen een bloemlezing uit zijn werk. Hoog in een boekenkast staat hier zijn verzameld werk.
-
Net als van de natuur weet ik van de vaderlandse krijgsmacht te weinig af. Destijds ben ik niet `in dienst’ geweest en toen de dienstplicht werd afgeschaft, verdiepte ik me niet in hoe het verder moest met de krijgsmacht. Ja, ik wist van de KMA, maar hoe er gewone soldaten moest... lees meer
-
Het straalt toch op allemaal af dat het een Nederlandse hond was die een essentiële rol speelde bij de dood van IS-leider Baghadi. Een herdershond uit Best. Is niet helemaal zeker, want het moet geheim blijven, maar laten we toch maar van Best uitgaan. In sommige kranten las ik:... lees meer
-
Steeds vaker vind ik dat ik best iets meer van de natuur op de hoogte mag zijn. Natuurlijk weet ik wat essentiële dingen, maar die liggen zo voor de hand dat ik er nooit over praat. Dat een eikenboom een eikenboom is. En iets over de mus, want die waren er erg veel toen ik kind... lees meer
-
In de straat hier om de hoek werd gisterochtend feestverlichting aangebracht. Voor de laatste fase van het jaar, vooral de decembermaand. Er kwam een draad boven de straat en daaraan werd de feestverlichting opgehangen, grote sterren en pakjes met een strik eromheen.
-
Ineens ging het er vaak over: de Boze Witte Man. Weet niet meer wat de aanleiding was. Ja, de Boze Witte Man zelf, maar iemand moet erover begonnen zijn.