Een linkse vuist – dat hoor ik altijd graag. Ik lees dat de voorzitter van de PvdA, Hans Spekman, en Femke Halsema, voorheen in de top van Groen Links, die vuist graag willen. Femke Halsema heb ik hoog, ook om redenen die ik binnen de beperkte ruimte van dit stukje niet uiteen k... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Oma
Vroeger was heus niet alles beter. Gelukkig spreek ik ook steeds minder vaak mensen die dat beweren. Misschien sommige omgangsvormen, maar ook dat weet ik niet eens zeker. Waarom ik hierover nadacht heeft echt een ontzettend schrale aanleiding. Ik passeer een café en achter de ruit staat een bord met daarop `Oma’s erwtensoep’. Met een uitroepteken. Ik ben niet zo van de erwtensoep, maar stel dat ik dat wel was, zou ik dan grote trek krijgen door de informatie dat oma er iets mee te maken heeft? Dacht het niet. Welke oma trouwens? Ik heb geen oma meer, maar haar erwtensoep was niet te doen. Ze had andere kwaliteiten en die mochten er zijn, maar erwtensoep, alsjeblieft niet. We hádden het er ook liever niet over. Gehaktballen worden ook dikwijls aan een oma verbonden. Omdat ik altijd nieuwsgierig ben wanneer het om gehaktballen gaat, probeer ik er weleens een. Ik weet natuurlijk heus wel wat er bedoeld wordt, maar toch is het onzin. Net als ouderwetse spelling. Bijvoorbeeld een cafetaria dat In Den Gulzigen Smulpaep heet. Werkt niet. Je ziet het ook weleens op nieuwe flatgebouwen. Niet om aan te zien, maar boven de ingang staat dan iets wat eindigt op –staete. Ik wil niet eens meer naar binnen. Toen het vroeger was, bestond dit soort aanstellerij nauwelijks. Toen vonden we dat het al gek genoeg was als we gewoon deden. Was ik trouwens ook geen voorstander van. Wat ik wel beter vond toen, was dat het vaker wat stiller was, maar het kan zijn dat ik me dat wijsmaak. Ook was er een ander soort aandacht. Denk ik.
Columns
-
-
Erg vaak denk ik: te laat, had ik eerder moeten weten of had eerder bekend moeten zijn. Ik lees nu dat zittenblijven geen zin heeft. Op school dus, maar dat zal duidelijk zijn, want waar anders kan een mens gedoemd zijn tot zittenblijven? Ik zie ook nu pas dat het één woord is,... lees meer
-
Sommige dingen zijn zo lelijk dat ze juist daardoor ook iets aantrekkelijks hebben. `Dingen’ zie ik ruim, ook straten en gebouwen. Als iemand zegt dat iets niet om aan te zien is, ga ik toch even kijken, want het is door mensen gemaakt en die mensen hebben erover nagedacht, miss... lees meer
-
Vaak zit ik in de trein, maar nog nooit maakte ik mee dat de conducteur werd bedreigd of aangevallen. Afkloppen. Dikwijls vraag ik me af wat ik zou doen. Ik ben niet laf, maar me wel bewust van mijn beperkingen. Ik heb, wat dan heet, een stevig postuur, maar mis de vaardigheid... lees meer
-
Het is een woord dat ik niet graag opschrijf of uitspreek: graaicultuur. Toch al de tweede keer dat ik het doe. Een paar weken geleden op deze plek ook al. Ik lees er zelfs niet graag over. Daarom mis ik ontwikkelingen, maar ineens trekken de kranten me er weer middenin. Graaicu... lees meer
-
Er zijn dingen die je minstens één keer gedaan moet hebben, voor de zekerheid een paar keer, om te beseffen waarom alles is zoals het is. Voorbeeldje: in ons deel van Europa zijn geen grenzen meer, maar nog niet zo héél lang geleden wel. Bij sommige grenzen konden douaniers las... lees meer
-
De werking van het geheugen interesseert me dagelijks. Vandaag is het Goede Vrijdag. Misschien is het moeilijk uit te leggen waarom deze dag zo heet, maar niet wat we herdenken: de dood van Jezus. Hij stierf om drie uur aan het kruis. Tijdens mijn schooltijd werd dit gruwelijke... lees meer
-
Een woord dat ik nauwelijks gebruik, maar wel mooi vind en tegelijkertijd ook licht treurig, is sneu. Klank en betekenis vallen goed samen. Woord om zuinig op te zijn. Als we iets sneu noemen, is het niet héél erg, er hangt alleen een zachte glans van tragiek omheen. Gisteren la... lees meer
-
Je hoort nog maar zelden dat iemand lacht als een boer met kiespijn. Komt waarschijnlijk door dat televisieprogramma. Iedereen is anders naar de boer in het algemeen gaan kijken. Ik zeker, terwijl ik toch maar één uitzending uit heb kunnen zien. Als kind vond ik het al een vreem... lees meer
-
Mijn kinderjaren zijn al een tijdje voorbij, maar toch heb ik eruit meegnomen dat de week voor Pasen een vreemde, maar niet onaangename onrust heeft. Witte Donderdag, Goede Vrijdag, paaszaterdag – leg het maar eens uit aan iemand die van niets weet. Ik zie op televisie soms een... lees meer
-
Gisterochtend hoorde ik rond een half acht op de radio een man over schapen spreken. Schapen waren zijn beroep. En voordat een schaap een schaap wordt, is het eerst een lammetje. Daar ging het vooral over, over lammetjes. Mooi lente-achtig onderwerp. Lammetjes stemmen altijd opt... lees meer
-
Vrijdag reed ik in mijn auto door het gebied dat getroffen was door de stroomstoring. Ik bewaar daar prettige herinneringen en bedoel niet alleen dat ik besefte hoe nuttig stroom is, wat een open deur lijkt, maar hoe vaak staan we daar bij stil? Het was het begin van de stroomst... lees meer
-
Er zijn mensen die van bank veranderen omdat ze het gegraai aan de top beu zijn. Snap ik wel. Ik doe het zelf (nog) niet opdat ik opzie tegen de tijd die het kost, tegen het geregel. Slappe houding. Daarom probeer ik er wat van te maken. Als ik dan zo’n bankier op televisie zie,... lees meer
-
Soms komt iets dichterbij terwijl dat niet per se hoeft. Het is ook niet erg als het weer voorbij is. Eurovisie Songfestival. Zojuist hoorde ik pas goed ons lied, gezongen door Trijntje Oosterhuis. Die zangeres vind ik goed, ook al kleeft er iets tragisch aan, maar ik weet niet... lees meer
-
Er is een boek verschenen dat `Verborgen vrienden’ heet. Gaat over volwassenen die nog steeds een knuffeldier hebben. Ook een paar kinderen, maar vooral volwassen. Is blijkbaar moeilijk, zelfs een soort taboe. Die volwassenen nemen het knuffeldier mee naar bed en daar voelen ze... lees meer