De partij die De Partij Van De Automobilist wordt genoemd, is niet mijn partij. Nooit geweest. Beetje treurige typering: De Partij Van De Automobilist. Vind ik doordat ik me niet typische automobilist voel. Ik rijd wel auto, maar als ik dat doe, voel ik me niet gekoesterd door e... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Paneermeel
Op de zolder bij vrienden trof ik een zeer beduimeld stripboek over de Jetsons. Dat is een tekenfilmserie van lang geleden, van de makers van de Flintstones. De Flintstones leefden in het stenen tijperk, de Jetsons in de toekomst. Hoe oud was ik toen ik ernaar keek? Jaar of tien, denk ik. Ik wist dat het stenen tijdperk nooit meer terug zou komen, maar toch waren de Flintstones me liever dan de Jetsons. Die toekomst interesseerde me niet zo. Vaak dacht ik: het zal wel. Van alle apparaten die het leven makkelijk en sneller moesten maken, vroeg ik me af of ik tegen die tijd snapte hoe ik ze moest bedienen. Van de Flintstones zag ik weleens een herhaling, nog steeds leuk, van de Jetsons nooit. Misschien vinden we dat soort series ook niet meer zo interessant, omdat bijna alles wat daarin vertoond wordt, werkelijkheid is geworden. Ik dacht eraan toen ik las dat gisteren een dingetje is gelanceerd dat je in de supermarkt helpt snel je boodschappen te vinden. Die toets je in en het dingetje vertelt je waar je moet zijn. Vergelijkbaar met de Tom Tom, het handige apparaat in je auto dat je overal de weg wijst, zodat je nooit meer verdwaalt en geen onverwachte avonturen meer beleeft. De supermarkthulp betreur ik nu al. Ik kom er niet graag, maar het is net te doen als je ook nog eens iets meemaakt. Bijvoorbeeld dat je een buurvrouw ziet aan wie je vraagt of zij weet waar het paneermeel staat. Ze loopt dan met me mee en ondertussen praten we wat en hoor ik iets wat ik nog niet wist. Stelt niet veel voor, maar toch!
Columns
-
-
Vaak krijg ik digitale post waar ik niet om gevraagd heb. Dat is mijn eigen schuld en waarom dat zo is, weet ik niet altijd precies. Nu kwam er een bericht waarboven LAATSTE KANS stond. Schrik ik meteen. Wat zag ik over het hoofd?
Ik kijk naar het bericht en zie dat het om... lees meer -
November is een strenge, introverte maand. Het is aan de hemel en de bomen te zien. Er valt niet mee te spotten en mensen die normaal dansend door de dagen gaan, laten dat in november wel uit hun hoofd. Het is menens. Waarmee? Met alles. Er is een lied van Tom Waits dat November... lees meer
-
Het nieuwe logo van Nederland wordt vandaag officieel gepresenteerd. Niet onthuld, want dat is het al, officieus. Vrijdagmiddag hoorde ik erover op de radio, letters NL met een tulp. Was me niet helemaal duidelijk hoe het zat met die tulp, wat ook kwam doordat ik afgeleid werd d... lees meer
-
Prettig bericht dat de Nederlander moe wordt van de sociale media. Nog niet moe genoeg, maar we hebben het toch over vier minuten per dag minder. Minder Facebook, WhatsApp en ga zo maar door. Dagelijks ben ik blij dat ik er nooit aan begonnen ben, ja soms een appje om een afsp... lees meer
-
Uit betrouwbare bron weet ik dat er binnenkort weer reclamespotjes op radio en televisie komen waarin we worden aangespoord elkaar `een kaartje’ te sturen. Vanwege de feestdagen en het nieuwe jaar. Ik knik instemmend, want ik doe graag kaartjes op de post, het liefst ouderwetse,... lees meer
-
Graag begin ik met: Het is stil op straat.
Het is stil op straat, het begin van een herfstdag van topkwaliteit. Die dag moet nog op gang komen, maar er is al wat goud in de lucht te zien. Het ruikt naar november, niet vreemd natuurlijk, want het is november. Ieder jaar fasc... lees meer -
Terwijl ik in alle vroegte naar de fitnessclub loop, denk ik na over een bericht dat ik zojuist las. Nou ja, in alle vroegte, het is kwart voor 8, maar soms vind ik dat vroeg. Zeker na wat ik zojuist las. Het ging over sportbeoefening. Je kunt een paar week per week hardlopen, m... lees meer
-
Lang, lang geleden was er te veel roomboter in Nederland. Er ontstond een zogenaamde boterberg, dat ik een vies woord vond, omdat ik die berg voor me zag. Als kind zag ik al veel te veel voor me. Bij ons was een bevriend econoom op bezoek. Ik vroeg hem waarom ze die roomboter di... lees meer
-
Voor het eerst sinds ik weet niet hoe lang las ik dit weekend Godfried Bomans. In de mooie dundrukreeks van uitgeverij Van Oorschot verscheen een bloemlezing uit zijn werk. Hoog in een boekenkast staat hier zijn verzameld werk.
-
Net als van de natuur weet ik van de vaderlandse krijgsmacht te weinig af. Destijds ben ik niet `in dienst’ geweest en toen de dienstplicht werd afgeschaft, verdiepte ik me niet in hoe het verder moest met de krijgsmacht. Ja, ik wist van de KMA, maar hoe er gewone soldaten moest... lees meer
-
Het straalt toch op allemaal af dat het een Nederlandse hond was die een essentiële rol speelde bij de dood van IS-leider Baghadi. Een herdershond uit Best. Is niet helemaal zeker, want het moet geheim blijven, maar laten we toch maar van Best uitgaan. In sommige kranten las ik:... lees meer
-
Steeds vaker vind ik dat ik best iets meer van de natuur op de hoogte mag zijn. Natuurlijk weet ik wat essentiële dingen, maar die liggen zo voor de hand dat ik er nooit over praat. Dat een eikenboom een eikenboom is. En iets over de mus, want die waren er erg veel toen ik kind... lees meer
-
In de straat hier om de hoek werd gisterochtend feestverlichting aangebracht. Voor de laatste fase van het jaar, vooral de decembermaand. Er kwam een draad boven de straat en daaraan werd de feestverlichting opgehangen, grote sterren en pakjes met een strik eromheen.
-
Ineens ging het er vaak over: de Boze Witte Man. Weet niet meer wat de aanleiding was. Ja, de Boze Witte Man zelf, maar iemand moet erover begonnen zijn.