Er zit een verhaal in mijn hoofd, een lang verhaal, zeg maar een roman, en dat popelt zo dat ik er overal aan zit te schrijven. Natuurlijk vooral in mijn werkkamer, maar ook in het openbaar vervoer of als ik ergens moet wachten. Ik krijg er energie van waarmee ik bijna niet uit... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Liefde
Op weg naar Albert Heijn zet ik in gedachten de ingrediënten voor nasi goreng op een rijtje. Ik ben niet in veel gerechten goed, maar met nasi goreng kom ik een eind. Twee keer op een dag een supermarkt bezoeken vind ik niet te doen, dus ik mag niets vergeten. Voor de winkel word ik staande gehouden door een vrouw met een vriendelijk gezicht. Jaar of twintig, schat ik. Ze vraagt of ze me iets mag vragen. Ik heb net `prei’ ingeprent, ben bezig me te concentreren op de kruiden en heb ook nog haast. De vraag komt me slecht uit, maar ach, waarom niet. Als we gaan verbieden elkaar iets te vragen op onze korte trip door de eeuwigheid, houden we ons alleen nog maar bezig met Gordon en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Haar vraag luidt: `Hoe denkt u over homseksualiteit?’ Deze vraag had ik niet verwacht. Heb wel een antwoord: `Daar denk ik hetzelfde over als over heteroseksualiteit.’ De vrouw knikt tevreden. Ik heb de vraag goed beantwoord. Ze zegt: `Nergens ter wereld mag liefde verboden worden.’ Nu knik ik. Het zijn fijne woorden. Wel vraag ik me af waarvan ze is. Van een organisatie of een heilsleer? Ze wil het vast niet bij deze korte gedachtewisseling laten. Maar ja, ik heb haast en een hoofd vol nasi. Helaas kun je dat niet zeggen als iemand net heeft beweerd dat nergens ter wereld liefde verboden mag worden. Nu zie ik in haar jaszak een papier zitten met het logo van Amnesty. Ik wijs ernaar en zeg dat ik al jaren lid ben. Ze geeft me een hand. We houden elkaars handen even vast. De herfstzon staat laag.
Columns
-
-
Soms voel ik me een spelbreker als ik zeg dat ik het niet héél erg warm heb. Dat is wel zo, maar ik heb geen behoefte dat te bekennen, wat ook komt doordat ik er nauwelijks last van heb. Ik moet het stoerder zeggen: ik kan er goed tegen.
-
Uur of vier in de namiddag: een man staat met zo’n bakfiets, een kinderkoetsje, te wachten bij de achteruitgang van een school. Het is een smalle straat waar het zonlicht nooit alle kansen krijgt, wat verder niet treurig is, het gedempte licht geeft de straat iets teers.
-
Nog nooit las ik een advies van haar, maar toch wist ik wie `Lieve Mona` was. Eerlijk gezegd was ze al lang niet meer in mijn gedachten, totdat ik hoorde dat ze deze week overleed. Ze schreef voor het blad Story dat ik ook maar zelden doorblader, en kwam ook weleens op televisie... lees meer
-
We zeggen vaker `interessant’ dan strikt reëel is. Daardoor stelt het woord steeds minder voor. Geldt ook voor `leuk’, `integer’ en `bizar’, om maar een paar voorbeelden te noemen. Als je zegt dat je iets interessant vindt, is het vaak als compliment bedoeld.
Als je je dan... lees meer -
In de supermarkt hangt boven de tomaten een foto van een man en een vrouw. Ze lachen en zwaaien naar ons met bedauwde vingers. Daaronder staat dat het Bob en Miranda zijn, uit Hindeloopen, en dat ze de tomaten speciaal voor deze supermarkt, speciaal voor ons hebben laten groeien... lees meer
-
Sommige woorden vind ik telkens opnieuw irritant. Nou ja, wat ze betekenen, de woorden zelf kunnen daar weinig aan doen. Keuzestress bijvoorbeeld. Het grootste gedeelte van mijn leven bestond deze vorm van stress niet. Waren er dan minder keuzes mogelijk? Of lieten we ons niet z... lees meer
-
“Rechts heeft voorrang.” Als ik de supermarkt binnenloop, bots ik bijna tegen een man op. Hij zet een stap terug en dan zegt hij het: “Rechts heeft voorrang.” Zijn stem zingt een beetje. Hij heeft een zeer geblokt overhemd aan en een fiere grijze kuif, ergens in de vijftig. Ik b... lees meer
-
De spanning was zo groot dat het me eergisteren niet eens lukte eraan terug te denken. De dag van de uitslag van je eindexamen! Niet de uitreiking van het diploma, nee, dat was een feestelijke formaliteit. De middag van het telefoontje!
-
Ravotten – dat woord schoot me gisterochtend te binnen toen ik hoorde dat het Nationale Buitenspeeldag was. Voor kinderen dus. Op de radio kwam ik vroeg terecht in een discussie over dat buitenspelen. Het ging uiteraard over die spelletjes die games heten, en die kinderen binnen... lees meer
-
Een beroep waarvan ik nog nooit gehoord heb, is flirtcoach. Ik stuitte erop een verslag van een bijeenkomst van de Forum voor Democratie-jongerenbeweging. Die kwam afgelopen weekend bijeen. De flirtcoach, Tom Gorny, gaf een lezing over daten. Daten heette nog niet zo lang gelede... lees meer
-
Wanneer ik mijn stokoude, stoere auto voor het huis op slot doe, stapt er uit de tomaatkleurige auto naast me een vrouw uit. Het is zo’n parmantige huurauto van Greenwheels. De vrouw zegt: “Thomas, mag je wat vragen?” Ik ken haar niet, zij mij dus wel. Ze is wat zo makkelijk hee... lees meer
-
Al dagen lezen we van alles over het nieuwe omroepplan. Het blijkt geen officiële informatie te zijn, maar uitgelekte. Is iets van de laatste jaren: we mogen iets eigenlijk niet weten, maar het is toch beter van wel. Dan lekt er dus wat uit.
-
Kan prettig zijn dat je ineens weet hoe iets heet. Paar jaar geleden behandelde ik hier het woord `beurtbalkje’ dat ik niet kende, terwijl ik wel wist wat het was: een vinnig stukje hout of karton dat je tussen jouw boodschappen en die van een ander plaatst, op de lopende band b... lees meer
-
Sommige problemen verdienen een klein compliment. Dat zijn de problemen waarin een zeker schoonheid schuilt. Het kan zijn dat je eerst even aandachtig moet nadenken voordat je die schoonheid ziet, maar aandachtig nadenken kan nooit kwaad, en dát heeft ook weer te maken met de sc... lees meer