Als ik door herinneringen dwaal, is dat niet omdat ik hang aan het verleden. Dat doe ik niet, waarom zou ik? Ik heb mijn handen vol aan wat er nu aan de hand is. Maar ik kan in een herinnering mezelf in de weer zien en soms is het nuttig daar even naar te kijken, want dan begr... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Leeg
De ideale manier om stress tegen te gaan bestaat nog niet. Anders zou er wel minder stress zijn. Is misschien te simpel gedacht. Als je stress krijgt van iets wat je moet doen, wordt de stress dan minder als je dat niet doet? Eergisteren reden er rond Den Haag minder treinen in de avondspits omdat het personeel was uitgestapt. Er réden al minder treinen vanwege wisselstoringen, maar dus nog minder doordat die wissenstoringen mensen van de NS aanvlogen. Begrijpelijk. Als treinreiziger weet ik een paar keer per week van ellende niet waar ik het moet zoeken, in de trein dus. Om me heen hebben de meeste mensen er ook last van. Wisselstoringen, probleempjes met de seinen, harde wind, altijd is er wel iets. Ik maak het zelden mee dat reizigers verwijtend met de conducteurs omgaan. Iedereen weet dat die het ook niet kunnen helpen. Nu een paar van hen begonnen zijn het op te geven, vrees ik het ergste. Ik vraag me af of je jezelf ontstresst als je de werkplek verlaat. Ik heb dat één keer gedaan, toen ik tien was en meedeed aan het schooltoneel. Ik speelde Baas Koekendeeg, een bakker met een slechte inborst. Ik had maar een stuk of tien zinnen tekst, maar toen ik op moest, was mijn hoofd angstaanjagend leeg, de tien zinnen waren enorm verdwenen. Ik kwam in de ban van stress, verliet haastig het toneel en rende vervolgens het schoolgebouw uit. Thuis verstopte ik me onder de dekens. Ik denk daar nog weleens aan en dan voel ik lichte paniek, ook omdat niemand me ooit vertelde wat de gevolgen van mijn afgang waren.
Columns
-
-
In januari 2002 begon ik autorijlessen te nemen. Ik was de maand ervoor 50 geworden en vond dat een paar dingen in mijn leven anders moesten. Mijn laatste rijexamen deed ik in de zomer van 2005, het was voor de zevende keer. Mijn grondige aanpak was niet voor niets geweest: ei... lees meer
-
Natúúrlijk, een sollicitatiebrief schreef je altijd thuis, maar nu kun je het digitaal doen. Brief is verleden tijd, je gaat voor de computer zitten en manifesteert je via de webcam of richt het telefoontje op je hoofd met de camera aan en beantwoordt een paar vragen. Als je d... lees meer
-
Soms wil je iets weten, wat je al weet, omdat je niet wilt geloven wat je al weet. Ingewikkeld begin, ik leg het uit. Eergisteren, zondagmiddag, was ik in een redelijk grote Nederlandse stad, ik liep door een van de winkelstraten, even maar, want was op doorreis. Het was zo’n wi... lees meer
-
Je zou toch denken: we hebben het vooral over de oorlogsdreiging. Maar dat was niet zo, afgelopen weekend. Ja, zo nu en dan even. Zaten we naar een onrustige nieuwsuitzending te kijken die ik altijd fascinerend vind, hoe angstaanjagend het onderwerp ook is. Hoe vaak in mijn le... lees meer
-
Het hakte erin, gisterochtend, radionieuws van half acht: zelfs één glaasje wijn per dag is ongezond. Ik geloof dat ik zoiets niet al zo vroeg hoef te weten. Ook daarom luisterde ik met een half oor, de andere helft luisterde naar helemaal niets. Het woord `ongezond’ werd tijden... lees meer
-
Wat is er representatief uitzien? Wanneer moet dat? En waarom? Is het een vorm van beleefdheid? Wat is beleefdheid?
Niet zo lang geleden waren dit soort vragen niet aan de orde, maar als je nu om je heen kijkt, besef je dat de antwoorden interessant kunnen zijn. -
Op de begraafplaats deed zich een incident voor dat ik nog niet had meegemaakt. Is met veel incidenten zo, maar op een begraafplaats heeft het een bijzondere uitstraling.
-
Bericht dat ik met ingehouden adem lees: dat een bezoeker van de Nieuwe Kerk in Amsterdam een kunstwerk van de wereldberoemde Jeff Koons aanraakte en dat dat kunstwerk uit elkaar spatte of in scherven viel (in ieder geval: kapot!). Een blauwe bol van dun glas die deel uitmaakte... lees meer
-
Natuurlijk keek ik ook vaak naar de dodenherdenking op de Waalsdorpervlakte, diep in gedachten en met ontzag.
-
Het blijft een woord dat altijd lichte huiver veroorzaakt: examen. En nervositeit natuurlijk. Ook al heb je er niets meer mee te maken. Toch.
Vmbo-leerlingen zijn er al mee begonnen. Wist ik niet en dat is vreemd voor een examengevoelig iemand als ik. -
De meeste vernieuwingen zijn uitstekend. Bij sommige ervan moeten we ons afvragen waarom we ze willen. Het antwoord kan het inzicht in onszelf verruimen.
Hier en daar wordt geëxperimenteerd met supermarkten zonder kassa, dus die ontwikkeling zal zich wel doorzetten. We re... lees meer -
Het avontuur van het alledaagse, daarmee kan veel beginnen. Je moet goed luisteren, vooral goed kijken en dan is overal iets dat aandacht verdient en wat anders kan veroorzaken. Dinsdagmorgen overleed Arno Arts, beeldend kunstenaar in Arnhem. Ik schrijf niet `Arnhems kunstenaa... lees meer
-
Van een burn-out heb ik geen verstand. Ik maak wel mensen mee die er last van hebben. Of last, nee, dat is niet het goede woord: die erdoor gevéld worden. Vooral mensen die veel jonger zijn dan ik. Gisteren nog sprak ik een vrouw die de rest van het jaar `van de radar’ gaat. I... lees meer
-
De advertentie viel me op. Ging over een fotoboek over Máxima, groot formaat: `Een kroonjuweel op uw koffietafel’. Dan besef ik dat ik geen koffietafel heb. Ja, tijd geleden een kleintje, waarschijnlijk te klein voor het boek over Máxima. Stond in de buurt van de bank. Ik zett... lees meer