Bij de ingang van de fitnessclub staat een bord met daarop de woorden: “De coach heeft geen stem en voelt zich behoorlijk ziek. Train vandaag naar eigen inzicht. Maak het jezelf niet te makkelijk.” De coach zelf staat ernaast, stemloos en gebroken. Hij knikt zwak, maar bemoedig... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Knippen
Wat mij betreft hoeft de blote voet in het openbare leven alleen maar blote voet te zijn. Je hebt mooie, er zijn lelijke, meer dan mooie, klaar. Ik zie liever niet dat er iets mee gedáán wordt, bijvoorbeeld vuil tussen de tenen weghalen of nog erger: het knippen van de nagels. Dat laatste moet in strikte afzondering plaatsvinden. Ik las een klacht van iemand van de vakbond FNV Spoor. Die zegt dat treinreizigers het steeds bonter maken. En dan komt het dus: ze knippen zelfs hun teennagels in de trein! Ik reis zeer vaak met de trein, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. En ik vraag me af of ik er iets van zou zeggen. Volgens de man van FNV Spoor moeten we dat wél doen. Conducteurs hebben nauwelijks invloed. Hij citeert een vaak gestelde vraag: `Doet u dat thuis ook?’ Het antwoord is meestal bevestigend. Dat is niet verbazingwekkend. Thuis de nagels knippen is geen probleem, mits er geen visite is die min of meer gedwongen wordt er getuige van te zijn. Ik vind het erg toe te geven, maar ik ben bang dat ik agressief word wanneer een medereiziger naast me de teennagels begint te knippen. Omdat ik niet zo vaak agressief ben, haast nooit eigenlijk, weet ik niet hoe ik die agressie moet hanteren. Dat hoor je altijd van deskundigen: dat je moet leren met je agressie óm te gaan. Ik vermoed dat het meestal andersom is: dat de agressie met jou omgaat, vooral natuurlijk wanneer je buiten jezelf raakt, wat vaak schijnt voor te komen met agressie. Hierover wil ik met iemand praten, maar weet niet zo gauw met wie.
Columns
-
-
Groot gezelschap aan tafel, de avond loopt ten einde en dan zegt ineens een vriend: “We doen dit jaar niet aan cadeaus. Ook niet met Kerstmis.” Er valt een ontzagwekkende stilte. De vriend kijkt met een boeddhistische glimlach naar een onzichtbaar punt in de verte.
-
Als ik bloemen koop en de bloemist vraagt of de bloemen een cadeau zijn, zeg ik meestal dat ze voor mezelf zijn, wat nooit zo is. Misschien moet dat laatste veranderen, maar dan nog, ik verzwijg dat het een cadeau is. Anders gaat het allemaal heel lang duren: cellofaan eromheen,... lees meer
-
Was niet eens moeilijk het gisteren niet over Black Friday te hebben. Heb er ook niets aan gedaan. Eerlijk gezegd wist ik ook niet wat was, terwijl ik toch geen Gekke Henkie ben. Vorig jaar was het waarschijnlijk ook Black Friday en toen zal vast iemand gezegd hebben hoe het zat... lees meer
-
Een kerstboom huren, ik had er nog niet van gehoord. Even: ik vind echt dat we pas ná volgende week donderdag over kerstbomen en zo moeten praten. Laten we de decembermaand alsjeblieft rustig en in volorde afwerken. Maar goed, ik las over een bedrijf in Dieren. Daar kan het dus,... lees meer
-
Hoe gaat zoiets in een van de kantoorkamers van het Centraal Bureau van de Statistiek? Iemand kijkt naar buiten, naar het landschap dat zo doordrenkt is van de regen dat het bijna vloeibaar lijkt. Slokje van de bedrijfskoffie.
-
Zelden ben ik opgetogen als iemand zegt: “Ik heb goed nieuws en slecht nieuws.” Of andersom. De vraag die dan komt, weet ik: “Wat wil je het eerst horen?” Ik geef zelden een antwoord waarover ik tevreden ben. In een ziekenhuis of bij de huisarts wil ik helemáál niet dat deze kwe... lees meer
-
Ergens op of rond mijn bureau heb ik een lijstje van dingen waarover ik niet meer schrijf, maar ik kan het niet vinden. Probeer het me dus te herinneren: (Zwarte) Piet staat erop, de gymschoenen van onze premier, korte broeken van mannen op de eerste zonnige dag van het jaar, ze... lees meer
-
Lamp van mycelium, dat is een netwerk van schimmeldraden, daarom kun je die lamp op de composthoop gooien als je er genoeg van hebt. Volgens mij is het een lamp die je snel zat bent, wat misschien door de schimmeldraden komt. Hebben een deprimerende uitstraling.
-
Citaat: “Als je je aanpast begin je jezelf langzaam te verloochenen.” Lees en hoor ik vaker, in veel gevallen waar, maar niet altijd. Soms is aanpassing ook een vorm van levenskunst waarvan je juist groeit. Herinneren we ons Hans Spekman nog, ooit voorzitter van de PvdA? Leek me... lees meer
-
Op de fitnessclub wijst de coach naar de fiets waarop je hard nergens heen kunt fietsen, en zegt dat we calorieën gaan verbranden. Hij zegt we, maar bedoelt dat ik dat ga doen. Ik geef er ook meer aanleiding toe.
-
Een racist is een dom mens. Ook naar en gevaarlijk, maar vooral dom. Moeilijk begrip, `dom’. Als je dom bent, wéét je dat dan? Of hoort het bij je domheid dat je denkt dat je helemaal niet dom bent? Met dom bedoel ik natuurlijk niet dat je niet de intelligentie hebt van iemand d... lees meer
-
Is verlangen niet de motor van onze emotionele energie? Verlangen naar iets, naar iemand? Bijna alle boeken, films gaan daarover. Vaak loopt een verlangen op niets uit, maar daarom verliest het niet aan kwaliteit. Verlangen kan spannend zijn en tintelend. Zelfs vervullend, ook a... lees meer
-
De trein waarin ik gisteren zat, was weer een grote telefooncentrale en de vrouw tegenover me zei: “Nee, ik kan niet, want ik zit een burn-out.” Ja, overal waar je bent, kom je veel te weten over haast iedereen. De vrouw sprak die woorden bijna gezellig uit.
-
De trein waarin ik gisteren zat, was weer een grote telefooncentrale en de vrouw tegenover me zei: “Nee, ik kan niet, want ik zit een burn-out.” Ja, overal waar je bent, kom je veel te weten over haast iedereen. De vrouw sprak die woorden bijna gezellig uit.