Je kunt het alleen maar in de winter zijn, maar het lijkt me fantastisch te weten dat je het bent: ijsmeester. Er zijn er te weinig, lees ik. De oproep je aan te melden voor een cursus is dringend: de eerste honderd aanmelders hoeven er niets voor te betalen.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Figuur
Eén keer in mijn leven moest ik op het stadhuis een Bewijs van Goed Gedrag halen, maar ik weet niet meer waarvoor. Wel dat ik het kreeg en opgelucht was. Ik moest het dus aan iemand laten zien, maar wat stom dat ik geen idee heb wie dat was en ook niet wat ik aan dat Bewijs te danken heb. Ik herinner me dat ik met het Bewijs buiten stond, het was een koele ochtend, en dat ik zin had het te vieren, maar ja, met wie? Paar dagen geleden hoorde ik op de radio om het uur dat mensen die een rijschool hebben en/of rijles geven, ook zo’n Bewijs moeten hebben. Raar dat me dat niet verbaasde. Soms zie je zo’n leraar of lerares naast een leerling zitten en denk je: nou, een Bewijs van Goed Gedrag zou geen kwaad kunnen. Uiteraard en gelukkig kwam er ook een overkoepelend persoon uit de branche aan het woord en die zei dat hij blij was met deze maatregel, want hij wist van het bestaan van heel wat `onfrisse figuren’. Meedogenloze typering: onfrisse figuren. In gedachten dwaal ik razendsnel door mijn omgeving. Bevinden zich daar onfrisse figuren? Geloof het niet. Wanneer ben je een onfris figuur? Ik denk aan mijn rijlerares van wie ik acht jaar geleden afscheid nam na een spectaculair rijexamen, mijn zevende poging. Ja, ze was onfris, niet wat mij betreft, maar wel jegens de complexe samenleving. Ik betreurde dat, maar het kwam door haar angst en onzekerheid. Onfris. Onfrisse figuren. Ook `figuur’ is een wonderlijke aanduiding. Wel voel ik ineens een sterk voornemen voor 2014: alsjeblieft geen onfris figuur worden.
Columns
-
-
Eerste bericht uit de buitenwereld kwam gisterochtend vroeg uit de radio: de kabinetsformatie had eerder nog nooit zo lang geduurd.
-
Wachtkamers van zorginstellingen vind ik moeilijke plekken. Het is de gespannen onrust die er heerst. Die is begrijpelijk, niemand zit daar van harte. En dan natuurlijk de stilte die er soms voor zorgt dat je niet meer weet waar je jezelf moet zoeken.
-
Sommigen van ons kennen het, een vriend die vraagt: “Zeg, heb je morgen een minuutje?”
Je knikt achteloos, je hebt morgen vast wel ergens een minuutje, misschien weet je niet waar, maar nee, geen probleem.
De vriend zegt: “Fijn. Ja, je weet dat mijn huis verbouwd wor... lees meer -
In een drukke winkelstraat houdt een vrouw me staande. Leeftijdloos uiterlijk, Oost-Europees, denk ik, en ze wappert met een creditcard van een type dat ik nog nooit gezien heb. Ze zegt, in hakkelig Engels, dat ze geld nodig heeft, ergens pinnen wil en of ik haar daarbij kan hel... lees meer
-
Om de zoveel tijd besluit ik niet meer te schrijven over mijn avonturen als treinreiziger en dat doe ik nu ook, althans voor dit jaar, maar toch nog even, want ik vind het prettig er de week mee te beginnen, het ruimt op.
Vorige week ben ik op weg naar Tilburg. Op het stati... lees meer -
Op het Nijmeegse Radboudumc is onderzoek gedaan naar hoe James Bond omgaat met zijn gezondheid en hygiëne in het algemeen. Is niet best. Hij neemt nooit malariapillen, om maar eens wat te noemen, en wast zelden zijn handen, in 25 films maar twee keer. En, ik citeer deze krant: “... lees meer
-
Nog nooit maakte ik een selfie. Hoefde ik ook niet aan dat kleuterwoord te denken. Ik kwam weleens op een selfie terecht, maar die maakte dan iemand anders. Die zei bijvoorbeeld “Leuk, even fotootje”, sloeg een arm om me heen en strekte de andere met het mobieltje erin. Soms zie... lees meer
-
Hoe lang het al is, weet ik niet, maar volgens mij zijn we op de Nederlandse stations al best lang `Beste reizigers’. Dus als er iets omgeroepen wordt, vertragingen bijvoorbeeld, een woord dat trouwens niet wordt gebruikt omdat het te negatief is.
Ze zeggen “Beste reizigers... lees meer -
Een van de wegen die naar het station in mijn woonplaats voeren, gaat onder een kleine tunnel door, geen voorbeeld van stralende architectuur. Een kant grenst aan het water en voor het hek daar staan fietsrekken en maken daklozen iedere avond slaapplaatsen, altijd wel een stuk o... lees meer
-
Eind jaren negentig was er een televisieprogramma dat Sex voor de Buch heette. Presentator was Menno Buch. Of ik het goed samenvat, weet ik niet, maar het ging over mensen die zich seksueel graag buitengewoon gedroegen. Dat is het woord: buitengewoon. Ik zag weleens een afleveri... lees meer
-
Paar jaar geleden moest ik aan een tijdschrift vertellen wat mijn mooiste woorden waren. Ik plukte vooral woorden uit de seizoenen, lentebries, zomeravond, herfstkleuren, en bleef uiteindelijk bij de winter hangen, sneeuw, ijsbloemen, en ook het woord `winter’ zelf. Als ik een z... lees meer
-
Als je niet héél veel geld hebt, wordt het steeds moeilijker een huis te kopen. In Nederland. In Italië niet. Op mijn bureau ligt een papier waarop staat dat er een kleine stad is, Pratola Peligna in de Apennijnen, waar een huis 1 euro kost. Heb niet veel verstand van geld, maar... lees meer
-
Als iemand je vraagt of er `iets is’ (liever niet vragen) en je zegt dat je aan `een fijne herinnering’ denkt, kun je het dan daarbij laten of moet je wat over die fijne herinnering vertellen?
Ik lees een artikel in de krant van gisteren. Daarin staat dat er allerlei apps z... lees meer -
Heb het niet gezien, gisteravond, een nieuw televisieprogramma: De grote kleine treinencompetitie. Wel las ik erover: modelspoorbouwers maken treinlandschappen, met een specifiek thema. André van Duin presenteert het, dus het zal een aantrekkelijk `concept’ zijn.