Natuurlijk las ik afgelopen dagen veel over Jane Birkin, actrice, zangeres, fenomeen, zondag gestorven, 76 jaar oud, helemaal niet oud trouwens, ze is nooit oud geworden. Gelukkig vertelden die stukken veel meer dan dat ze de zuchtzangeres was in Je t’aime…moi non plus ... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Mist
Oké, april volgend jaar, misschien gaat het gebeuren, de reünie van Abba. Een van de twee zangeressen, Agnetha Fältskog, heeft het gezegd in een interview met een Duitse krant. De jongens van mijn generatie denken dan meteen: die blonde. Tien jaar geleden is het al eens geprobeerd. De band werd toen één miljard dollar geboden, voor honderd optredens. Dat ging dus niet door. Eerlijk gezegd vermoed ik dat het nu ook niet lukt. Als ik het goed begrijp, hebben ze allemaal een ingewikkelde gebruiksaanwijzing. Waarom zouden ze het doen? Waarom zou ik het willen meemaken? Ja, dat vraag ik me ook af: stel dat ik een kaartje kon bemachtigen of kreeg, was ik dan blij? In de jaren zeventig zag ik de band graag op televisie. We keken op volle kracht. Hun liedjes zaten goed in elkaar en de zangeressen ook. En de filmpjes die bij de liedjes hoorden waren ook aantrekkelijk. Maar ja, het is wel veertig jaar geleden Althans hun eerste hit, Waterloo. Ik draaide het laatst en werd er vrolijk van. Ook betrapte ik me op dansbewegingen. Maar toch: veertig jaar geleden. Wat kan Abba nu nog aan onze tijd toevoegen? Ik was het bijna vergeten, maar een tijdje terug kocht ik een doosje met al hun liedjes. Ik heb er dus nog maar een van gedraaid. Toen ik het doosje zag liggen, dacht ik: leuk voor later. Ik vroeg me niet af wat ik met die gedachte bedoelde. Er moet mij iets voor ogen staan, maar wat? Ik zie me ergens zitten, voor een raam, in de mist van het laatste seizoen van mijn leven, terwijl Dancing Queen door de kamer loeit.
Columns
-
-
In de vroege vooravond van donderdag zette ik in de auto de radio aan, hopend op nieuws uit Wimbledon over de spannende wedstrijd tussen Jabeur en Sabalenka, en kwam terecht in een actualiteitenprogramma waarin het ging over het vertrek van Sigrid Kaag. Inderdaad, belangrijker.... lees meer
-
In de vroege vooravond van donderdag zette ik in de auto de radio aan, hopend op nieuws uit Wimbledon over de spannende wedstrijd tussen Jabeur en Sabalenka, en kwam terecht in een actualiteitenprogramma waarin het ging over het vertrek van Sigrid Kaag. Inderdaad, belangrijker.... lees meer
-
`Welk ding?’
Ik vraag dat, altijd nogal ongeduldig, omdat ik zo graag wil dat ieder ding het woord krijgt dat bij het ding hoort.
Alles wat niet leeft, is een ding. Het moet natuurlijk niet te groot zijn: een container of een kerktoren is geen ding. Meestal is een din... lees meer -
Al een paar keer zag ik een film waarin acteurs (m/v/x) digitaal jonger waren gemaakt. Het valt enorm op dat het is gebeurd. Ik bedoel: je denkt niet dat je beelden van lang geleden ziet toen de acteur nog fris en fruitig was, nee, je vraagt je vooral af wat een digitale verjong... lees meer
-
Gisteren lukte het me niet over het vertrek van Rutte te schrijven. Ook omdat hij nog niet vertrokken is. In zijn eigen woorden maandag: `Buitengewoon aardig wat er gezegd is. Maar de kist staat nog boven de grond, ik ga pas weg als er een nieuw kabinet is, het orgel speelt nog... lees meer
-
Tijdens de Algemene Beschouwingen in september 2011 liep Jolande Sap, toen fractievoorzitter van GroenLinks, naar de interruptiemicrofoon met een stekkerdoos en stekker om daarmee de uitdrukking `ergens de stekker uit trekken’ te illustreren: ze trok de stekker uit de stekkerdoo... lees meer
-
Stel dat ik een eigen bedrijf zou hebben. Moet er niet aan denken, maar soms moet je aan iets denken waaraan je niet wilt denken, om helderheid in je hoofd te krijgen. Ik besef dat het niet gaat lukken, maar wil het toch proberen.
-
Hier bij het huis aan zee staan grote lavendelstruiken in de tuin. Ik houd van de geur en kleur ervan en kan er lang naar kijken, niet vanwege die kleur en geur, maar om het leven dat zich daarin afspeelt, hommels en vlinders zijn er onophoudelijk enthousiast in de weer. De dag... lees meer
-
In de viswinkel sta ik na te denken over het avondeten als ineens een stem me om de nek vliegt: `Dat is een eeuwigheid geleden. Op straat zag ik al dat jij het was. Kom, geef me eens een lekkere knuffel.’
Veel informatie tegelijkertijd is dat! Inclusief een opdracht: lekker... lees meer -
Juichen zonder dat iemand het ziet, is een aangename manier van juichen. Voor jezelf dus, want niemand merkt het op, je houdt het allemaal lekker binnen.
-
In redeneringen kan ik soms verdwalen, vooral wanneer die vanzelfsprekend klinken. Voorbeeld: laatste dagen gaat het vaak over duurdere treinkaartjes in de spits. Is verzet tegen, wat bijna niemand onbegrijpelijk zal vinden. Bijna niemand, ja, maar sommige deskundigen wel.
-
Zalm? Bij het ontbijt?
Tijdens een diner zit ik tegenover de aardige man van een nichtje. We hebben het over voetballende (klein)zonen, een dynamisch gesprek. Vorige week vroeg hij bij het ontbijt aan zijn zoon (9) wat hij op zijn brood wilde. En toen vroeg hij om zalm. Een... lees meer -
Met de monarchie heb ik niet veel, maar afgelopen weekend maakten we de kracht ervan mee, zaterdag, de toespraak van de koning, de beste die hij ooit hield, hoewel die op 4 mei 2020 ook niet mis was, toen hij zich uitliet over de rol van Wilhelmina tijdens de oorlog. Maar zaterd... lees meer
-
Rubberen matje had ik al lang moeten vervangen. Zo’n matje dat voorin de auto ligt, begint onder de stoel, eindigt voor de pedalen, al een klein jaar kapot, versleten, gescheurd. Ineens bleef ik in zo’n scheur haken, terwijl ik de auto aan het parkeren was. Toen ik mijn voet uit... lees meer