Paar jaar geleden probeerde ik het en nu doe ik het opnieuw. Waar heb ik het over? Ik zal het inleiden.
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Paneermeel
Op de zolder bij vrienden trof ik een zeer beduimeld stripboek over de Jetsons. Dat is een tekenfilmserie van lang geleden, van de makers van de Flintstones. De Flintstones leefden in het stenen tijperk, de Jetsons in de toekomst. Hoe oud was ik toen ik ernaar keek? Jaar of tien, denk ik. Ik wist dat het stenen tijdperk nooit meer terug zou komen, maar toch waren de Flintstones me liever dan de Jetsons. Die toekomst interesseerde me niet zo. Vaak dacht ik: het zal wel. Van alle apparaten die het leven makkelijk en sneller moesten maken, vroeg ik me af of ik tegen die tijd snapte hoe ik ze moest bedienen. Van de Flintstones zag ik weleens een herhaling, nog steeds leuk, van de Jetsons nooit. Misschien vinden we dat soort series ook niet meer zo interessant, omdat bijna alles wat daarin vertoond wordt, werkelijkheid is geworden. Ik dacht eraan toen ik las dat gisteren een dingetje is gelanceerd dat je in de supermarkt helpt snel je boodschappen te vinden. Die toets je in en het dingetje vertelt je waar je moet zijn. Vergelijkbaar met de Tom Tom, het handige apparaat in je auto dat je overal de weg wijst, zodat je nooit meer verdwaalt en geen onverwachte avonturen meer beleeft. De supermarkthulp betreur ik nu al. Ik kom er niet graag, maar het is net te doen als je ook nog eens iets meemaakt. Bijvoorbeeld dat je een buurvrouw ziet aan wie je vraagt of zij weet waar het paneermeel staat. Ze loopt dan met me mee en ondertussen praten we wat en hoor ik iets wat ik nog niet wist. Stelt niet veel voor, maar toch!
Columns
-
-
In een toespraak hoorde ik iemand geprezen worden als `wereldburger’, een typering waarvan ik meteen in de houding ga staan. Dat zei ik na de toespraak ook tegen iemand die naast me stond. En die zei: “Ja, je moet leren mondiaal te denken.” Ik knikte bedrukt.
-
Dinsdagavond besloot ik ineens toch maar weer eens naar het Songfestival te kijken, eerste ronde. Klinkt net alsof ik eindelijk de kruipruimte bij de voordeur ging inspecteren, maar de vergelijking gaat niet helemaal mank. Toch wilde ik er een vrolijke avond van maken. Dat kan o... lees meer
-
Vorige week had ik mijn elektrische tandenborstel in een hotel laten staan. Niet belangrijk verder, alleen ga ik dan niet bellen of ze die tandenborstel op kunnen sturen, want het is niet alleen een vieze vraag, maar ook een hoop gedoe (hoe verpak je zo’n ding?). Nee, dan koop i... lees meer
-
Eergisteren was het Moederdag. Zijn er moeders die alweer reikhalzend uitzien naar de Moederdag van volgend jaar? Ik lees een artikel over wenskaarten. Ik zie ze in veel winkels staan. Voor Moederdag had ik er een kunnen kopen met daarop gedrukt `Wat ben ik blij met een moeder z... lees meer
-
Soms is het lastig als ik niet weet wat ik van iets moet denken. Van laagdrempeligheid bijvoorbeeld. Moeten we daar altijd voor zijn? Een drempel hoeft niet erg te zijn, al is het alleen maar omdat je dan weet dat je ergens komt waar je eerst niet was, en dat dat niet vanzelfs... lees meer
-
Vind het best veel: twintigduizend klachten na de eerste eindexamens. Die komen dan binnen bij het LAKS, het Landelijk Actie Komité Scholieren. En vervolgens worden die doorgegeven aan minister Slob, want die gaat onder meer over het onderwijs. Ook over de salarissen van omroepp... lees meer
-
Als leden van onze koninklijke familie vanwege officiële verplichtingen hun woning verlaten, verandert de omgeving waarin ze zich vertonen, meteen in een open inrichting. Komt niet door de koninklijke gasten, maar door de onderdanen die bloednerveus nog onderdaniger dan onderdan... lees meer
-
Op bijna ieder station staat een soort wachthokje waarin een functionaris van de NS zit. Die geeft informatie, soms niet van harte, maar dat kan ook niet altijd, want ja: het is soms erg moeilijk, voor iedereen. Maar in principe is dat wachthokje een nuttig bouwseltje want daar... lees meer
-
Altijd fijn het woord `leesplezier’ te zien staan en te denken aan alles wat leesplezier kan veroorzaken. Ik lees dat leraren en schoolleiders er weer iets aan gaan doen, in het voortgezet onderwijs. En op de basisschool – daarmee begint veel!
-
Als je je in een ziekenhuis meldt bij de spoedeisende hulp is het vaak duidelijk waarom je dat doet: het is aan je te zien! Wanneer dat laatste niet het geval is, moet je soms je best doen die spoedeisende hulp te krijgen, ook omdat de zorgverleners niet zeker weten of je hulpvr... lees meer
-
Als je iets wezenlijks meemaakt, denk je altijd aan de eerste keer dat je hetzelfde beleefde. De eerste verliefdheid is altijd opnieuw voelbaar in alle latere. Het eerste grote verdriet. De eerste keer dat je aan alles merkte dat je succes had. De eerste rouw.
Vandaag hoef... lees meer -
Van vogels weet ik helaas niets, behalve dat ik ze graag hoor en er graag naar kijk. Mooie momenten op de zondagmorgen vind ik rond een uur of acht aan de keukentafel zitten en naar het radioprogramma Vroege Vogels luisteren. Vooral wanneer er overgeschakeld is naar de vrije nat... lees meer
-
Het is half acht in de ochtend en ik zet de vuilniszak buiten, nog niet gekleed voor een gangbaar sociaal leven. Een paar meter verder staat een vrouw, middelbare leeftijd, kranig kapsel, donkerbruine winterjas. Ze kijkt naar haar hond die zich aan het ontlasten is, even bruin a... lees meer
-
“Maar ik bedoel het goed!” Als iemand dat tegen je zegt, en dat gebeurt nogal eens, heb je van die goede bedoelingen meestal niets gemerkt. Ja, je wordt er nu op gewezen, maar dan is het te laat. De bedoeling van goede bedoelingen is dat je er baat bij voelt. Misschien ga ik te... lees meer