Tijdje geleden verloor ik een bril. Had ik niet op, maar zat in een brillendoos in de zak van mijn colbert. Gek dat ik niet meer weet waarom ik twee brillen bij me had, dus een op mijn neus, de andere in mijn zak. Moest ergens heen fietsen en had haast. Wil ik zo min mogelijk, h... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Knippen
Wat mij betreft hoeft de blote voet in het openbare leven alleen maar blote voet te zijn. Je hebt mooie, er zijn lelijke, meer dan mooie, klaar. Ik zie liever niet dat er iets mee gedáán wordt, bijvoorbeeld vuil tussen de tenen weghalen of nog erger: het knippen van de nagels. Dat laatste moet in strikte afzondering plaatsvinden. Ik las een klacht van iemand van de vakbond FNV Spoor. Die zegt dat treinreizigers het steeds bonter maken. En dan komt het dus: ze knippen zelfs hun teennagels in de trein! Ik reis zeer vaak met de trein, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. En ik vraag me af of ik er iets van zou zeggen. Volgens de man van FNV Spoor moeten we dat wél doen. Conducteurs hebben nauwelijks invloed. Hij citeert een vaak gestelde vraag: `Doet u dat thuis ook?’ Het antwoord is meestal bevestigend. Dat is niet verbazingwekkend. Thuis de nagels knippen is geen probleem, mits er geen visite is die min of meer gedwongen wordt er getuige van te zijn. Ik vind het erg toe te geven, maar ik ben bang dat ik agressief word wanneer een medereiziger naast me de teennagels begint te knippen. Omdat ik niet zo vaak agressief ben, haast nooit eigenlijk, weet ik niet hoe ik die agressie moet hanteren. Dat hoor je altijd van deskundigen: dat je moet leren met je agressie óm te gaan. Ik vermoed dat het meestal andersom is: dat de agressie met jou omgaat, vooral natuurlijk wanneer je buiten jezelf raakt, wat vaak schijnt voor te komen met agressie. Hierover wil ik met iemand praten, maar weet niet zo gauw met wie.
Columns
-
-
Van het vroege begin van de dag houd ik zeer. In het prille dagelijks leven hangt een stilte die inspirerend is: straks gaat er weer van alles gebeuren, welke gebeurtenis breng je zelf op gang? Met de ochtendkranten ga ik soms in een café zitten dat om een uur of zeven opengaat.... lees meer
-
Soms is vertellen dat iets is mislukt bijna even erg als de mislukking zelf. Merkte ik tijdens mijn middelbare schoolperiode als het uit was met een meisje, wat er in die dagen vaak aan de hand was. Mijn moeder had al een paar keer de ergste vraag aller vragen gesteld: “Is er ie... lees meer
-
Paar dagen geleden hoorde ik een kennis zeggen: “Ik ben niet zo barbecuemens.” Ze sprak die woorden niet luchtig uit, nee, doodernstig. Wat zeg je over jezelf als je beweert niet `zo’n barbecuemens’ te zijn? Ik ben ook niet `zo’n barbecuemens’. Niet dat ik er veel op tegen heb,... lees meer
-
Er zijn ontzettend veel boeken over geschreven en toneelstukken, en films over gemaakt, over het verlangen of streven naar iets of iemand zonder dat het wordt ingelost. Soms duurt dat verlangen of streven wel een leven lang of een groot deel van het leven. Misschien is het verla... lees meer
-
Bij grote manifestaties als de Tour en Wimbledon besef ik dat het jaar definitief voor de helft voorbij is. Nog volop zomer, maar dat duurt niet lang niet meer. Die Vierdaagse hoort daar ook bij. Die is nog dichterbij dan de Tour en Wimbledon. Ben er mee opgegroeid, een gróót mo... lees meer
-
Vaak kom ik artikelen tegen die ik probeer te lezen, terwijl ik na een paar zinnen al weet dat ik ze niet kán lezen. Omdat ik me altijd verzet tegen iets wat ik niet kan, ga ik toch door. En uiteindelijk blijven er van het artikel een paar snippertjes over die me even bezighoude... lees meer
-
Uitstel, dat is een intuïtieve reactie op bijvoorbeeld vervelende huishoudelijke karweitjes. Het is dit jaar geen echte komkommertijd, maar toch wel een beetje, dus ik mag soms over zoiets kleins beginnen.
-
Benieuwd waar de laatste fase van de formatieonderhandelingen zich voltrekt. De Efteling?
Gisteren en eergisteren spraken ze op een andere locatie. Met een tuin. Ze hadden enorme vrijetijdskleding aan. De heren Pechtold en Rutte droegen gympen, de heer Buma zomerschoenen en... lees meer -
Op de vloer naast mijn bureau staat een stapel die de laatste weken sterk is gegroeid, en nog steeds hoger wordt. Dat zijn tijdschriften en artikelen uit kranten die allemaal de Summer of Love behandelen, vijftig jaar geleden dus. Dat soort mijlpalen hebben we nodig om ons leven... lees meer
-
Soms zijn er van die berichten die me een tijdje blijven achtervolgen, zonder dat ik weet waarom. Ik heb het gevoel dat ik er iets mee moet, terwijl ik echt niet weet wat.
Zaterdag las ik in een wetenschaprubriek dat muizen die niet kunnen ruiken en lekker vet eten, licha... lees meer -
Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu laat in een rapport weten hoe we er over 25 jaar voorstaan. Ik hoop er dan nog te zijn, dus ik nam gretig kennis van die bevindingen, waarvan de belangrijkste is dat we langer leven. Ik juich dat toe, want houd erg van het leve... lees meer
-
Vandaag worden de resultaten gepresenteerd van een groot onderzoek naar onze strandergernissen. Het wordt ook tijd voor een onderzoek naar het antwoord op de vraag waarom we ons zo vaak en zo snel ergeren. Kan best een beetje minder. Veel ergernis aan van alles om ons heen beg... lees meer
-
Een groot deel van mijn leven, zeg maar de eerste fase, was vakantiestress een onbekend verschijnsel. Misschien bestond het wel, maar niemand had het erover. In kranten en tijdschriften stonden geen pagina’s vol tips om die stress te voorkomen en volgens mij zat ook niemand op... lees meer
-
Als je op een grote manifestatie, bijvoorbeeld een festival, moet optreden (in mijn geval is dat voorlezen uit mijn boeken of zoiets) krijg je van de organisatie een polsbandje. Dan heb je toegang tot alles. Ik groei er altijd een beetje van. Het is net alsof het polsbandje ie... lees meer