Dat het niet spectaculair zou zijn, wist ik wel, maar toch was ik nieuwsgierig hoe het zou gaan: maandagavond had ik een afspraak in een café, in principe een simpele gang van zaken, maar het mag niet zomaar van de overheid. Ik verwachtte een goed gesprek aan de voorkant. Zo hee... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Notities
Aan de grote lenteschoonmaak die ik me herinner uit een andere periode van mijn leven, ben ik niet begonnen. Mijn huis verdraagt zoiets niet. Het wordt er te drastisch door opgeschrikt. Als alternatief ben ik met een forse opruiming bezig. Ik loop vaak naar de papierbak en dat lucht me op. Ik stel vast dat ik veel te veel bewaard heb zonder dat ik acht sloeg op wat ik bewaarde. Waarom deed ik het dan? Ik heb steeds meer behoefte aan leegte om me heen. Omdat waarnemen mijn beroep is, heb ik altijd een notitieboekje bij me. Daarin noteer ik bijna nooit iets. Het meeste wat ik wil onthouden, onthoud ik zonder het op te schrijven. Nu ik aan het opruimen ben, stel ik vast dat ik ont-zét-tend veel notieboekjes heb. Ik koop ze graag zelf en krijg ze ook vaak cadeau van vrienden en kennissen die zeggen dat ze niets anders voor me kunnen bedenken, wat me héél soms zorgelijk stemt. Ik heb ze nu bij elkaar gezet en denk dat ik genoeg notieboekjes heb voor de rest van mijn leven, ook al zou ik elke dag behoorlijk wat notities maken, wat ik dus niet doe. Ik hoop nog lang te leven, maar weet nu al dat na mijn dood veel lege notitieboekjes worden gevonden. Mijn nabestaanden kunnen daar leuke dingen mee doen. Maar toch wil ik voorkomen dat het er te veel zijn. Toekomstig schuldgevoel is dat. Er zit niets anders op dan nog meer om me heen te kijken en nog meer op te schrijven. Zojuist noteerde ik dat een dunne mevrouw bij de slager zomaar zei dat ze haar onderbroek verkeerd om aan heeft. Nu even zien wat ik daarmee moet.
Columns
-
-
Gebeurt niet iedere dag, maar vaak tref ik in een van de kranten die ik ’s ochtends lees een zin aan die me niet loslaat. Bijvoorbeeld door een stralende of duistere veelzeggendheid. Gisteren was het er een in deze, op de voorpagina: “Bij recreatieplas De Kuilen bij Mill zette d... lees meer
-
Zaterdagochtend was ik vroeg in de supermarkt. Op een warme dag is het aangenaam dat zo snel mogelijk achter de rug te hebben. Bovendien is het nog vrij rustig. Uurtje later vindt iedereen het belachelijk voorzichtig te zijn.
-
Bijna altijd druk ik mijn telefoontje meteen uit als een gesprek begint met: “Heb ik het genoegen te spreken met de heer…” Dan korte stilte. “Met de heer T. Verbogt?”
Ik weet genoeg, héb al gezegd: “Met Thomas Verbogt.” En dan toch die vraag. Ik moet zeggen: “Nee u spreekt... lees meer -
Wat is licht fysiek kantoorwerk? Soms probeer ik iets te begrijpen door een tegenstelling in te zetten, in dit geval: wat is zwáár fysiek kantoorwerk?
-
Over de atoombom werd in mijn vroege jeugd met angstig ontzag gesproken, door mijn ouders en hun vrienden. Wát als die niet op Hiroshima was gevallen? Hoe zag de wereld er dan uit?
-
Vallen binnenkort nogal wat cafés ook onder code oranje? Nou ja, veel mensen trekken zich daar niets van aan, `We houden van oranje, om zijn daden en zijn doen’. Ze zeggen dat ze het zelf wel uitmaken. Ooit kon je zo’n standpunt sterk noemen.
-
“Doorgaan met ademen, Thomas! riep de coach gisterochtend. Ik was op de fitnessclub met felle gewichten in de weer en vond het een prima advies, ook voor de rest van de dag. Je bent zinnig met je leven bezig als je niet uit het oog verliest dat je moet doorgaan met ademen.
-
Deze week is het 50 jaar geleden dat Toppop voor het eerst werd uitgezonden. Programma bestaat al lang niet meer, maar wie iets ouder is dan jong zal het zich vast herinneren. Het begon in een tijd waarin er nauwelijks mogelijkheden waren popartiesten te zien, vandaar de popular... lees meer
-
In het televisiespelletje De Slimste Mens moest een van de kandidaten aan de hand van foto’s woorden herkennen die op –oir eindigen.
-
Paar jaar geleden bezocht ik in Denemarken het Louisiana Museum of Modern Art, in de buurt van Kopenhagen. Denemarken vind ik een mooi land, maar niet echt spectaculair, wat ook niet hoeft, maar dat museum is dat wel.
-
Een museum bezoeken heeft op mij hetzelfde effect als overdag naar de bioscoop gaan: je komt anders naar buiten dan je naar binnenging en daardoor is er ook iets gebeurd met de kleine buitenwereld. Je kijkt met andere ogen, dat zal het zijn.
-
De computer gebruik ik zo’n beetje de hele dag. Niets ingewikkelds: schrijven, mail, muziek, bankzaken. Dat laatste klinkt grootster dan het is, het zijn piepkleine bankzaken waarmee ik me ongeveer één keer per week moet bezighouden.
-
De laatste dagen denk ik soms na over een rij. Een rij wachtenden, bedoel ik. Bijvoorbeeld in de supermarkt waar er voor de zelfscankassa’s een langere rij staat dan voor de kassa’s waarachter een caissière zit. Waarom is dat? Kan de behoefte contactloos te betalen zo groot zijn... lees meer
-
Als ik ergens lees dat we achter de feiten aan lopen, word ik onrustig. Welke feiten moet ik inhalen? Afgelopen dagen las ik veel over het virus, maar ik krijg al die informatie niet zo goed bij elkaar.